Η υπάλληλος της βιβλιοθήκης εξυπηρετεί ευγενικά ένα παιδί, που της ζητάει ένα κλασικό έργο για μία εργασία στο σχολείο. Πίσω του η Πίστη με τον Νίκο συζητούν για τις δράσεις του Απριλίου, ενώ η Κατερίνα ενημερώνεται για τα νέα ευρήματα στο πάνω ράφι. Η συζήτησή μας ξεκινά.
Η συμμετοχή στη δράση είναι απλή και για αυτό αγκαλιάστηκε από τους κατοίκους. Πηγαίνει κάποιος σε ένα από τα βιβλιοπωλεία της Πτολεμαΐδας επιλέγει δυο βιβλία, τα χαρίζει σε δυο φίλους του και τους ζητάει να κάνουν το ίδιο.
Ο πρώτος μήνας βιβλίου στη Δυτική Μακεδονία
Όλα ξεκίνησαν όταν χάρισε σε δύο φίλες βιβλία της αγαπημένης της Μαλβίνας. Η χαρά που αντίκρισε στα μάτια τους γέννησε και την ιδέα. «Με τους φίλους μου συνηθίζουμε να χαρίζουμε βιβλία ο ένας στο άλλο, χωρίς επετειακή αφορμή, έτσι απλά γιατί μας αρέσει κάποιο βιβλίο και θεωρούμε πως πρέπει να το έχει και ο φίλος μας στη βιβλιοθήκη του.
Προς τα τέλη Φεβρουαρίου, λοιπόν, δώρισα σε δυο πολύ καλές μου φίλες από ένα βιβλίο της Μαλβίνας, ένα βιβλίο που το ψάχναμε καιρό! Όταν το πήραν στα χέρια τους, η έκπληξη τους ήταν μεγάλη και εγώ «ανταμείφθηκα» από την ενθουσιώδη και ζέστη αντίδραση τους!
Ζήτησα λοιπόν από τις φίλες μου να μου υποσχεθούν, ότι θα χαρίσουν και αυτές από ένα βιβλίο σε κάποιον. Η χαρά που είδα στο βλέμμα τους ήταν η αφορμή της ιδέας! Σκέφτηκα πως αν αυτό γινόταν συντονισμένα και με την συμμετοχή πολλών, θα ήταν ο καλύτερος τρόπος να «γιορτάσουμε το βιβλίο» στην πόλη μας, μιας και τον Απρίλιο γιορτάζουμε (στις 2 του μηνός) την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου και στις 23 την Παγκόσμια Μέρα Βιβλίου. Έτσι «γεννήθηκε» ο μήνας βιβλίου στην Πτολεμαΐδα.
Η συμμετοχή στη δράση είναι απλή και για αυτό αγκαλιάστηκε από τους κατοίκους. Πηγαίνει κάποιος σε ένα από τα βιβλιοπωλεία της Πτολεμαΐδας επιλέγει δυο βιβλία, τα χαρίζει σε δυο φίλους του και τους ζητάει να κάνουν το ίδιο. Έτσι, κάποιος λαμβάνει ένα βιβλίο και χαρίζει στη συνέχεια δύο, μεγαλώνοντας ακόμα περισσότερο την αλυσίδα», τονίζει η Πίστη Κρυσταλλίδου.
«Τέτοιες κινήσεις αφενός αποτελούν μια καλή ευκαιρία να γνωριστούν μεταξύ τους άνθρωποι που αγαπούν το διάβασμα και αφετέρου να μεγαλώσει αυτή η παρέα με καινούριους αναγνώστες. Όσον αφορά στη συμμετοχή μου στο Μήνα βιβλίου επέλεξα να χαρίσω στον αδερφό μου το μυθιστόρημα του Έρνεστ Χέμινγουέϊ «Κι ο ήλιος ανατέλλει» και σε μια πολύ καλή φίλη την «Πρώτη Λέξη» του Βασίλη Αλεξάκη.
Πρωτεύων στόχος, όμως, είναι να αναθερμανθεί το ενδιαφέρον των γονιών. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να αγαπήσουν το βιβλίο και το διάβασμα και τα παιδιά με τη σειρά τους. Είναι πολύ δύσκολο ως και ακατόρθωτο να εξοικειωθεί ένα παιδί με τον κόσμο του βιβλίου και της φιλαναγνωσίας όταν μεγαλώνει σε ένα οικογενειακό περιβάλλον που κανείς δεν ενδιαφέρεται για το βιβλίο και την ανάγνωση. Τα παιδιά μιμούνται τις συνήθειες των γονιών τους, είναι μικρογραφίες τους. Ως εκ τούτου αν οι δράσεις αυτές μυήσουν τους γονείς στην ομορφιά του βιβλίου και της δημιουργικής φαντασίας, υπάρχει ελπίδα να αποζητήσουν τα παιδιά την παρέα και το ταξίδι που μπορούν να τους προσφέρουν τα βιβλία», προσθέτει ο Νίκος Τζιούμαρης.
Βιβλιοπώλες εν δράσει
Αρωγό στην προσπάθεια αυτή αποτέλεσαν και τα βιβλιοπωλεία της πόλης, που χαμήλωσαν τις τιμές τους από την 1η Απριλίου, ώστε να διευκολύνουν όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο να συμμετέχει στη διαδικασία.
«Οι βιβλιοπώλεις της Πτολεμαΐδας ανταποκρίθηκαν θετικά και αμέσως στην δράση κάνοντας έκπτωση στα βιβλία τους για όλο το μήνα Απρίλιο και προσπαθώντας να προωθήσουν και αυτοί την ιδέα με τον δικό τους τρόπο.
Νομίζω πως το ότι η συμμετοχή όλων είναι συλλογική, καθιστά το γεγονός πολύ σημαντικό. Δεν υπήρχαν διαφωνίες του τύπου "εγώ δε θα κάνω έκπτωση" ή "θα κάνω μόνο τάδε ποσοστό έκπτωσης". Αντιθέτως, όλοι από την πρώτη στιγμή προθυμοποιήθηκαν να συμμετέχουν και να βοηθήσουν όσο μπορούν στη δράση.
Και τα μηνύματα είναι θετικά, το κοινό ενδιαφέρθηκε για την δράση, ρωτάει τους βιβλιοπώλεις για αυτήν και έχουμε μεγάλη συμμετοχή! Νομίζω πως για πρώτη φορά πετύχαμε το στόχο μας να δώσουμε αφορμή στους κατοίκους της Πτολεμαΐδας να χαρίσουν βιβλία», αναλύει η Πίστη.
«Ο δανεισμός έφτασε τα 17 χιλιάδες βιβλία»
«Τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των δανεισμών των βιβλίων από την βιβλιοθήκη μας πολλαπλασιάστηκε και έφτασε τους 17000 περίπου! Ένας πολύ μεγάλος αριθμός για μια επαρχιακή πόλη», εξηγεί η Πίστη, με την Κατερίνα Σπυρίδου – Σολαχίδου, την εκπαιδευτικό της παρέας, να αναλύει εικόνες που έχει αντικρίσει σε σχολεία της περιοχής στη μέχρι τώρα θητεία της.
«Τα τελευταία χρόνια εξαιτίας του καθημερινού τους φόρτου, τα παιδιά έχουν πάψει να διαβάζουν βιβλία. Αυτό κατά τη γνώμη μου δε σχετίζεται μόνο με την εισβολή των ηλεκτρονικών μέσων στη ζωή τους, αλλά και με τα κίνητρα που εμείς οι μεγάλοι ως γονείς και δάσκαλοι τους θέτουμε.
Τα παιδιά είναι ο καθρέφτης της δικής μας ζωής. Είναι απόλυτα λογικό όταν ένα παιδί δεν έχει δει ποτέ τους γονείς του να κρατούν ένα βιβλίο, να το ξενίζει αυτή η εικόνα. Οι ίδιοι οι γονείς με τη στάση τους θα πρέπει να κάνουν το παιδί από πολύ μικρή ηλικία να αγαπήσει το βιβλίο.
Ωστόσο, έχω συναντήσει μέχρι τώρα αρκετούς μαθητές που αγαπούσαν πραγματικά το βιβλίο. Χαρακτηριστικά, είχα κάποια μαθήτρια που όχι μόνο αγαπούσε το βιβλίο, αλλά είχε τόσα πολλά παιδικά βιβλία στο σπίτι που ο,τιδήποτε κι αν κάναμε έφερνε ένα δικό της βιβλίο που σχετιζόταν με το μάθημά μας και ήθελε να το παρουσιάζει στην τάξη. Πολλοί, μάλιστα, από τους μαθητές μου έχουν και τη δική τους κάρτα στη βιβλιοθήκη», προσθέτει, χαμογελώντας.
«Σκέφτομαι και γράφω»
Τα τελευταία χρόνια ο Νίκος έχει δημιουργήσει ένα πρότυπο κέντρο μελέτης για μαθητές Δημοτικού στην περιοχή, προσπαθώντας να αλλάξει την νοοτροπία απέναντι στην εκπαιδευτική διαδικασία.
«Το «Σκέφτομαι και γράφω» είναι ένα Κέντρο Μελέτης για μαθητές του δημοτικού. Είναι ένας όμορφα και κατάλληλα διαμορφωμένος χώρος ανάγνωσης όπου έρχονται καθημερινά τα παιδιά για να διαβάσουν και να γράψουν, όπως λέει το όνομα, τα μαθήματά τους αλλά και για να ασχοληθούν ομαδικά με διάφορες άλλες δημιουργικές δραστηριότητες που καλλιεργούν και προάγουν τη δημιουργική φαντασία τους, όπως τη ζωγραφική, τη μουσική, το θέατρο και τη δημιουργική γραφή. Οι δραστηριότητες επιβλέπονται και καθοδηγούνται από εξειδικευμένους εκπαιδευτικούς.
Το κέντρο συνεργάζεται με δασκάλους δημοτικής εκπαίδευσης, γλωσσολόγο, εικαστικό, μουσικό και θεατρολόγο. Έχοντας υιοθετήσει έναν ευρύτερο πολιτιστικό χαρακτήρα για την περιοχή, το «Σκέφτομαι και γράφω» πέραν των εκπαιδευτικών του δραστηριοτήτων διοργανώνει συμβουλευτικές ημερίδες, εκπαιδευτικά σεμινάρια, καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και μαθητικούς διαγωνισμούς. Αυτή τη στιγμή είναι σε εξέλιξη ένας διαγωνισμός παραγωγής γραπτού λόγου που είναι ο πρώτος που έχει ποτέ διοργανωθεί στην περιοχή. Ήδη έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για συμμετοχή και μαθητές πέραν των ορίων του νομού. Για μένα αυτό είναι ένα πολύ ενθαρρυντικό σημάδι για τη γενικότερη εκπαιδευτική και πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου», εξηγεί.
Η πρώτη Λέσχη Ανάγνωσης στην περιοχή
«Σε μια επαρχιακή πόλη όπως η Πτολεμαΐδα υπάρχουν καλλιτεχνικές ομάδες που ασχολούνται με το θέατρο, τα εικαστικά, τη μουσική και τον κινηματογράφο. Ωστόσο θεωρώ πως εντοπίζεται πολιτιστικό έλλειμμα σε ατομικό επίπεδο. Πράγματι υπάρχουν άνθρωποι που αποζητούν και στηρίζουν προσπάθειες, όμως με βάση τον πληθυσμό της πόλης αυτοί οι άνθρωποι θα έπρεπε ενδεχομένως να ήταν πολλοί περισσότεροι.
Προσπαθώντας, να δημιουργήσουμε ακόμα πιο εύφορα εδάφη για το βιβλίο στην περιοχή, προχωράμε στην ίδρυση της πρώτης Λέσχης Ανάγνωσης που θα έχει υπάρξει ποτέ στην πόλη. Μία πρωτοβουλία που θα προσπαθήσει να αλλάξει τον τρόπο που τα παιδιά αντιλαμβάνονται τα βιβλία και να αναθεωρήσει τη χαμένη σχέση των ενηλίκων μαζί τους», καταλήγει ο Νίκος.
Η Κατερίνα επιλέγει τις «Μυθοπλασίες» του Μπόρχες για το επόμενο μάθημά της και δίνει την κάρτα της στην υπεύθυνο για να περάσει το δανεισμό στο σύστημα. Στο πίσω μέρος του βιβλίου ένα απόφθεγμα του συγγραφέα συνοψίζει την αντίληψή του για τον κόσμο των βιβλίων. «Πάντα φανταζόμουν τον παράδεισο σαν ένα είδος βιβλιοθήκης».
Υ.Γ. Ευχαριστούμε τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Πτολεμαΐδας για την ευγενική παραχώρηση του χώρου.
σχόλια