ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γυρνώντας από βραδινή έξοδο...πριν πάω να πάρω ταξί είπα να κάνω μια μικρή τσάρκα να θυμηθώ λίγο τα παλιά μου στέκια...!Καθώς προχωρούσα βλέπω απέναντι μου ένα νέο παλικάρι να ψάχνει στα σκουπίδια.Δεν ήξερα αν έψαχνε για καλώδια ή κάτι να φάει...κοντοστάθηκα λίγο και τον κοίταξα είχα ένα δίλημμα να μείνω ή να φύγω!Αν τον πλησιάσω ίσως να με περάσει για τρελή ίσως και να τον προσβάλλω άθελα μου!Άρχισα να ψάχνω την τσάντα..μου για να βρω κανα ψιλό..και αδιαφορώντας για τις κουτές μου σκέψεις πέρασα το δρόμο με τσαμπουκά,του λέω συγγνώμη δεν ξέρω τι ψάχνεις αλλά πάρε αυτά.Δεν ήταν πολλά..αλλά πραγματικά τα έδωσα μέσα από την καρδιά μου!Μου είπε ευχαριστώ αλλά έκανα σαν να μην τον άκουσα δεν ήθελα να μου πει ευχαριστώ....ποιος νοιάζεται εξάλλου!Ξαναπέρασα απέναντι και τον άφησα στην τύχη του..για μια στιγμή πήγα να βουρκώσω,στεναχωρήθηκα αλήθεια..σκέφτηκα πως εγώ έχω ενώ κάποιος άλλος..όχι,ένιωσα τύψεις που εγώ μπορώ να περπατάω σουλατσάροντας για να περάσει κάπως η ώρα μου ενώ κάποιος άλλος...δεν μπορεί να > ούτε καν τη μέρα του!Τα ρήματα έχω...και μπορώ έπαιζαν άσχημο παιχνίδι μες στο μυαλό μου.Έστριψα σε ένα στενάκι και έπεισα τον εαυτό μου να χαθεί στην μουσική που ακουγόταν από τα γύρω μαγαζιά..έπρεπε βλέπεις να φιμώσω κάπως την συνείδηση μου...με τα πολλά έπιασε το κόλπο...χάθηκα μες στο μεθυσμένο πλήθος και δεν τον σκεφτόμουνα πια τόσο έντονα,ήταν άλλος ένας ανάμεσα στους πολλούς και εγώ άλλη μια ανάμεσα στις πολλές...!!!!