ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τι κατάφερες?Αναρωτιέμαι καμιά φορά τι σκέφτεσαι.Δηλαδή , εσύ είσαι χαρούμενη τώρα που δεν μιλάμε καν?Γνωριστήκαμε η χημεία μας εκρηκτική 24ωρα ολόκληρα μαζί, απίστευτο πράγμα..Και τελικά τι?Καταφέραμε επειδή μπλέξαμε τα μπούτια μας με το ερωτικό να είμαστε 2 γνωστοί που έχουν ψιλοχαθεί κιόλας. Τόσο δύσκολο σου είναι να το διαχειριστείς ε?Πότε στην ζωή σου πιστεύεις θα μπορείς να αντιμετοπίζεις κάτι τέτοιο? Δεν λέω, εγώ λόγο της ειδικής κατάστασης φέρθηκα λάθος. Το αναγνώρισα δεν ήταν και κάτι τραγικό και ήρθα κοντά. Πως μπορείς να είσαι τόσο κλειστή? Τι σκατά φοβάσαι πια?Δεν θα μάθω ποτέ γιατί αποακρύνθηκες και δεν έχω πια περιθώριο να σε πλησιάσω. Όχι όχι αν το κάνω -μέχρι το γνωστό σημείο- θα έρθεις πάλι κοντά. Δεν θέλω όμως. Αυτό που θέλω δεν το διαχειρίζεσαι, σε πιάνει πανικός. Και προχωράω την ζωή μου (και καλά θα έλεγα) χωρίς να το σκέφτομαι πλέον.Έχω ένα γαμώτο, αναρωτιέμαι πως θα ήταν.Μέχρι εκεί όμως.Και αν δεν πλησιάσεις εσύ έστω και τώρα, έστω και μία φορά δεν έχω λόγο να ασχοληθώ. Ρίξε αν θες τον εγωισμό σου έστω και λίγο. Μία φορά. Δεν θα πάθεις τίποτα σε σεβάστηκα σε όλα μέχρι τώρα. Γιατί έτσι είμαι και το ξέρεις.Ενώ εσύ... με άδειασες τελείως , δεν είπες ποτέ τίποτα από τότε, μια συγγνώμη που φέρθηκες σαν 15χρονο ή ότι σε απασχολεί που δεν μιλάμε καν.Αν για κάποιον που σε ενδιαφέρει τόσο πολύ -εσύ το είπες- μετά από ένα τέτοιο συμβάν εξαφανίζεσαι τελείως , δεν θέλω να μάθω τι κάνεις με αυτούς που δεν νιώθεις και τίποτα σπουδαίο. Θα ήθελα πολύ να μου δείξεις ότι δεν είσαι τόσο "κενή συναισθημάτων" όσο πας να πλασάρεις ότι είσαι.Εγώ το ξέρω ότι δεν είναι έτσι. Αλλά δεν αρκεί, πρέπει να το δείχνεις κιόλας. Κάθε τόσο ρε παιδί μου, δεν είμαι υπερβολικός.Η συνέχεια θα δείξει. Αν και δεν υπάρχει χρόνος, σύντομα θα φύγω. Και θα πάρω την ευκαιρία που έχεις, μαζί μου. Όσο για το απωθημένο μου εντάξει, στην τελική θα το βάλω στον κώλο μου και θα το ξεχάσω.Εσύ?