ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τον τελευταιο μηνα ονειρευομαι συνεχεια (κατι που εχω ανα διαστηματα) τα 2 διαμερισματα που μεναμε με τον φιλο μου πριν απο 3 χρονια. Τωρα εχουμε χωρισει πολυ καιρο. Αλλαξαμε λοιπον 2 κατοικιες. Συχνα περναω απο την περιοχη, για τη δουλεια μου. Το ενα εχει μεινει ξενοικιαστο απο τοτε που φυγαμε εμεις και στο αλλο μενει η ιδιοκτητρια (που την γνωριζω) με τον αντρα της και το παιδακι της πια. Ειναι καιρος που σκεφτομαι οτι θελω να ξαναβρεθω εκει, απλα για να δω αυτα τα 2 σπιτια που περασα τοσο ομορφα, αλλα και λιγο πριν το τελος της σχεσης τοσο ασχημα. Σημερα, παρκαρα εξω απο το 2ο διαμερισμα με το ζευγαρι και το παιδακι και χτυπησα το κουδουνι. Ετρεμα και ειχα ταχυπαλμια. Ντρεπομουν. Δεν ανοιξε κανεις. Ενω ηξερα τον κωδικο για να μπω στην πολυκατοικια δεν τον χρησιμοποιησα. Εφυγα και καθομουν αρκετη ωρα απεναντι κοτωντας "το σπιτι μου" που εζησα εκει 1 μιση χρονο. Τωρα εκει μενουν αλλοι ανθρωποι, ειναι αλλιως διακοσμημενο και μυριζει αλλιως. Ομως αυτοι οι ανθρωποι, κανουν μπανιο στο μπανιο που καναμε εμεις, μαγειρευουν στην κουζινα που μαγειρευαμε εμεις και καθονται σε εκεινο το μπαλκονι που περνουσαμε πολλα μεσημερια και βραδια μαζι. Αυτο που εχει μεινει απο εμας ειναι τα φυτα που ειχαμε διαλεξει μαζι. Εχουν μεγαλωσει. Αυτα βλεπετε δεν ξεριζωνονται.