Wallis και Edward, το 'Ρομάντζο του Αιώνα'. Αυτή η φράση συχνά περιγράφει τον γάμο του παραλίγο Βασιλά της Αγγλίας με μια δις διαζευγμένη αμερικανίδα κοσμική, τη Wallis Simpson, και ηχεί υπέροχα. Άλλωστε ποιος μπορεί να αντισταθεί στην ιστορία ενός πανίσχυρου άντρα που αρνήθηκε την εξουσία σε μια αρχαία παράδοση για να παντρευτεί αυτή που ερωτεύτηκε;
Η ιστορία τους εξακολουθεί να γοητεύει, αλλά όσο περνούν τα χρόνια, η αστραφτερή ιστορία του ζευγαριού αρχίζει να μετασχηματίζεται από τους σύγχρονους ιστορικούς σε πιο ανθρώπινες διαστάσεις. Ότι ο ένας αγαπούσε τον άλλον, με τον δικό του τρόπο ο καθένας, είναι κάτι που ακόμα και οι πιο σκεπτικιστές δεν μπορούν να καταρρίψουν. Αλλά πέρα από την αγάπη που είχε ο ένας για τον άλλον το ζευγάρι είχε κι άλλα κοινά, που ήταν συνηθισμένα στους ανθρώπους της δικής τους κοινωνικής τάξης στο τέλος της δεκαετίας του '30: ήταν εξαιρετικά συμφιλιωμένοι με τις ιδεολογίες της ακροδεξιάς – μια στάση, που προέκυπτε κυρίως από τον τρόμο που τους προκαλούσε η ιδεολογία της αριστεράς – μια συμφιλίωση που έφτανε στον θαυμασμό.
Ότι η Δούκισσα μισούσε την Αγγλία ήταν ένα κοινό μυστικό. Ότι πολλοί στην Αγγλία και κυρίως πολλοί στην βασιλική οικογένεια και μέλη της κυβέρνησης την περιφρονούσαν βαθιά ήταν επίσης γνωστό. Είναι επίσης αλήθεια ότι τα δύο διαζύγια της Wallis αποτελούσαν συνταγματικό πρόβλημα. Μια διαζευγμένη γυναίκα δεν μπορούσε να γίνει Βασίλισσα. Όμως οι σύγχρονοι μελετητές πιστεύουν πλέον ότι υπήρχαν πολύ μεγαλύτερα ζητήματα από αυτό: ο χαρακτήρας του Δούκα. Δημόσια ήταν σε θέση να παίξει τον ρόλο του Βασιλέα. Πίσω από τις κλειστές πόρτες όμως, προκαλούσε νευρικότητα στους υποστηρικτές της αριστοκρατίας. Έμπλεκε σε σκάνδαλα με παντρεμένες γυναίκες, έδειχνε συχνά αδιαφορία και ήταν ικανός για μεγάλη αναισθησία.
Ο Δούκας πίστευε ότι η Wallis, έχοντας στερηθεί τον τίτλο προκειμένου να τον παντρευτεί, άξιζε να ανταμειφθεί με κοσμήματα που ταιριάζουν σε μια βασίλισσα. Αυτό υπαγόρευε το ύφος σε όλα της τα ρούχα, τα οποία έπρεπε να είναι πολύ προσεκτικά ραμμένα για να αναδεικνύουν το απίστευτα λεπτό σώμα της, και να μην είναι ποτέ βαριά διακοσμημένα ή εμπριμέ, για να προβάλλουν τα περίπλοκα της κοσμήματα. Ένας χρονικογράφος της εποχής έγραψε ότι 'κυριολεκτικά έσταζε ρουμπίνια'. Το να διατηρεί τον εαυτό της εξαιρετικά αδύνατο ήταν ζωτικής σημασίας και έδινε στον μάγειρα ακριβείς οδηγίες για το μαγείρεμα. Αν έπαιρνε έστω και μισό κιλό, έτρωγε για μεσημεριανό μόνο ένα βραστό αβγό. Η Wallis Simpson χρησιμοποιούσε τη μόδα ως όπλο.
Ο Δούκας παρέμεινε αθλητικός και αδύνατος σε όλη τη διάρκεια της ζωής του και η γκαρνταρόμπα του ενισχύθηκε σταδιακά για 60 χρόνια χωρίς να πεταχτεί τίποτα. Μια καταμέτρηση που έγινε το 1960 έδειξε ότι ο Δούκας είχε 15 απογευματινά κοστούμια, 55 καθημερινά κοστούμια, 3 επίσημα κοστούμια, από δύο παντελόνια για κάθε κοστούμι, 100 ζευγάρια παπούτσια και μια μεγάλη συλλογή από βελούδινες παντόφλες Peal & Co.
σχόλια