ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ζωη μου,Θυμαμαι την πρωτη φορα που γνωριστικαμε.Δεν τολμησαμε να πουμε πως νιωθουμε ελξη ο ενας για τον αλλο.Δεν εγινε τιποτα απολυτως μεταξυ μας.Απο τοτε πανε 4 γεματα χρονια απο εμπειριες,λαθη,δουλειες,ερωτες.Μεσα σ'αυτα τα χρονια δεν σε ειχα δει ξανα,ουτε σε σκεφτηκα ποτε.Μεχρι που σε συνανταω τυχαια πριν λιγο καιρο..Κι εκει ηταν ο τελειος συγχρονισμος.Η ελξη ηταν εμφανης κι απο τους δυο μας.Χωρις δευτερη σκεψη ενδωσαμε.Και ηταν τοσο δυνατο και ωριμο.Ηταν γραφτο μας να ξανασυναντηθουμε.Κανεις μας δεν πιστευε πως πηγαν "χαμενα" 4 ολοκληρα χρονια.Ισως ηταν μοιραιο να γινει ετσι,ισως δεν ημασταν ετοιμοι ακομη ο ενας για τον αλλον.Και πραγματι εγω τοτε ημουν ενας αλλος ανθρωπος.Και ξεραμε ολες τις δυσκολιες,ξεραμε πως η παραμονη μου εδω εχει ημερομηνια ληξης.Απο το πρωτο λεπτο μετρουσαμε αντιστροφα τις μερες που θα μασταν μαζι,που θα νιωθαμε ο ενας την ανασα του αλλου.Και ειναι κατι μη αναστρεψιμο.Ξερεις,τρεμω απο ερωτα οταν ειμαι διπλα σου.Παρολα αυτα δεν λυπαμαι και δεν μετανιωνω.Το ξερω θα ξανασυναντηθουμε για τριτη φορα καπου στο μελλον.Και τοτε θα ναι ακομη πιο δυνατο απο ποτε.Γιατι η αγαπη μας κλιμακωνεται.Δεν θελω να με περιμενεις οπως η Πηνελοπη.Χρειαζεσαι καποιον διπλα σου,να στεκεται βραχος και να σε προστατευει,να χεις καποιον να μιλας και ν'ακουμπας.Αυτη ειναι η πραγματικη αγαπη ψυχη μου,δεν θελω να σε δω μονη οσο κι αν με ποναει να σε σκεφτομαι στην αγκαλια καποιου αλλου.Θελω να γελας,να χορευεις..Ποτε δεν θα σου ζητησω κατι τοσο εγωιστικο.ΠΟΤΕ.Και οταν μετα απο καιρο ξαναβρεθουμε στο υποσχομαι θα σε κανω την πιο ευτυχισμενη γυναικα του κοσμου.Θα σε κανω γυναικα μου,μητερα των παιδιων μου.Και δεν θα σε αφησω ποτε ξανα.Θα μαι παντα διπλα σου,μαζι για οσο ζησουμε μεχρι το τελος.Σ'αγαπαωΑν.