ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

σε ονειρεύτηκα πάλι...ακόμα και στο όνειρο η αίσθηση ήταν λες και ζούσα όνειρο...αφού όνειρο ήταν αλλά ήταν από τα πιο όμορφα γιατί ήσουν μέσα σε αυτό...βρεθήκαμε τυχαία λέει σε ένα λαουντζ καφέ...εγώ ημουν εκεί για να συζητήσω δουλειές με κάτι τυπάδες και εσύ λέει ήσουν με μια άκυρη παρέα...το περίεργο ήταν πως ήταν κοινοί γνωστοί μας οι τυπάδες και δεν το γνωρίζαμε ούτε εγώ ούτε εσύ...έπινες τζιν λεμόνι...όχι με τόνικ που ξέρω πως το προτιμάς...σε μια φάση ήρθες να κάτσεις στην παρέα μας...ενώ υπήρχε χώρος να κάτσεις ενδιάμεσα από εμένα και έναν από τους τυπάδες σε καναπέ προτίμησες να πάρεις σκαμπό να κάτσεις μπροστά μου...σε μια φάση γύρισες προς το μέρος μου, κοιταζόμαστε στα μάτια, σου χαμογέλασα και μου χαμογέλασες...η καρδιά μου έγινε περιβόλι εκείνη την στιγμή(και στο όνειρο και στα αλήθεια)...και μετά...και μετά ξύπνησα...