ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

δεν τους νοιάζει αν ζεις ή αν πεθαίνεις.Είναι λυπηρό.Έχω πολλά προσωπικά προβλήματα και εδω και καιρό σχεδόν παρακαλάω την παιδική μου φίλη να βγούμε να της τα πω να τα βγάλω απο μέσα μου, και εκείνη χέστηκε.Όταν την παίρνω τηλ, πάντα έχει μια δικαιολογία για να με αποφύγει.Τη μια μου λέει οτι θα με πάρει τηλέφωνο εκείνη γιατι δεν μπορεί να μιλήσει, και δεν με παίρνει ποτέ, φυσικά.Την άλλη μου λέει οτι έχει διάβασμα και θα με πάρει 'οπωσδήποτε' να κανονίσουμε μέσα στη βδομάδα, και φυσικά, με έχει χεσμένη.Σας ρωτάω ρε παιδιά.Πως έχουμε γίνει έτσι?Γιατί τόση αδιαφορία?Γιατί μας είναι τόσο δύσκολο να σηκώσουμε ενα ρημαδοτηλέφωνο και να πάρουμε τον φίλο μας, ίσα ίσα για να δούμε οτι είναι καλά?Πρέπει να αυτοκτονήσω για να ενδιαφερθεί η 'φίλη' μου ?Όταν ο άλλος σου δείχνει οτι ΘΕΛΕΙ ΑΤΟΜΟ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ, γιατί δεν μπορείς να βρείς λίγο χρόνο?Μπορεί να θέλει να σου πει απλά για χαζογκομενικά, μπορεί όμως να θέλει και να βάλει τέλος στη ζωή του και να θέλει απεγνωσμένα να τον/την σώσεις.