22.3.2013 | 15:05
κουράστηκα
να κοιτάω κλεφτά την ζωή πίσω απ' την μπαλκονόπορτά μου..κουράστηκα να μένω μέσα στην ασφάλεια του άδειου σπιτιού μου κ να ονειρεύομαι την ζωή που είναι ακριβώς έξω απ' αυτό.κουράστηκα αγάπη μου να γυρνάς στο σπίτι, να σε φιλάω γιατί απλά αυτό κάνω πάντα όταν γυρνάς κ να καθόμαστε αμίλητοι.να μην κοιταζόμαστε καν τις περισσότερες ώρες.να σου μιλάω κ να μην απαντάς. ή στην καλύτερη περίπτωση να μου λες ένα "μμ" χωρίς να με έχεις καν ακούσει.δεν είμαι εγώ που μιλάω πολύ.. δεν είσαι εσύ που μιλάς λίγο.είναι που πια δεν με νοιάζει αν κ τι θα μου πεις.(?)είναι που πια δεν σε νοιάζει ν ακούσεις.(?)το ξέρω πως μ' αγαπάς. κ σ' αγαπώ κ εγώ.κουράστηκα όμως να σε παρακαλάω να τρίψεις λίγο την πλάτη μου με λαδάκι όπως μου αρέσει μετά από τόσο καιρό ασταμάτητων δουλειών -δεν ξέρω αν λέγεται κ έτσι-..κουράστηκα να σου φτιάχνω γλυκά κ τ αγαπημένα σου φαγητά κ να χω να φάω τόσο καιρό φασολάκια, επειδή δεν αρέσουν σε εσένα.10 χρόνια κουράστηκα.κ είμαι μόλις 25.κ τώρα κουραστήκατε κ εσείς..