ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όλα μου φαίνονται βουνό: δουλειά δε βρίσκω, θέλω να κάνω ένα μικρό διαλλειματάκι από τις σπουδές μου(μόλις πήρα πτυχίο) και να συνεχίσω λίγο αργότερα ό,τι άλλο χρειάζεται(το μεταπτυχιακό στο αντικείμενό μου βοηθάει αρκετά). Ένα μικρό διάστημα που δούλεψα ένιωσα τοσο καλά, αλλά τώρα και θέλω να ξαναδουλεψω και αποθαρρυνομαι με όλα αυτά που γίνονται και στα βιογραφικά που στέλνω δε με παίρνει κανείς τηλέφωνο(δεν έχω και καμιά τρομερή προυπηρεσία) κλπ. Σκέφτομαι να κάνω προσωρινά κάτι εθελοντικό τουλάχιστον να πάψω να νιώθω τόσο άδειο το χρόνο μου.Μέσα στα σχέδια είμαι γενικά αλλά δεν ξεκουνιέμαι. Η αλήθεια ,όμως, είναι ότι άλλος είναι ο βασικός λόγος που δε με κινητοποιεί τίποτα:είμαι μόνη αιώνες.Τα μαθητικά μου χρόνια κύλησαν μέσα στο διάβασμα, έξω δεν έβγαινα, ήμουν πολύ ντροπαλή, δεν έκανα καμιά εφηβική επανάσταση ή τρέλα. Στη σχολή, ενώ και έξω βγήκα και κόσμο γνώρισα μια σχεσούλα έκανα και αυτή κράτησε λίγο παραπάνω από 6μηνες. Και ειμαι μόνη πολύ καιρό, νιώθω ότι όλα τα παραπάνω με απασχολούν μεν, αλλά όλη αυτή η μαυρίλα, η κενότητα προέρχονται από τη μοναξιά μου. Σαν να μη με ενδιαφέρουν όλα τα άλλα. Θέλω να βρω κάποιον και ίσως ο έρωτας να με ''ξυπνήσει'', να βρω έναν άνθρωπο που θα βαδίσουμε μαζί και όπου βγει και να μη νιώθω όλη αυτή τη μαυρίλα που αισθάνομαι και την απαισιοδοξία. Να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο.Το είδα να συμβαίνει σε μια φίλη που περνούσε παρόμοια φάση και έκανε μια όμορφη σχέση και άρχισε να τα βλέπει όλα καλύτερα. Μετά σκέφτομαι μήπως να βρω κάποιον απλά για να ''εκτονωθώ'';Κάποιον που να είμαστε fuckbuddies αλλά ξέρω ότι δεν είναι για μένα αυτά, δεν έχω πολλές εμπειρίες με άντρες και θα κολλήσω. Από την άλλη, νιώθω τόσο απαισιόδοξη που ούτε για αυτό δεν εχω όρεξη. Θέλω να γνωρίσω νέο κόσμο αλλά δε νιώθω τόσο ξέγνοιαστη όσο παλιά. Σε άλλη ηλικία έπρεπε να είχα κάνει διάφορα και φοβάμαι μην ξεσπάσω και τα κάνω όταν δεν μου επιτρέπεται.Σε 6,5 χρόνια θα είμαι 30 και νιώθω μικρή και φοβισμενη στον κόσμο που ανοίγεται μπροστά μου αλλά και πρόωρα γερασμένη ταυτόχρονα. Θέλω μια δουλειά, μια σχέση(ή τουλάχιστον σε πρώτη φάση κάτι από τα δύο) ένα ''πλαίσιο'' να λειτουργήσω, δεν μπορώ την ασάφεια. Ξέρω ότι είναι μεταβατική η φάση που περνάω αλλά φοβάμαι...