Οι ουρές που σχηματίζονταν στην National Portrait Gallery και τώρα στο Μusee du Luxembourg στο Παρίσι, για την έκθεση 'Real Tudors: Kings & Queens Rediscovered', μας λένε ότι οι Τιδόρ πέντε αιώνες μετά τη βασιλεία τους και σε αυτή τη δεύτερη πολύχρωμη καριέρα τους στον 20ο και τον 21ο αιώνα τα έχουν καταφέρει μάλλον πολύ καλύτερα από την πρώτη φορά, σε δημοτικότητα, επιτυχία και χρήμα. Αν μη τι άλλο δε χύνεται τόσο πολύ αίμα.
Ένα βασιλικό γένος με ανεξάντλητες ιστορίες
Για καμία άλλη βασιλική γενιά δεν έχουν ειπωθεί, γραφτεί και απεικονιστεί τόσες πολλές λεπτομέρειες του καθημερινού τους βίου. Ο Τσάρλς Λότον στο «The Private Life of Henry VIII» ήταν μόνο η αρχή και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα βραβευμένου με Όσκαρ ηθοποιού για έναν ρόλο που αφορά την ιστορική αυτή δυναστεία. 
Αναρωτιέται κανείς έξω από την έκθεση τι είναι αυτό που δε γνωρίζουν οι Βρετανοί για τους Τιδόρ. Η απάντηση βρίσκεται στην μεγάλη επιτυχία της τηλεοπτικής σειράς Tudors. Μας αρέσει να βλέπουμε ξανά και ξανά συναρπαστικές ιστορίες. Ίντριγκες, έρωτες, παλατινές συνωμοσίες, αγωνίες και την αληθινή ιστορία να κυλάει πλάι στους τοίχους των ανακτόρων. Μας αρέσουν τα εντυπωσιακά ρούχα, στα εξωφρενικά κοσμήματα, στα λουκούλλεια γεύματα. Η απάντηση επίσης βρίσκεται στο όνομα Χίλαρι Μαντέλ. Η Μαντέλ έγινε η πρώτη βρετανίδα συγγραφέας κάτοχος του βραβείου Μπούκερ δυο φορές, το 2009 και το 2013 για τα μυθιστορήματά της "Wolf Hall" και "Bring Up the Bodies". Τα δυο νικηφόρα βιβλία είναι μέρος της ίδιας τριλογίας (την οποία θα ολοκληρώσει το «Τhe Mirror and the Light»), με θέμα τη μορφή του Κρόμγουελ. Τα βιβλία της Μαντέλ εκδίδονται σήμερα σε 35 χώρες και η ίδια θεωρείται από τους σημαντικότερους εν ζωή ιστορικούς συγγραφείς, ενώ το BBC έχει ήδη ξεκινήσει γυρίσματα μίνι σειράς βασισμένης στα γραπτά της.
Η Χίλαρι Μαντέλ όπως και ο Γκρέιβς στο «Εγώ ο Κλαύδιος», ζωντάνεψε μια προσωπικότητα, και μέσα από αυτήν την άνοδο της μεσαίας και της κατώτερης τάξης, το μέλλον και το πεπρωμένο της Αγγλίας. Πολύ έξυπνα διάλεξε να είναι πρωταγωνιστής ένας άνθρωπος που απεχθανόταν την εξουσία των ευγενών και τις δεισιδαιμονίες του κλήρου. Είναι αυτός που δημιούργησε τις βάσεις ενός αστικού κράτους, που σε λίγα χρόνια θα γινόταν αυτοκρατορία. Το «Γουλφ Χολ» και τα «Γεράκια» απόλαυσαν επίσης και την αποδοχή του θεατρόφιλου κοινού στο Royal Shakespeare Company.Οι δύο παραγωγές ανέβηκαν πέρσι στο Στράτφορντ-άπον-Εϊβον στο πλαίσιο ενός πλούσιου προγράμματος προορισμένου να τιμήσει τα 450 χρόνια από τη γέννηση του Σέξπιρ. Ήταν μια χορταστική μεταφορά, της εποχής των Τιδόρ στο σανίδι, σε δυο τρίωρες παραστάσεις που έγιναν αμέσως sold-out.
Επτά χρόνια κράτησε η έρευνα στην National Portrait Gallery για να μας δείξουν τους Tudors, αλλιώς όπως υποστηρίζουν. Πολλοί από τους ζωγράφους των βασιλικών πορτρέτων παραμένουν άγνωστοι, αλλά η εξέταση των έργων μας φέρνει μπροστά σε ένα σωρό λεπτομέρειες. Τα ωχρά μάγουλα της Ελισάβετ για παράδειγμα σε ένα πορτρέτο της στα 40 της χρόνια, που αποτέλεσε πρότυπο της απεικόνισής της και την παρουσίαζε με την αυταρχικότητα ενός απόμακρου ατόμου που έμοιαζε με φάντασμα, δεν ήταν πάντα ωχρά. Ήταν ρόδινα, απλώς ξεθώριασε η μπογιά. Όπως επίσης τα πόδια του βασιλιά Edward VI, ο οποίος βασίλεψε και πέθανε με τραγικό τρόπο πολύ νέος έχουν γίνει πιο μεγάλα, έχουν επιζωγραφιστεί για να εξασφαλιστεί μια πιο αξιόπιστη στάση για ένα εννιάχρονο αγόρι που μόλις είχε ανεβεί στο θρόνο.
Το αγαπημένο μικρό Λονδίνο
Ο οίκος των Τιδόρ ήταν μια λυκοφωλιά, με αγέρωχες προσωπικότητες Είναι οι ιδανικοί πρωταγωνιστές μιας σύγχρονης σαπουνόπερας. Όλα αυτά στο ιδανικό σκηνικό των μεγαλοπρεπών παλατιών και του μικρού Λονδίνου. 
Το Λονδίνο στην εποχή τους εκτεινόταν περίπου από το Σίτι μέχρι το Ουέστμίνστερ και γύρω υπήρχαν χωράφια. Το σημερινό Στραντ ήταν μια σειρά από παλάτια και ανάκτορα που έφταναν μέχρι τον Τάμεση. Περίπου το 1600, ο πληθυσμός του Λονδίνου ήταν 200.000 κάτοικοι.
Με την ιατρική να μην έχει αναπτυχθεί, οι επιδημίες θέριζαν κυριολεκτικά τον πληθυσμό που ζούσε στριμωγμένος με άθλιες συνθήκες υγιεινής. Η ευλογιά, η φυματίωση, η χολέρα χτυπούσαν τους φτωχούς και περισσότερο τα παιδιά. Μέσος όρος ζωής για τους φτωχούς, τα 35 χρόνια. Το Λονδίνο, παρά τις δύσκολες συνθήκες και την πολυκοσμία του, ήταν ο μόνος τόπος για να μπορέσουν να βγάλουν λεφτά οι κάτοικοι της περιφέρειας. Σε όλη τη διάρκεια της βασιλείας των Τιδόρ, ο κόσμος εξακολουθούσε να μεταναστεύει εσωτερικά και να φτάνει στην μεγάλη πόλη. Όταν, οι Στιούαρτ ανέβηκαν στο θρόνο της Αγγλίας, το 1603, μετά τον θάνατο της Ελισάβετ, της τελευταίας των Τιδόρ, αντιμετώπισαν την Μεγάλη Πανούκλα και τη Μεγάλη πυρκαγιά του Λονδίνου ένα χρόνο αργότερα.
Η ιστορία μιας καταγωγής και ενός βασιλικού οίκου
Ο θάνατος του Ριχάρδου του Γ΄ στη μάχη του Μπόσγουορθ, στον Πόλεμο των Ρόδων, από τον Ερρίκο Τιδόρ που στέφθηκε βασιλιάς της Αγγλίας ως Ερρίκος Ζ', άνοιξε το δρόμο για τον βασιλικό οίκο των Τιδόρ. Ο Ριχάρδος είχε κυβερνήσει από το 1483 έως το 1485. 
Πριν από τρία χρόνια, σε ανασκαφές για να εντοπιστούν βρετανικοί βασιλικοί τάφοι της Ελισαβετιανής εποχής, βρέθηκε ο σκελετός του. Για αρκετούς αιώνες η ιστορία του Ριχάρδου έφτανε σε εμάς μέσω του έργου του Σαίξπηρ. Ο συγγραφέας τον χαρακτήριζε σαν "τέρας με ανθρώπινη μορφή" που "ακόμα και τα σκυλιά ούρλιαζαν στο πέρασμά του". Για πολλά χρόνια οι ερευνητές έψαχναν για τον τάφο του. Σύμφωνα με την ιστορία, οι υπασπιστές των Τιδόρ μετά τη μάχη, μετέφεραν το πτώμα του Ριχάρδου ΙΙΙ στο Λέστερ και εκεί το έθαψαν οι Φραγκισκανοί πατέρες, έξω από την πόλη. Ο σκελετός που βρήκαν είχε σκολίωση. Ο ίδιος ο Σέξπιρ άλλωστε, παρουσίαζε τον βασιλιά, σαν σακάτη. Αμέσως μετά έγιναν εξετάσεις DNA οι οποίες απέδειξαν ότι τα λείψανα ανήκουν στον Ριχάρδο.
Τον Μάρτιο του 2015, χιλιάδες άτομα κατέκλυσαν το Λέστερ για την επαναταφή του βασιλιά Ριχάρδου του Γ'. Η νεκρική πομπή πέρασε από διάφορα σημεία του Λέστερ που σχετίζονται με τον θρυλικό βασιλιά. Πλήθη Βρετανών συνέρρευσαν στην πόλη για αυτή την αλλόκοτη αλλά συμβολική διαδικασία. Ακόμα και ο Δήμος είχε προειδοποιήσει για κυκλοφοριακό κομφούζιο στους δρόμους λόγω των τελετών αυτών. Ας σημειώσουμε ότι όλος αυτός ο χαμός γίνεται για ένα βασιλιά κακό και μισητό, ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως «κακός», καθώς πολλοί ιστορικοί πιστεύουν πως ήταν υπεύθυνος για τον φόνο των νεαρών ανιψιών του, του βασιλιά Εδουάρδου του Ε' και του πρίγκιπα Ριχάρδου, που εξαφανίστηκαν ενώ ήταν κρατούμενοι στον Πύργο του Λονδίνου.
Τα εν οίκω, εν δήμω
Από το 1485 μέχρι το 1603 βασιλεύουν τα μέλη του Οίκου των Τιδόρ. Ουαλικής καταγωγής, με πρώτο μονάρχη τον Ερρίκο Ζ΄, έναν απόγονο μέσω της μητέρας του ενός νομιμοποιημένου κλάδου του Αγγλικού βασιλικού Οίκου του Λάνκαστερ. Η οικογένεια Τιδόρ ήλθε στην εξουσία στον απόηχο του Πολέμου των Ρόδων, ο οποίος προκάλεσε την εξάλειψη του Οίκου του Λάνκαστερ.
Συνολικά, πέντε μονάρχες των Τιδόρ κυβέρνησαν τις επικράτειές τους για πάνω από έναν αιώνα. Ο Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας ήταν ο μόνος άρρενας απόγονος που έζησε μέχρι την ενηλικίωση. Ζητήματα γύρω από τη Βασιλική διαδοχή (όπως ο γάμος και το δικαίωμα διαδοχής των γυναικών) αναδείχθηκαν σε μεγάλα πολιτικά θέματα της εποχής τους. Το 1603, η δυναστεία σταματά, καθώς η τελευταία βασίλισσα, η Ελισάβετ Α΄ πέθανε άτεκνη.
ΤΗΕ ΤUDORS
Ερρίκος Ζ (1457-1509). Βασίλεψε από το 1485-1509
‘the Crowne which it pleased God to geve us’
Ο πρώτος μονάρχης των Τιδόρ, Henry Tudor κατέλαβε το αγγλικό θρόνο από τον Ριχάρδο Γ΄στη μάχη του Bosworth στο Leicestershire το 1485, σε ηλικία είκοσι οκτώ ετών. Ο γάμος με την Ελισάβετ του Γιορκ αμέσως μετά τη στέψη του βοήθησε να θεραπεύσει τη δυναστική διαμάχη μεταξύ των σπιτιών του Λάνκαστερ και του Γιορκ, που είχε ως αποτέλεσμα τον «πόλεμο των ρόδων». Ο Ερρίκος ήταν ο πρώτος ισχυρός βασιλιάς μετά τον εμφύλιο πόλεμο που οδήγησε ξανά την Αγγλία σε μεγάλη ευημερία. Έκανε τέσσερα παιδιά: Αρθούρος της Ουαλίας, Μαργαρίτα Τιδόρ, Ερρίκος Η ', Μαρία Τιδόρ της Γαλλίας.
Ερρίκος Η΄(1491-1547). Βασίλεψε από το 1509-1547
‘The Rose both white and Rede / in one rose now dothe grow’
Ο Ερρίκος Η΄ ήταν δεκαεπτά ετών όταν έγινε βασιλιάς, το 1509. Ήταν ψηλός και αθλητικός και περιγράφηκε από τον Ενετό πρέσβη το 1515 ως «τον πιο όμορφο ηγεμόνα που αντίκρισα ποτέ στα μάτια μου». Βασιλιάς φιλόδοξος με επιθετική εξωτερική πολιτική και μεγάλη σκληρότητα στον οίκο του, έγινε περισσότερο γνωστός για τους έξι γάμους του. Η έλλειψη ενός αρσενικού κληρονόμου με την πρώτη σύζυγό του Αικατερίνη της Αραγωνίας, τελικά, είχε ως αποτέλεσμα την ακύρωση του γάμου τους, προκαλώντας μεγάλο πρόβλημα με την Καθολική Εκκλησία στη Ρώμη. Ο Ερρίκος για να παντρευτεί Άνν Μπόλειν έχρισε τον εαυτό του ως τον επικεφαλής της νέας αναθεωρημένης εκκλησίας, γνωστής ως η Εκκλησία της Αγγλίας. Από τις έξι γυναίκες που παντρεύτηκε αποκεφάλισε τις δυο.
Εδουάρδος ΣΤ΄ (1537-1553). Βασίλεψε από το 1547-1553
‘What a King should England have had if God had given him his father’s age’
Ο Edward ήταν μόλις εννέα ετών όταν έγινε βασιλιάς. Ήταν γιος του βασιλιά Ερίκου Η΄ και της Τζέιν Σέιμουρ η οποία ήταν η τρίτη από τις 6 συζύγους του βασιλιά Ερρίκου.
Η βασιλεία του, κάτω από την καθοδήγηση του Edward Seymour, δούκα του Somerset και στη συνέχεια του John Dudley, Δούκα του Northumberland, οδήγησε στη δημιουργία της προτεσταντικής Εκκλησίας της Αγγλίας. Λίγο πριν το θάνατό του αποκλήρωσε τις τις δύο αδερφές του και άφησε τον θρόνο στην Lady Jane Grey, κόρη της Μαρίας, αδερφής του Ερρίκου Η΄. Πέθανε από φυματίωση λίγο πριν δέκατα έκτα γενέθλια του.
Μαίρη Α΄ (1516-1558). Βασίλεψε από το 1553-1558
‘A queen, and by the same title a king also’
Η Μαίρη ήταν τριανταεπτά ετών, όταν στέφθηκε βασίλισσα της Αγγλίας. Η τέταρτη εστεμμένη μονάρχης της Δυναστείας των Τιδόρ, έμεινε γνωστή για την επαναφορά του Ρωμαιοκαθολικισμού στην Αγγλία, αφού διαδέχτηκε στο θρόνο τον ετεροθαλή αδελφό της, Εδουάρδο ΣΤ΄. Παράλληλα, παντρεύτηκε τον Πρίγκιπα Φίλιππο Β΄ της Ισπανίας, για λόγους πολιτικών συμφερόντων. Ήταν φιλάσθενη και υπέφερε από φοβερούς πονοκεφάλους. Κατά τη βασιλεία της διέταξε το κάψιμο στην πυρά περίπου 300 αντιφρονούντων, κερδίζοντας επάξια το πρωσονύμιο «Bloody Mary» (Αιμοσταγής Μαρία). Ο λαός τη μισούσε. Εξαντλημένη από τις πολλές εγκυμοσύνες πέθανε το 1558 και στο θρόνο ανέβηκε η διάδοχός της Ελισάβετ Α΄, η οποία ανέτρεψε κάθε προσπάθειά της για την αναβίωση του καθολικισμού.
Ελισάβετ Α '(1533-1603). Βασίλεψε από το 1558-1603
‘Time stands still with gazing on her face’
Το μόνο επιζών παιδί του Ερρίκου Η 'και της δεύτερης συζύγου του, Anne Boleyn, η Ελισάβετ ήταν είκοσι πέντε χρόνων, όταν κληρονόμησε τον θρόνο από την ετεροθαλή αδερφή της Μαρία. Μόλις ανέβηκε στο θρόνο επέφερε την αποκατάσταση της Εκκλησίας της Αγγλίας. Κατά τη διάρκεια της μακράς βασιλείας της Ελισάβετ, η Αγγλία αναπτύχθηκε ως ναυτική δύναμη, και είδε την εμφάνιση των πρώτων δημόσιων θεαμάτων , θεάτρων ενώ ανέπτυξε μια εξαιρετική λογοτεχνία. Η Elizabeth δεν παντρεύτηκε ποτέ και την αποκαλούσαν «Παναγία Βασίλισσα» στο τελευταίο μέρος της βασιλείας της. Η Ελισάβετ ανήκε στην προτεσταντική πίστη, όπως και η μητέρα της, Αν Μπολέιν. Ωστόσο κατά τη διάρκεια της μακράς βασιλείας της οι θρησκευτικές συγκρούσεις περιορίστηκαν και η Αγγλία ξεκίνησε τη μεγάλη της επέκταση στο εξωτερικό. Η Ελισάβετ δεν παντρεύτηκε ποτέ της γι’ αυτό και έμεινε γνωστή ως η «Άμωμος Βασίλισσα». Από τις πολλές εσωτερικές και εξωτερικές διαμάχες που είχε να αντιμετωπίσει η Ελισάβετ, μια από τις πιο γνωστές ήταν η ήττα της Ισπανικής Αρμάδας το 1588, κάτι που έκανε την Ελισάβετ ζωντανό θρύλο στα μάτια των Άγγλων και βοήθησε στην παγκόσμια ναυτική κυριαρχία τους.
Ένα βασιλικό σταρ - σίστεμ
Αναμφισβήτητα ανάμεσα στους άντρες πρωταγωνιστεί ο Ερρίκος Η΄. Για τους έξι γάμους του. Αυτή η αφορμή ενέπνευσε πολλούς δημιουργούς. Όμως αυτές που κρατούν τα σκήπτρα της δημοτικότητας μέχρι σήμερα είναι η όμορφη Άννα Μπολέιν, δεύτερη γυναίκα του Ερρίκου και η τελευταία των Τιδόρ, πανίσχυρη Ελισάβετ. Σταρς και οι δυο, για εντελώς διαφορετικούς λόγους.
Αννα Μπολέιν
Η Άννα Μπολέιν γεννήθηκε το 1501 ( σύμφωνα με κάποιους ιστορικούς το 1507 ) στην Αγγλία. Ήταν γόνος της αριστοκρατίας και ήταν αρκετά μορφωμένη και καλλιεργημένη. Υπηρέτησε για κάποια χρόνια στην γαλλική αυλή χάρη στον πατέρα της ο οποίος ήταν επιτυχημένος διπλωμάτης. Ήταν ελκυστική, με εξωτική ομορφιά και κάποιοι υποστηρίζουν ότι ήταν εξαδάκτυλη.
Η καριέρα της στο παλάτι του Ερρίκου ξεκινά με την επιστροφή της από τη Γαλλία το 1522. Γίνεται κυρία επί των τιμών της πρώτης γυναίκας του Ερρίκου Η΄, της Αικατερίνης της Αραγωνίας. Την ίδια περίοδο, η αδερφή της Μαρία είναι ερωμένη του βασιλιά. Ο Ερρίκος ερωτεύτηκε την Άννα, η οποία δε δέχτηκε να γίνει ερωμένη του. Εκείνη πάνω του σοβαρές πιέσεις για διαζύγιο, το οποίο όμως δεν επέτρεπε η εκκλησία. Εκείνος της έστελνε ερωτικές επιστολές και πανάκριβα δώρα.
Επτά χρόνια αργότερα την παντρεύτηκε γιατί η Αικατερίνη του είχε χαρίσει μόνο μια κόρη, αυτήν που θα γινόταν μετέπειτα η βασίλισσα της Αγγλίας, Μαίρη Α΄. Ακύρωσε τον πρώτο γάμο του δημιουργώντας μεγάλη εμπλοκή στις σχέσεις του με την καθολική εκκλησία. Η Άννα απέβαλε πολλές φορές, ενώ η ερωτική τους ιστορία ατόνησε. Ο Ερρίκος είχε βρει πλέον νέο ερωτικό ενδιαφέρον, την κυρία των τιμών Τζέιν Σέιμουρ. Οι πολιτικοί αντίπαλοι της Άννας και η νέα του σύζυγος την κατηγόρησαν για προδοσία, αιμομιξία, με το μικρότερο αδερφό της, μαγεία, και απόπειρα δηλητηρίασης του Ερρίκου Φιτζρόι, νόθου γιου του συζύγου της. Αποκεφαλίστηκε στον Πύργο του Λονδίνου στις 19 Μαίου 1536. Ο Ερρίκος την επόμενη μέρα αρραβωνιάστηκε την Τζέιν, την τρίτη του σύζυγο.
Ο θρύλος λέει ότι η Άννα είναι ένα από τα πολλά φαντάσματα στον Πύργο του Λονδίνου. Άλλοι υποστηρίζουν ότι δεν έχει βρει ποτέ ανάπαυση και ότι το φάντασμά της κυκλοφορεί ακέφαλο, με το κεφάλι της αγκαλιά, κυρίως στις 19 Μαΐου.
Ελισάβετ Α'
Η Βασίλισσα Ελισάβετ της Αγγλίας ανέβηκε στο θρόνο της Αγγλίας το 1558, σε ηλικία 25 ετών. Βασίλευσε για 45 χρόνια και άφησε πίσω της μία τεράστια αυτοκρατορία στην ακμή της. Έμεινε γνωστή ως η «Παρθένα Βασίλισσα», και λένε ότι απαρνήθηκε το γάμο για να αφοσιωθεί στη διακυβέρνηση της χώρας. Άλλοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι δεν ήθελα να υπάρχει σύζυγος, για να μην υπάρχει και δικαίωμα αυτού στην διοίκηση της αυτοκρατορίας της. Ήταν δίκαιη με τους υπηκόους της και αδίστακτη με τους εχθρούς της. Έδωσε τέλος στις θρησκευτικές διαμάχες, που είχαν εξαντλήσει την Αγγλία και έσωσε την διαλυμένη της οικονομία. Αναγνωρίστηκε ως πολιτική και στρατιωτική ιδιοφυΐα. Στον «Χρυσό Αιώνα» όπως αποκαλείται η περίοδος κατά την οποία βασίλευσε, αναπτύχθηκαν οι τέχνες και ο πολιτισμός. Τα έργα της Ελισαβετιανής περιόδου είναι διάσημα μέχρι τις μέρες μας.
Είναι η εποχή που ανθεί ο Σαίξπηρ και τα έργα του. Λένε ότι στα παιδικά της χρόνια κακοποιήθηκε σεξουαλικά από τον σύζυγο της θετής της μητέρας Κάθριν Παρ, τελευταίας συζύγου του πατέρα της Ερρίκου. Σε όλη τη διάρκεια της βασιλείας της οι φήμες οργίαζαν για την ερωτική της ζωή, αλλά όλοι συμφωνούν ότι ο άντρας που την ενδιέφερε ήταν ο Ρόμπερτ Ντάντλεϊ, φίλος της από την παιδική της ηλικία. Όταν ο Ντάντλεϊ έμεινε χήρος το 1560, ήταν αργά. Οι σύμβουλοί της δεν της επέτρεψαν να παντρευτεί έναν άντρα από κατώτερη κοινωνική τάξη. Οι παραξενιές της ήταν διαβόητες αλλά δεν κατάφεραν να επισκιάσουν το μεγάλο έργο που άφησε σε μια χώρα που την έκανε πανίσχυρη.
Η Βασίλισσα βρήκε έναν επικίνδυνο αντίπαλο στο πρόσωπο της καθολικής της εξαδέρφης, της Μαρίας, Βασίλισσας της Σκωτσέζων, που ήταν σύζυγος του Γάλλου Βασιλιά Φραγκίσκου Β΄. Το 1559, η Μαρία αυτοανακηρύχτηκε Βασίλισσα της Αγγλίας με την υποστήριξη των Γάλλων. Η Ελισάβετ την φυλάκισε και έμεινε φυλακισμένη για 19 χρόνια. Στις 8 Φεβρουαρίου του 1587, με εντολή της Ελισάβετ αποκεφαλίστηκε. Ο γιος της θα γινόταν βασιλιάς Σκοτίας και Αγγλίας.
Η Ελισάβετ πέθανε στις 24 Μαρτίου του 1603, σε ηλικία 69 ετών. Δεν άφησε φυσικούς απογόνους και στο θρόνο τη διαδέχτηκε ο Ιάκωβος 1ος, Βασιλιάς της Σκωτίας. Ήταν μια από τους δημοφιλέστερους μονάρχες της Αγγλίας. Το 2002 κατέλαβε την έβδομη θέση στην ψηφοφορία του BBC με τους 100 δημοφιλέστερους μονάρχες στην Αγγλική-Βρετανική ιστορία.
Οι ταινίες, οι όπερες, οι σειρές και οι πρωταγωνιστές τους.
Ταινίες, σίριαλ, όπερες, εμπνευσμένα από τις ιστορίες των Τιδόρ υπάρχουν πολλές. Ας θυμηθούμε μερικές από τις πιο διάσημες:
Η ταινία Ερρίκος Η' (πρωτότυπος τίτλος The Private Life of Henry VIII) γνωστή και ως Η Ιδιωτική Ζωή του Ερρίκου του 8ου, είναι ιστορική ταινία του 1933 σε σκηνοθεσία Αλεξάντερ Κόρντα και με πρωταγωνιστές τους Τσαρλς Λότον, Μερλ Όμπερον, Έλσα Λάντσεστερ και Ρόμπερτ Ντόνατ.. Η ταινία έκανε παγκόσμια επιτυχία καθιέρωσε τον Τσαρλς Λότον ως αστέρα και του χάρισε το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου.
Με τον τίτλο "Άννα Μπολένα", (Anna Bolena), που αποτελεί εξιταλισμένη μορφή του ονόματος της Άννας Μπολέιν, δεύτερης συζύγου του Βασιλέως Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας, φέρεται η 31η όπερα του Γκαετάνο Ντονιτσέττι. Πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες όπερες του συνθέτη. O Nτονιτσέτι έγραψε την όπερα Μαρία Στουάρντα, που έκανε πρεμιέρα το 1835 στη Σκάλα του Μιλάνου.
H Μαρία Κάλλας, Άννα Μπολένα
Η «Μαρία Στιούαρτ» γραμμένη στα 1800, από τον Φρίντριχ Σίλλερ είναι η ιστορία της σύγκρουσης της Ελισάβετ της Αγγλίας με τη Μαρία των Σκώτων. Πρόκειται για την πιο διάσημη πολιτική τραγωδία του Γερμανού ποιητή - μετά τα έργα του Σαίξπηρ - που πραγματεύεται την αντιπαράθεση δύο δυναμικών γυναικών της αναγεννησιακής περιόδου. Ανάμεσα σε διαπλεκόμενα πολιτικά συμφέροντα, θρησκευτικό φανατισμό και προσωπικά μίση, η βασίλισσα Ελισάβετ έρχεται σε απόλυτη σύγκρουση με τη Μαρία της Σκωτίας σε μια συνάντηση που δεν έγινε ποτέ.
Το 1912 η Σάρα Μπερνάρ υποδύεται την βασίλισσα Ελισάβετ στο Les Amours de la reine Elisabeth. To 1936, η Κάθριν Χέπμπορν πρωταγωνιστει ως Μαρία της Σκωτίας στην ταινία Mary of Scotland (1936). Η Φλόρα Ρόμπινσον είναι η πρώτη Βρετανίδα ηθοποιός που έπαιξε την Βασίλισσα Ελισάβετ την 1η σε δύο ταινίες, τις Fire over England και the Sea Hawk. To 1939, η Μπέτι Ντέιβις και ο Έρολ Φλιν πρωταγωνιστούν στο ιστορικό δράμα που περιγράφει τον ερωτικό δεσμό της Ελισάβετ με τον τον Λόρδο του Σάσεξ. Τίτλος της ταινίας The Private Lives of Elizabeth and Essex. Η Ντέιβις υποδύεται ξανά την Ελισάβετ στην ταινία του 1955, The Virgin Queen. Η Τζιν Σίμονς υποδύεται τη νεαρή βασίλισσα Ελισάβετ στην ταινία Young Bess (1953).
The Private Lives of Elizabeth and Essex
Το 1971, προβάλλεται η πρώτη τηλεοπτική σειρά Elizabeth R, με θέμα τη ζωή της βασίλισσας Ελισάβετ από το BBC. Πρωταγωνιστεί η Γκλέντα Τζάκσον, η οποία έπαιξε την βασίλισσα και στην ταινία Mary, Queen of Scots. Βασισμένη στο βιβλίο της Βιρτζίνια Γουλφ, Ορλάντο, η ομώνυμη ταινία του 92, έχει στο ρόλο της βασίλισσας τον ηθοποιό Quentin Crisp. Η Ελισάβετ καθιέρωσε την Κέιτ Μπλάνσετ στην ομώνυμη ταινία του 1998. Υπήρξε και σίκουελ, 9 χρόνια αργότερα, η ταινία «Elisabeth: The Golden Age». Η Τζούντι Ντεντς υποδύεται την Ελισάβετ Α΄ στο Shakespeare In Love (1998). Η Βανέσσα Ρεντγκρέιβ υποδύεται την Ελισάβετ Α΄ στην ταινία Anonymous (2011).
σχόλια