ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το να μην εισαι κοντα στους φιλους σου δεν ειναι ευκολο.Το να εισαι μονος σε μια 'πολιτισμενη' χωρα δεν ειναι απλο.Ευκολα θα δακρυσεις,για τον φιλο που αφησες,για εκεινα τα δυο γυναικεια ματια που σου λειπουν,για τα σουβλακια που θα ετρωγες στην πλατεια με τους κολλητους σου.Και με τον πονο στην καρδια βλεπεις παχυδερμους πολιτικους να λενε πως οι νεοι του εξωτερικου ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΑΝ και εφυγαν,προδωσαν την πατριδα.Και τα περιττα κιλα τους να να σου φερνουν αναγουλα-να θυμασαι πως ΑΥΤΟΙ διοριζαν και τωρα ειναι χαλαροι κριτες.Να θυμασαι πως εχουν γυρω τους στρατο να τους φυλανε και το κεντρο της Αθηνας να ειναι απροσπελαστο..και ενω επρεπε να ειμαστε ολοι ΕΝΑ και να μην χωριζομαστε,κανουμε στρατοπεδα δεξιων και αριστερων.Λες και οταν παιζαμε στην αλανα δεν ειχαμε ενα χαζουλη που θα εκανε βλακειες.Και το θεμα μας ειναι ενας ανεγκεφαλος ποδοσφαιριστης,που να ναι καλα αλλα λεφτα εχει.Το θεμα μας ειναι τι κανουν οι αλλοι και οχι εμεις.Μπραβο μας-ισως να μας αξιζει..χαιρετισμους απο Αγγλια.υγ. πειτε στον σουβλατζη της γειτονια σας οτι μου λειπει..ΙΣΩΣ πιο πολυ και απο τους φιλους μου..