11.3.2013 | 09:58
-
Ήσουν ο απόλυτος έρωτας. Δε μας έδωσες ποτέ μια δεύτερη ευκαιρία. Κ ας το πάλεψα τόσο καιρό. Κ ας πίστευα σε εμάς. Δεν πάλεψες ποτέ με τον εαυτό σου να δεις ξεκάθαρα ότι θα είχαμε κάτι πολύ σπάνιο. Κ όλο να βρισκόμαστε, να μιλάμε, να κάνουμε πράγματα αλλά όχι να είμαστε μαζί. Λυπάμαι πολύ και έχω θυμώσει γιατί μου λείπεις τρομερά και είμαι ακόμη ερωτευμένη μαζί σου, αλλά δεν είσαι πια εσύ. Θυμώνω κ με εμένα που τα έκανα όλα αυτά κ άφησα να περάσει τόσος καιρός. Αν με σεβόσουν πραγματικά όπως έλεγες, εφόσον έβλεπες τι νιώθω για σένα ακόμη, θα το έκοβες εσύ, ακόμη κι αν εγώ δεν ήθελα. Και εκεί που μου λες θέλω να είμαι μόνος, ξαφνικά είσαι αλλού. Τώρα έχουν αλλάξει πολλά. Δεν είμαι αυτή που ήμουν ούτε εγώ. Θυμώνω αλλά δε σε κατηγορώ. Πονάω, αλλά δε σε θέλω πια. Αύριο ξημερώνει μια καλύτερη μέρα. Η αγκαλιά που κρύβεσαι τώρα, δε θα είναι ποτέ όπως η δική μου. Εύχομαι να είσαι καλά αλλά δε θέλω σε ξαναδώ μπροστά μου.