4.4.2013 | 14:23
ΓΚΡΙΝΙΑ
ενω γενικα αυτη τη βδομαδα αρχισα να νιωθω οτι ο εφιαλτης που λεγεται καταθλιψη αρχισε να υποχωρει αν και η υγεια μου δεν ειναι στα καλυτερα της... Χθες το βραδυ ειπα να κανω αυτο που ελεγε το συναισθημα μου και ομως, πιαστηκα απο ενα θεμα που με ενοχλει να το θιγουν και γκρινιαξα-γκρινιαξα-γκρινιαξα. Για καθε βημα μπροστα παω 10 πισω... Ξεφευγω απο την καταθλιψη ή βρισκομαι στην αλλη οψη του ιδιου νομισματος; Μπορει κανεις να συγχωρησει οσους περιμενε να του σταθουν στις δυσκολες στιγμες και δεν ηταν πουθενα; Μπορει κανεις να συγχωρησει τη συνεχη ειρωνεια, την αδιαφορια, την προδοσια;Και αν δεν μπορεις τι κανεις; Πως αποχωριζεσαι κατι τοσο αγαπημενο; Και απο την αλλη τοση μιζερια, μονο συνομιλιες στο facebook και στο κινητο; Τι φοβασαι;μιας και το ακουγα οσο εγραφα...http://www.youtube.com/watch?NR=1&v=s70OsXlDD94&feature=endscreen
