ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα μου ακυρώθηκαν 4 ώρες δουλειάς και όντας ωρομίσθια, αυτό είναι πολύ μείον στο πορτοφόλι.Όμως η χαρά μου δεν περιγράφεται!! Μεσημεράκι στην Πλάκα, καφές με φίλη, βόλτα και μετά, αφού χωριστήκαμε, χαμογελαστή με μουσική στα αυτιά περπάτησα έως το Θησείο.Έκατσα και παρατήρησα τον κόσμο, σπάνιο για 'μένα που συνήθως τρέχω μέσα στα μούτρα και το κατσούφιασμα, χαμογελούσα, μύριζα την άνοιξη. Το μυαλό μου είχε φύγει αλλού. Και κάπου εκεί σκέφτηκα, αποφάσισα, πως τελείωσα με τις υποχρεώσεις. Έως τον Ιούνιο αυτή η δουλειά. Δεν θέλω να είμαι αχάριστη, μου φέρονται τέλεια, εξαιρετικοί άνθρωποι, νιώθω πολύ τυχερή που κατάφερα και βρήκα μια τόσο βολική δουλειά τα φοιτητικά μου χρόνια. Αλλά πλέον δεν είμαι φοιτήτρια, καιρός να κυνηγήσω τα όνειρά μου. Σήμερα κατάλαβα πολλά για τον εαυτό μου, γιατί νιώθω εγκλωβισμένη συνεχώς, γιατί γκρινιάζω, γιατί είμαι κατσούφα, γιατί τα βάζω με όλους. Θέλω να βγάζω προς τα έξω τον άνθρωπο που έχω μέσα μου. Θέλω να χαμογελάω πιο συχνά, να ασχολούμαι με τις μικρές χαρές. Δεν ξέρω πού θα φτάσω, δεν ξέρω αν όταν ξυπνήσω αύριο είμαι πάλι γκρινιάρα. Αλλά σήμερα είμαι ευτυχισμένη και ονειρεύομαι...