Βρίσκομαι στο 'Αγιο 'Ορος και σκέφτομαι τη Βραζιλία.
Βρίσκομαι στο 'Αγιο 'Ορος και σκέφτομαι τη Βραζιλία. Εδώ, σ' αυτήν την απόλυτη ησυχία των μοναστηριών τελείωσα το μυθιστόρημα του Χόρχε Αμάντο και πεθύμησα να σου γράψω. Είναι μόλις επτά η ώρα το βράδυ, αλλά στην Ιερά Μονή Γρηγορίου όπου βρήκα καταφύγιο, όλοι οι μοναχοί είναι κλεισμένοι στα κελιά τους. Θα σηκωθούν στις 3 η ώρα το πρωί για να πάνε στην εκκλησία να ψάλλουν. Είναι η αρχή της Σαρακοστής και για τρεις μέρες οι μοναχοί θα νηστεύουν. Στους επισκέπτες προσφέρουν όμως ψωμί, ελιές και την φιλοξενία τους. Είναι το πιο δύσκολο ρεπορτάζ που μου έχει τύχει, πιο αγχωτικό κι από το να διασχίσω νύχτα το Πελουρίνιο στο Σαλβαδόρ. Είναι το δεύτερο που κάνω για την εφημερίδα Libération, αλλά αυτή τη φορά βιάζονται τις φωτογραφίες και η διορία που μου έδωσαν είναι εξαιρετικά σύντομη. 'Εχω μόνο μιάμιση μέρα στη διαθεσή μου, και οι καλόγεροι δεν θέλουν να φωτογραφίζονται. Μου μένει μόνο το αυριανό πρωινό για να ελπίζω ότι θα βελτιώσω κάπως το αποτέλεσμα που είναι μέχρι στιγμής πολύ ισχνό. Μετά, θα πρέπει να πάρω το πλοίο μέχρι την Ουρανούπολη, από κεί το λεωφορείο για Θεσσαλονίκη και τέλος το τρένο για Αθήνα. Θα είχα πάει πιο γρήγορα στο Ρίο. Αν δεν είχα βρεθεί λίγο πριν στη Βραζιλία, αν δεν είχα δει τόσα μέρη μαζί σου, τις προεκλογικές συγκεντρώσεις υπέρ του Λούλα και τα προεόρτια του Καρναβαλιού, θα ήμουν άραγε πιο δεκτικός στο μοναστικό μήνυμα, σε μια στάση ζωής που ενσαρκώνει κάποιες αξίες τις οποίες ένας άπιστος θα μπορούσε να ενστερνιστεί; Τώρα όμως, βλέποντας του μοναχούς να εκμηδενίζουν συστηματικά τον εαυτό τους, δεν μπορώ να ...
σχόλια