ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και είναι καλοκαίρι, εκεί αρχές Ιουλίου το κάνω. Μια μέρα πριν από την πανσέληνο. Και μείς είμαστε σε ένα σπίτι εξοχικό φίλων. Κοντά στη θάλασσα, στην οποία λυσσούσαμε όλη μέρα. Κάναμε όπως στα 10 μας με ένα στρώμα φουσκωτό και με κανό. Καήκαμε… κόκκινοι οι ώμοι. Συζητάμε πόσα χρόνια είχαμε να καούμε έτσι, ότι το νερό σήμερα ήταν τέλειο και ότι τα παξιμάδια με τη φρέσκια ντομάτα και τη φέτα μας φάνηκαν το καλύτερο μεσημεριανό που θα μπορούσε να υπάρξει. Το δέρμα εκπέμπει θερμότητα και είναι μαλακό από τα αντί-ηλιακά και τις ενυδατικές που μυρίζουν βανίλια και μάγκο και καρύδα. Μόνιμος ήχος στο μπακγκράουντ… η σαγιονάρες στο πάτωμα του σπιτιού. Είμαστε και 10 άτομα μαζεμένοι. Μαζί με τις σαγιονάρες, και οι πλαστικές καρέκλες στο τσιμέντο στο μπαλκόνι. Μια ο ένας διψάει μία ο άλλος θέλει τσιγάρα, άλλη πάει να φτιάξει ποτά, άλλος πάει να φέρει πάγο από την κυρά-φιλιώ απέναντι. Οι καλοκαιρινοί θόρυβοι της παρέας… ξέρεις τώρα… το ίσιο το κρατάει ο αναπτήρας που ανάβει κάθε λίγο.Καθιστοί και ξαπλωμένοι στο μπαλκόνι όλοι μαζί. Πίνουμε καπνίζουμε τσιμπολογάμε κάνα φρούτο, πειραζόμαστε και αμπελοφιλοσοφούμε. Σχολιάζουμε ήχους που ακούγονται κάθε λίγο, μια ένα τριζόνι μια ένα τζιτζίκι που έχει καταντήσει εκνευριστικό βραδιάτικα.