ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όλα ήταν τόσο όμορφα όταν γνωριστήκαμε... Τον λάτρεψα και θέλω να πιστεύω ότι κι αυτός με λάτρεψε. Παντρευτήκαμε τόσο γρήγορα άλλωστε. Μόλις μέσα σε ένα χρόνο. Ίσως αυτό να ήταν και το λάθος μας. Κάναμε παιδί αμέσως, μέσα σε ένα χρόνο και όλα άλλαξαν.... Δεν ήταν πια ο πρίγκηπάς μου. Ήταν απλά ένας ακόμη άντρας που δεν άντεχε τη μίζερη ζωή του. Δεν άντεχε εμένα να τρέχω σαν την τρελή, δεν άντεχε το παιδί που ξύπναγε το βράδυ ή που έκλαιγε συνέχεια.... Δεν άντεχε τίποτα πλέον. Κι εγώ... εγώ να προσπαθώ απλά να επιβιώσω ανάμεσα σε δουλειά, παιδί και ένα σύζυγο που δεν έβλεπε τίποτα το όμορφο σε μένα ή στη σχέση μας. Έναν σύζυγο που έψαχνε συνεχώς δικαιολογίες ώστε να φύγει από το σπίτι. Άλλες φορές για ένα απόγευμα και άλλες φορές για μέρες.... Πως αλλάζουν έτσι οι άνθρωποι μέσα σε λίγα μόνο χρόνια.... Τι απέγινε ο "πρίγκηπας" που τόσο πολύ αγάπησα; Για χρόνια έκανα υπομονή. Σκεφτόμουν ότι μόλις μεγαλώσει λίγο το παιδάκι μου και καταλαβαίνει όλα θα είναι καλύτερα. Ότι κι αυτός θα ηρεμήσει. Πάνε όμως 3 χρόνια και η σχέση μας αντί να καλυτερεύει, γίνεται όλο και πιο άσχημη. Μία σχέση γεμάτη εντάσεις και μοναξιά. Μία σχέση η οποία φθείρει πλέον όχι μόνο εμένα μα και το παιδί. Το μόνο που σκέφτομαι τώρα είναι πως θέλω να φύγω. Αν και φορτισμένη, στη σκέψη και μόνο να φύγω από εδώ μέσα αισθάνομαι ανακούφιση. Πως μπορείς όμως να πάρεις μία τέτοια απόφαση; Μία απόφαση που μας επηρρεάζει όλους; Πως θα του ανακοινώσω κάτι τέτοιο και πως θα το πάρει; ΜΚΜ