ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: μα πες αυτό που θέλεις

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: μα πες αυτό που θέλεις Facebook Twitter
37

________________
1.


Ρε συ Α,μπα

Κάθε ερωτική σχέση έχει τους δικούς της "κανόνες" που προσδιορίζουν τα όρια του σεβασμού του ενός απέναντι στον άλλον. Σωστά; Όταν ο ένας απαιτεί από τον άλλον, αλλά για τον εαυτό του έχει άλλα μέτρα και άλλα σταθμά, πώς το χειρίζεσαι;; Έχω συζητήσει πολλές φορές γι' αυτό, αλλά βλέπω πως συνεχίζεται. Μπορώ να κάνω κάτι άλλο για να το πιάσει το νόημα; Για να σου δώσω ένα παράδειγμα, λέμε πως στη σχέση μας πρέπει να υπάρχει ειλικρίνεια. Για το λόγο αυτό, έχω προτιμήσει να πω την αλήθεια για κάτι που θα μπορούσα να το έχω κρύψει μόνο και μόνο για να μη ζηλέψει άδικα και καταλήξαμε στο να γίνει χαμός. Αλλά είπα οκ, τουλάχιστον είμαι ειλικρινής και έχω καλά τη συνείδησή μου. Και τώρα τον έπιασα να μου λέει ψέμματα μες στη μούρη μου, για κάτι που έγινε και τον ρώτησα και που με πείραξε, σαν άμυνα λέει!! Με άλλα λόγια, αν κάνω εγώ κάτι θα γίνει χαμός, αν κάνει αυτός κάτι, it's not a big deal, και αν αντιδράσω είμαι και υπερβολική και ζηλιάρα και γκρινιάρα. Ε, συγνώμη εκείνη τη στιγμή δε νιώθεις λίγο μαλάκας;


Όταν χάνεις το κριτήριο και νιώθεις ότι μπερδεύεσαι επειδή θέλεις να δικαιολογείς και να δικαιολογείς και να εκλογικεύεις και επειδή ο άλλος αρχίζει να λέει τις λέξεις 'υπερβολική', κάνε στον εαυτό σου την εξής ερώτηση, αλλά πρέπει να απαντήσεις με το χέρι στην καρδιά: αν γνώριζες αυτό τον άνθρωπο τώρα, θα τον έκανες φίλο σου; Αυτό είναι. Δίνουμε εκατονταπλάσιες ευκαιρίες σε αυτούς με τους οποίους κάνουμε σεξ. Δεχόμαστε πράγματα που αν έκανε φίλος μας θα τον είχαμε σβήσει από το τηλέφωνο. Δεν χρειάζεται! Αν θέλουμε σεξ, μπορούμε να βρούμε. Δεν χρειάζεται να ακούμε και βλακείες από πάνω.


________________
2.


Αγαπητή Α, μπα,
Θα ήθελα να σε ρωτήσω πώς αποφεύγουμε άτομα που είναι οικογενειακοί γνωστοί και επιμένουν να μας ενοχλούν όσο κι αν προσπαθούμε να τους δείξουμε ότι δεν είμαστε διαθέσιμοι ούτε για καφέ;
Είναι παιδί φίλων των γονιών μου, είμαστε στην ίδια ηλικία και δεν έχουμε καμία σχέση σαν χαρακτήρες, τρόπο διασκέδασης, ακόμη και σε βασικές αντιλήψεις όπως ας πούμε: ποια είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα! Κοινώς, δεν υπάρχει κανένα σημείο επαφής.
Μένει στην πόλη που σπουδάζω. Όταν λοιπόν πέρασα, βγαίναμε για καφέ αραιά και που αλλά στην πορεία φάνηκαν οι διαφορές μας.
Στην τελευταία έξοδο μάλιστα η επικοινωνία περιορίστηκε μόνο σε σχολιασμό γεγονότων της ζωής του (και ομολογώ πως δεν έλεγα και καθαρά αυτά που σκεφτόμουν) γιατί ένιωθα πως αν μιλούσα για οτιδήποτε αφορά τη δική μου, θα ήταν σπόρος κουτσομπολιού!
Τόσο καιρό και καθαρά λόγω της οικογενειακής φιλίας μπορεί μία φορά στο τόσο να βγαίναμε μαζί για έναν καφέ. Το τελευταίο εξάμηνο όμως που έχω πιεστεί πάρα πολύ με τη σχολή και με πολλά άλλα παράλληλα, δεν έχω ελεύθερο χρόνο ούτε να δω κοντινά μου άτομα και πραγματικά δεν έχω καμία όρεξη να τον συναντήσω. Πραγματικά λυπάμαι που το γράφω αλλά έτσι είναι! Ενώ λοιπόν του το έχω πει επανειλημμένως και με διάφορους τρόπους ότι είμαι πολύ πιεσμένη αυτόν τον καιρό, δεν έχω χρόνο κλπ, έφτασα και στο σημείο να μην απαντήσω σε μήνυμα, αυτός επιμένει! Συνεχίζει να μου στέλνει και σε πρόσφατο μήνυμά του, εμμέσως μου ζητούσε να απολογηθώ για το ότι δεν έχω βρει χρόνο για να τον συναντήσω.
Να υπογραμμίσω εδώ, ότι πάει πάνω από χρόνος από την τελευταία φορά που τον είδα και γενικώς ανέκαθεν η επαφή μας ήταν αραιή, εκτός ίσως από τον πρώτο χρόνο που μπορεί συνολικά να βγήκαμε 6-7 φορές. Έχουν περάσει 5 χρόνια από τότε!!! Δε θέλω να τον προσβάλλω, πλέον δε νιώθω την υποχρέωση να τον συναντώ επειδή οι πατεράδες μας ήταν φίλοι αλλά δε ξέρω τι να κάνω! Βασικά, εγώ ακόμη και πολύ φίλους μου αν τους καλέσω μία φορά και δε μου απαντήσουν, μετά δεν τους ενοχλώ μέχρι να με πάρουν εκείνοι όποτε μπορέσουν. Εκείνος γιατί δεν πιάνει το μήνυμα να τελειώνουμε;! Α,μπα είμαι υπερβολική που σκέφτομαι πως ο λόγος αυτής της συμπεριφοράς του είναι η πιθανή πεποίθησή του ότι ως γυναίκα δεν έχω δικαίωμα να αρνούμαι οτιδήποτε περιλαμβάνει η διάθεση ενός άντρα; Δεν υπήρξε ποτέ κάτι ερωτικό ανάμεσά μας και όλο αυτό σκέφτομαι ότι λειτουργεί σε υποσυνείδητο επίπεδο. Αν ισχύει όμως σημαίνει πως είναι επικίνδυνος!
Thank you so much my favorite and daily routine! 


Υ.Γ.: Τι θα λέγατε να κάνατε τη φόρμα λίγο πιο πλατιά; Όσο κι αν την μάκρυνα έκανα μία ώρα να γράψω μία παράγραφο με τα πάνω- κάτω για να δω τι γράφω.

Είναι ενδιαφέρουσα σκέψη και δεν λέω ότι αποκλείεται να ισχύει, αλλά είναι τραβηγμένη και δεν χρειάζεται να κάνεις τέτοιες προεκτάσεις για κάποιον που έτσι κι αλλιώς σου σπάει τα νεύρα και δεν ξέρεις καλά. Δεν χρειάζεσαι κι επιπλέον επιχείρημα, έχεις ήδη λόγους για να θέλεις να ξεκόψεις. Το 'επικίνδυνος' μου φαίνεται επίσης τραβηγμένο, δεν ξέρω. Πιο πολύ φαίνεται σαν κάποιος που δεν του αρέσει καθόλου η σκέψη ότι κάποιος τον απορρίπτει. Δηλαδή όπως είμαστε όλοι μας. Δεν χρειάζεται να υπάρχει κάτι ερωτικό για να τσούξει η απόρριψη.

________________
3.


Θα προσπαθήσω να θέσω το θέμα όσο πιο αντικειμενικά γίνεται, καθώς μου δημιουργεί εντάσεις τον τελευταίο καιρό με την αδερφή μου και θα ήθελα τη γνώμη σου.
Στην πόλη Θ. συναντιέμαι και βρίσκομαι με τον Α., καταλήγουμε να κάνουμε σεξ ξέροντας και οι δύο ότι αυτό και τίποτα παραπάνω, αφού κι εγώ και αυτός έπειτα από λίγο καιρό θα βρισκόμασταν σε διαφορετικά μέρη. Εγώ λοιπόν μετακομίζω στην πόλη μου, και μένω στο σπίτι των γονιών μου. Ο Α. για επαγγελματικούς λόγους θα βρισκόταν στην πόλη μου, και λέω "α τι ωραία θα κάνω σεξ και θα τον δω". Και ζητώ από την αδερφή μου να μείνει εκείνο το βράδυ στο σπίτι του φίλου της (ο οποίος μένει μόνος του) και να μου παραχωρήσει το σπίτι της, όπου μένει μόνη της. Εγώ μένω με γονείς και άλλο σπίτι δεν υπάρχει. Η αδερφή μου αρνείται με τη δικαιολογία ότι: δεν θέλει να με δει η γειτονιά να μπαίνω στο σπίτι με έναν άγνωστο (όντως είναι κλειστή η γειτονιά και κουτσομπολεύει) και με την επίσης δικαιολογία ότι ο Α. κάνει πού και πού χόρτο και δεν θέλει να ριψοκινδυνεύσει να μας πιάσουν (!!!) - εγώ εν τω μεταξύ ούτε για πλάκα δεν κάνω χόρτο.
Εμ πάσει περιπτώσει αρνείται και εν τέλει εγώ δεν μπόρεσα να απομονωθώ με τον Α.
Επειδή κατά καιρούς εκφράζω το παράπονό μου στην αδερφή μου, αυτή λέει ότι την ενδιαφέρει μόνο ο εαυτός της, ότι δεν θέλει να πιεστεί για κανέναν λόγο και ότι ήταν μία παράλογη χάρη αυτή που της ζήτησα.
Οι ερωτήσεις μου είναι:
- Ποιο ήταν το "δίκαιο" και το "άδικο" στην περίπτωση που σου ανέφερα;
- Με την αδερφή μου είμαστε πολύ φίλες. Δηλαδή σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ ότι επειδή είμαστε αδερφές μου χρωστάει κάτι. Ωστόσο δεν θα έπρεπε και αυτή την μία φορά που της ζήτησα κάτι να παραμερήσει λίγο τον εαυτό της και να προσπαθήσει να με κάνει να ευχαριστηθώ;
Όταν το συζητάμε (και μαλώνουμε) καμιά φορά, της λέω "εγώ πόσες φορές βγήκα ενώ είχα 40 πυρετό επειδή εσύ ήθελες να βγούμε" και μου λέει "δεν ήξερα ότι δεν ήθελες και δεν θα μου το κοπανάς αυτό τώρα μια ζωή".
Ωστόσο επειδή ήξερα ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΤΟ ΗΘΕΛΕ καταπίεσα λίγο τον εαυτό μου για να την κάνω να χαρεί γιατί την αγαπώ.
Επομένως τι ακριβώς συμβαίνει σε αυτήν την περίπτωση; Μπορούμε να ζητάμε από κοντινούς μας ανθρώπους χάρες; Πώς αντιμετωπίζουμε έναν άνθρωπο που δηλώνει ότι νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του;
Περιμένω τη γνώμη σου μπας και ξεκαθαρίσει λίγο το τοπίο γιατί δεν ξέρω πού έχω δίκιο και πού άδικο!

Μπορούμε να ζητάμε χάρες από τους κοντινούς μας ανθρώπους, και αυτοί έχουν κάθε δικαίωμα να λένε ΟΧΙ για τους δικούς τους λόγους. Αυτοί οι λόγοι δεν χρειάζεται να φαίνονται καλοί και σε σένα – άλλωστε αν σου φαινόταν λογικοί, δεν θα ζητούσες τη χάρη (ελπίζω).


Η αδερφή σου είχε δύο λόγους, και τους μοιράστηκε μαζί σου. Τώρα τι άλλο ψάχνεις; Ήταν η πρώτη φορά που ζήτησες κάτι στη ζωή σου και σου είπαν όχι; Μια νύχτα σεξ ήταν (και αν, δεν είχατε και συμβόλαιο με τον άλλον), δεν αρνήθηκε να σου δώσει το νεφρό της. Αν το θεωρούσε σημαντικό, μπορεί να καταπίεζε τον εαυτό της. Φανερά, δεν το θεωρούσε σημαντικό. 'Εμ πάσει' περιπτώσει, είναι ώρα να σταματήσεις να το συζητάς. Και μην κάνεις χάρες στους άλλους για να τους το χτυπάς μετά. Αν πιστεύεις ότι σε ρίχνουν, πάρε αλλιώς τα μέτρα σου.

________________
4.


Γεια σου Α, μπα μου.
Θα ήθελα την συμβουλή στο παρακάτω θέμα: Έχω περάσει σε μία σχολή στην πόλη στην οποία μεγάλωσα. Ζω σε διαφορετικό σπίτι από τους γονείς μου. Έχω αρκετά πλεονεκτήματα όπως φαί της μαμάς όποτε το θελήσω και πλύσιμο ρούχων. Συνήθως, στην καθημερινότητα δεν βλέπω τους γονείς μου και πηγαίνω σχεδόν κάθε σκ στο πατρικό για να τους δω, να κοιμηθώ εκεί και να αφήσω τα άπλυτα. Όλα ωραία, μέχρι την στιγμή που αρχίζουν και μου φέρονται σαν να είμαι ακόμα μικρό παιδί και εγώ τους φωνάζω γιατί δεν μου αρέσει αυτή η αντιμετώπιση. Πιστεύεις πρέπει να σταματήσω να δέχομαι τα προνόμια που μου δίνουν για να σταματήσουν να με αντιμετωπίζουν ως ανήλικο; -ψψνα

Καλέ όχι. Πιστεύω ότι το πρόβλημα είναι ότι δεν αρκεί να φωνάζεις. Πρέπει να πέφτεις ανάσκελα στο πάτωμα, να κλαις ουρλιάζοντας και να κάνεις τσίσα πάνω σου.

________________
5.

Μια σχέση που εκ των πραγμάτων έχει ημερομηνία λήξεως, την ξεκινάς ή όχι;- εν λευκώ


Άλλο ένα μυστήριο του 'α μπα'.


Όταν στέλνετε μια ερώτηση γεμάτο ασάφειες, ή με τον παραπάνω τρόπο, έχετε απαντήσει ήδη μόνοι σας ένα μέρος της ερώτησης, και μπορεί να το έχετε απαντήσει περιοριστικά, ακόμα και λάθος. Αν μας έλεγες τι συμβαίνει, αντί να μας λες μια πρόταση που μπορεί να σημαίνει οτιδήποτε (πρόκειται να πεθάνει κάποιος; 'Η να παντρευτεί άλλον; Ή κάτι άλλο;) μπορεί κάποιος να έβρισκε έναν τρόπο να σου αποδείξει ότι δεν ισχύει καν ο περιορισμός. Ή να σου έδινε μια άποψη, μια λύση, που εφαρμόζεται στη συγκεκριμένη περίπτωση και δεν ισχύει γενικά. Τώρα είναι μάλλον φιλοσοφικό ερώτημα, και ως τέτοιο, η απάντηση που του ταιριάζει είναι 'όλες οι σχέσεις έχουν εκ των πραγμάτων ημερομηνία λήξης, και επιμένουμε να τις ξεκινάμε'.

________________
6.


Πιστεύεις ότι ο καπιταλισμός θα ξεπεραστεί ποτέ; Αν ναι υπό ποιες συνθήκες;- log_er


Ωραία ερώτηση. Έχω πει ότι στο 'α μπα' είναι ευπρόσδεκτες όλες οι ερωτήσεις, αλλά αυτή ρε παιδί μου είναι λίγο σα να ρωτάς ποιο είναι το νόημα της ζωής και όλου αυτού γενικώς. Από πού να το πιάσεις; Αυτό θέλει φόρουμ σε συνέχειες. Πιστεύω ότι θα μετασχηματιστεί – αν με το ξεπεραστεί εννοείς να καταργηθεί και να προκύψει κάτι πιο δίκαιο, δεν ξέρω, δεν είμαι τόσο αισιόδοξη. Ίσως να γίνει λίγο πιο δίκαιο το σύστημα, για κάποιους, κάποτε, μόνο που αυτό δεν ισχύει έτσι κι αλλιώς και τώρα; Για την ώρα ο καπιταλισμός έχει πολύ ισχυρά επιχειρήματα και οι εναλλακτικές προτάσεις είτε δεν είναι εφαρμόσιμες είτε δεν υπάρχει πληθυσμός που τις υποστηρίζει για να μάθουμε αν είναι εφαρμόσιμες.

________________
7.


Βρε α, μπα μου εξήγησε μου πως γίνεται μετά από όσα έγιναν στο Παρίσι τις τελευταίες ημέρες να υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που να πιστεύουν πως δεν πρέπει να διώξουμε αμέσως τους μουσουλμάνους από την Ευρώπη; Σκέψου ότι σε συζήτηση στην τάξη μου (είμαι 18) ένας μαθητής είπε ότι η ευθύνη είναι της Γαλλίας, της Ευρώπης και γενικά της δύσης και κάτι σχετικό με παιδεία, δουλειές και φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας. Αντί η Ευρώπη να δράσει καθόμαστε και το φιλοσοφούμε μου φαίνεται.- αγανακτισμένος


Τρομάζω με το πόσο συντηρητικός, πόσο τρομαγμένος και στριμωγμένος μπορεί να είναι κάποιος δεκαοχτάχρονος. Πότε πρόλαβε να φοβηθεί τους άλλους τόσο πολύ; Θεωρητικά το ξέρω, αλλά κάθε φορά που το βλέπω ταράζομαι. Δεκαοχτάχρονε, ελπίζω να μην υπάρχεις στην πραγματικότητα και να είσαι τρολ. Ελπίζω να μην ελπίζω μάταια. Σε περίπτωση που υπάρχεις: άσχετα με το πόσο εμφανής σου φαίνεται ένας κίνδυνος, όταν μιλάμε για κοινωνίες, οι ολοκληρωτικές απόψεις και οι οριζόντιες λύσεις είναι το λιγότερο συντηρητικές. Είναι επίσης ισοπεδωτικές, άδικες, αλλά κυρίως είναι πάρα πολύ επικίνδυνες. Δεν προσφέρουν καμία λύση, οξύνουν περισσότερα τα αίματα και δημιουργούν ανώνυμα θύματα σε μεγάλους αριθμούς.

Επειδή όλα αυτά θα σου φαίνονται 'φιλοσοφία', πες μου πώς θα ξεχωρίσεις ποιος είναι μουσουλμάνος και ποιος όχι. Θα διατάξεις να το δηλώσουν και να φορούν κανένα φεγγάρι ραμμένο στα ρούχα ή θα τους εντοπίζεις μετά από ανώνυμες καταγγελίες των γειτόνων τους; Και μετά: με ποιο μέσο θα τους διώχνεις; Θα υπάρχει ειδικό δικαστήριο; Πανευρωπαϊκός νόμος που θα λέει τι; Περιμένεις να συμφωνήσουν όλες οι χώρες; Πού θα τους πηγαίνεις τους 'μουσουλμάνους'; Τι θα γίνεται με τους μουσουλμάνους που έχουν γεννηθεί σε χώρες μη μουσουλμανικές; Αυτοί που ανήκουν; Κι επειδή κι αυτά θα σου φαίνονται ψιλά γράμματα: ποιος θα πληρώνει για να γίνουν όλα αυτά; Συμφωνείς να πληρώνεις φόρο για τις αποφάσεις, τις δίκες, τις ενστάσεις, και για τις μετακινήσεις πληθυσμών;


Δεν είναι τρομαχτικός ο τόνος που έχει πάρει η πρώην αθώα λέξη 'αγανακτισμένος';


________________
8.

Έχω μεγάλο πρόβλημα. Κάθε φορά που πάω στο σπίτι του φίλου μου, εκείνος είναι συνέχεια κολλημένος στον καναπέ και βλέπει το νέο κύκλο GOT στa κανάλια Novacinema. Το θέμα είναι ότι όχι απλά τα βλέπει live αλλά τα γράφει και στον αποκωδικοποιητή NovaBox+ και τα ξαναβλέπει για να τα εμπεδώσει λέει...! Τι μπορώ να κάνω;

Πολλά!

1. Κλείσε το ρεύμα και κάνε παιχνιδάκια

2. Ακόμα καλύτερα πες του να τα γράφει στο αποκωδικοποιητή NovaBox+ μεν, για να τα βλέπει στον ελεύθερό του χρόνο δε, κοινώς όταν εσύ δεν είσαι εκεί.

Στην ψηφιακή κοινωνία της ευκολίας ζούμε! Σε τόσο απλά πράγματα θα κολλήσεις;

37

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

19 σχόλια
Αγαπητή φίλη του 3,Προσωπικά διαφωνώ και με τη Λένα και με τους προηγούμενους σχολιαστές.Θα σχολιάσω κι εγώ βασιζόμενη στην ιστορία όπως μας την είπες εσύ, δηλαδή με επιφύλαξη, παρόλο που «προσπάθησες να την περιγράψεις όσο πιο αντικειμενικά γίνεται».Διακρίνω είτε μια τάση σου να σου τη σπάει να σου λένε όχι (άρα σε αυτό το σημείο κάπου συμφωνώ με τους παραπάνω) είτε μια τάση σου να θεωρείς δικούς σου, τους λάθος ανθρώπους.Και εξηγούμαι: Το να σου αρνείται ο κολλητός σου, ο φίλος σου (και παρεμπιπτόντως και αδελφός) να σου δανείσει το σπίτι του για μια νύχτα (με την προϋπόθεση πάντα ότι έχει και κάποιες άλλες επιλογές που δεν τον ξεριζώνουν βίαια από το πρόγραμμα) για λόγους οι οποίοι έχουν να κάνουν με εσένα τον ίδιο, την προσωπικότητα και τις επιλογές σου είναι ξεκάθαρο σημάδι μιας κακής σχέσης. 1.Το «θα μας σχολιάζει ο κόσμος» είναι εμετικά ανασφαλές και μικροπρεπές και συγγνώμη στις μικρές κοινωνίες (όπως αυτή της ερώτησης) που μιλώ εκ του ασφαλούς, σαν παιδί της πόλης.2.Το «θα κάνει μπάφους» είναι παρεμβατικό, κουτσομπολίστικο, επικριτικό και εφόσον ξέρει ότι εσύ δεν κάνεις ούτε κατά διάνοια (όπως λες), δεν θα έπρεπε να την απασχολεί καν (επιτρέπονται οι υποδείξεις για να μην ντουμανιάσει το σπίτι της).Αν είσαι άνθρωπος που γενικά συμμερίζεται τις παραπάνω απόψεις και είσαι και εσύ όντως της φιλοσοφίας «τι θα πει ο κόσμος» / «τα ΄μαθες για την κόρη της τάδε, έτσι;», τότε θα ήταν καλό να χαλαρώσεις, να μάθεις ότι δε θα σου περνάνε όλα και σίγουρα όχι με τη μέθοδο «μα τότε εγώ που έκανα το…». Κάνε το καλό και ρίξτο στο γυαλί. Το τι έγινε τότε είναι ανεξάρτητο με αυτό που γίνεται τώρα ή θα γίνεται και στην τελική κανείς δεν έχει υποχρέωση σε κανέναν.Αν, όμως, δεν είσαι της παραπάνω φιλοσοφίας και θεωρείς όντως την αδελφή σου στην ουσία παρεμβατική, καθώς σε απορρίπτει για δικούς σου λόγους και βάζει τους άλλους πάνω από σένα, κάνεις κακώς που τη θεωρείς φίλη και ίσως θα έπρεπε να αναθεωρήσεις ποια χαρακτηριστικά θες να έχουν οι δικοί σου άνθρωποι και να πράξεις αναλόγως.---Εκεί στο νούμερο 7, γιατί μας τα κάνεις αυτά; Δε μας λυπάσαι;
#7 Οι σταυροφορίες τι σου λένε; Πιστεύεις ότι ήταν δίκαιες; Έλεος πια με τον ρατσισμό σε αυτήν την ηλικία. Εσύ πιστεύεις ότι οι μουσουλμανικές κοινότητες στην Ευρώπη χαίρονται όταν βλέπουν κάτι τέτοιο; Όχι, ντρέπονται και πολύ μάλιστα. Γιαυτό έχουν κινητοποιηθεί και καλούν αλλόθρησκους στις εκκλησίες τους και στα κηρύγματά τους καθώς και στην μεγαλύτερη γιορτή τους το Bayram για να τους γνωρίσουμε καλύτερα, για όσους έχουν φόβο και περιέργεια. Έτσι καταρρίπτονται προκαταλήψεις δημιουργούν εμπιστοσύνη στον άγνωστο συνάνθρωπο.Τέτοιες ενέργειες καταδικάζονται και από τους ευλαβείς μουσουλμάνους και δεν μπορούμε να τους βάλουμε όλους στο ίδιο καζάνι. Όπως είπε και ο Double Helix πρόκειται για φανατικό παρακλάδι εν ονόματι Salafisten που «γεννάει» κυρίως αυτούς τους τρομοκράτες. Αλλά αυτό που με κάνει να χαμογελάω από μέσα μου είναι το γεγονός που για μερικούς έχει γίνει λίγο δύσκολο να ξεχωρίζουν τους χίπστερ από τους μεταμοντέρνους μωαμεθανούς με τα μεγάλα γένια, κυρίως για τα γένια φυσικά.
18χρονε τώρα που είσαι στο σχολείο διάβασε και λίγο το διάταγμα της ανεξιθρησκείας.κακό δε θα σου κάνει.Θα έλεγα πολλά αλλά έχω ήδη συγχυστεί με την πάρτη σου!
#4. Φίλη μου, όταν ήμουν φοιτήτρια σε άλλη πόλη, μπορεί να περνούσαν και δυό-τρεις μέρες που δεν είχα μιλήσει με τους γονείς μου, χωρίς να ανησυχήσουν. Κάθε φορά που επέστρεφα για τις γιορτές, 1-2 ώρες να καθυστερούσα να επιστρέψω από έξοδο, πέφτανε τηλέφωνα "πού είσαι κοριτσάκι μου ανησυχούμε, νομίσαμε ότι σε πάτησε αμάξι/σε απήγαγαν εξωγήινοι/έπεσες σε μαύρη τρύπα και δε θα σε ξαναβλέπαμε ποτέ". Σήμερα που έχω επιστρέψει στην ίδια πόλη αλλά ζούμε σε διαφορετικά σπίτια και έχω ανεξαρτητοποιηθεί από όλες τις απόψεις, ακούω πολύ συχνά συμβουλές τύπου: κλείδωσε όταν θα φύγεις από το σπίτι (λες κι άφησα ποτέ ξεκλείδωτα), να στεγνώνεις τα μαλλιά σου μην κρυώσεις (λες και κυκλοφορώ με βρεγμένα μαλλιά), βρέχει σήμερα δεν πιστεύω να οδήγησες (αλλά τι; Έκανα βαρκάδα;), το γάτο τον ταίζεις; (Όχι, τον αφήνω νηστικό και μετράω τα πλευρά του). Πιστεύω πως οι γονείς όσο και να έχεις μεγαλώσει σε βλέπουν πάντα σαν παιδί και συμπεριφέρονται ανάλογα, από φόβο ότι θα σταματήσουν να σου είναι χρήσιμοι. Μην ξεχνάς να τους δείχνεις ότι τους αγαπάς και ότι υπολογίζεις τη γνώμη τους. Είναι δύσκολο να μεγαλώνεις γονείς!
Αχ, ακριβώς! Σίγουρα είναι καλύτερο να αρνηθείς τα προνόμια, για να σταθείς ουσιαστικά στα δικά σου πόδια, και να καταλάβεις τις αντοχές σου. Όμως, αν εσύ ενηλικωθείς, δε σημαίνει ότι απαραίτητα οι γονείς θα λάβουν το μήνυμα. Μπορεί και να κουνηθούνε λιγάκι, όμως όχι. Δε μπορείς να τους αναγκάσεις να μεγαλώσουνε. Είμαι 28 χρονών, οικονομικά ανεξάρτητη, και σε δικό μου σπίτι, που απέχει από των γονιών μου 2 ώρες. Και όταν τους επισκέπτομαι για τις γιορτές και βγαίνω, ξεκινάνε τα "με ποιόν" και τα "τι ώρα θα γυρίσεις" λες και είμαι 14. Επειδή τους βλέπω μια φορά στις 15 το ανέχομαι με χαμόγελο, έως και συμπόνια (σελουν το παιζάκι τους τι να κάνουμε τώρα), όμως στις ηλικίες 18-21 πες 22, μέχρι να φύγω, μου τα είχανε κάνει τεράστια, με το συμπάθιο πάντα. Πιστεύω πως το καλύτερο σε τέτοιες και ανάλογες περιπτώσεις, είναι να "κόβεις" τον παραπάνω αέρα με μια κάποια ευγένεια και, όσο γίνεται, στοιχειώδη σεβασμό. Άσχετα αν σε ταϊζουν και σου πλένουν και τα ρούχα. Αυτό, έτσι και αλλιώς δεν πρέπει να το συνεχίσεις, για δικό σου καλό. Μη συγχέεις όμως το γεγονός ότι σου προσφέρουν (ρουχα, φαί), με το γεγονός ότι τους οφείλεις (εξηγήσεις, τρόπο ζωής). Εσύ, κάνεις το καλύτερο για εσένα (αναλαμβάνεις τις υποχρεώσεις σου), και αυτό είναι το μόνο που μπορείς, και το μόνο που χρωστάς.
...βρέχει σήμερα δεν πιστεύω να οδηγήσεις ή βράδυ είναι πως θα οδηγήσεις ... Απάντησα: όπως οδηγώ πηγαίνοντας στην δουλειά μου με βροχή, χιόνια και μες στο σκοτάδι, έτσι και σε άλλες εξόδους. Από τότε έχω πολύ καιρό να το ξανακούσω, αλλά θα συμφωνήσω τα μάλα με την έκφραση σου: Είναι δύσκολο να μεγαλώνεις γονείς! (Οh yes, Oui oui....)
Ρε παιδιά αυτά είναι και δικαιολογημένα, υποβόσκει κάποιος κίνδυνος να οδηγάς υπό αυτές τις συνθήκες. Εδώ μιλάμε για σουρεάλ διαλόγους του τύπου: ''Έφαγες τίποτα σήμερα;'' λες κ θα'μενα νηστική ή ''κοιμήθηκες;'' Τζήζους, όχι, έκανα ολονυχτία.Υ.Γ. Έχω δυο παιδιά. Άρα δεν υπάρχει ελπίδα να σταματήσει αυτό (να σου πω δε θέλω κιόλας, είναι μέρος της καθημερινότητας).
@NandjaΣίγουρα έχεις δίκαιο έτσι όπως το έθιξες αλλά αν έχεις συνηθίσει να οδηγείς υπό αυτές τις συνθήκες σε γνωστούς δρόμους με τις κατάλληλες υποδομές ανήκει στην καθημερινότητα. Όπως π.χ. είναι ανήκουστο στις Βόρειες Χώρες να κλείνουν τα σχολεία λόγο χιονόπτωσης.
#3 "εγώ πόσες φορές βγήκα ενώ είχα 40 πυρετό επειδή εσύ ήθελες να βγούμε" είναι η κλασική τεχνική ενός χειριστικού ανθρώπου, κάνει την χάρη για να την αναφέρει αργότερα ώστε να χτυπήσει στο φιλότιμο του άλλου. Όχι, μάθε αλλιώς να ζητάς πράγματα. Μπορεί να μην το καταλαβαίνεις, αλλά μην κάνεις χάρες με σκοπό να έχεις επιχειρήματα στο μέλλον. Όλα αυτά στα λέω πολύ φιλικά.
#6 αγαπημένη/τε εξαδέλφη/ε ρίξε ένα βλέφαρο σε σοσιαλιστικές ουτοπίες όπως αυτή της Βενεζουέλας, της Κούβας και της Β.Κορέας που έχουν ξεπεράσει τον καπιταλισμό. Οι υπόλοιποι μπορούμε να ελπίζουμε.#8 πές του ότι θέλεις να δείς και εσύ την αγαπημένη σου σειρά (την οποία και θα σιχαίνεται).#7 αγαπημένε φίλε μου, η ερώτηση σου είναι πολύ γενική για να αναλυθεί εδώ πέρα. Προφανώς και δεν μπορείς να καταδικάσεις μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων με αφορμή μόνο ένα φανατικό παρακλάδι. Γενικά η ερώτηση θέλει μεγάλη ανάπτυξη και αυτό δεν γίνεται εδώ και τώρα. Υπάρχουν όμως διάφορα βιβλία που μπορείς να διαβάσεις για να αποκτήσεις μια πιο εμπεριστατομένη άποψη: http://www.amazon.com/Return-Muslim-Threat-Atila-Guimaraes/dp/B005GQPA80 ή http://www.amazon.com/The-Myth-Muslim-Tide-Immigrants/dp/0307951170 ή http://www.amazon.com/The-Islamic-Threat-Reality-Edition/dp/0195130766 (ενδεικτικά αναφέρω όλα αυτά όσοι γνωρίζουν καλύτερα ας τοποθετίσουν τα δικά τους).
#7 Κι εγώ θα ήθελα να είσαι τρολ, αλλά δυστυχώς δεν είσαι... Αν και σωτηρία δεν υπάρχει γενικά, σε παραπέμπω στο εξώφυλλο του Charlie Hebdo μετά τα γεγονότα: http://www.liberation.fr/societe/2015/01/12/mahomet-en-une-du-charlie-hebdo-de-mercredi_1179193Κι εύχομαι να μάθεις και μόνος σου ότι η μισαλλοδοξία δεν οδηγεί πουθενά.
κ εγώ συμπέρανα αυτό που λέει ο Parisios, η 8 μάλλον είναι γκρίζα διαφήμιση της νοβα, πληρωμένη διαφημιστική προώθηση, κάτι σαν τοποθέτηση προϊόντος. Εμένα δεν με χαλάει πάντως, αν αυτό σημαίνει ότι η λάιφο θα βγάλει κανά μεροκάματο παραπάνω, γιατί έτσι ενισχύεται η στήλη της αμπα και είναι πιο πιθανό να τη διαβάζουμε για καιρό ακόμα :)
3Τώρα που το σκέφτομαι δεν θα μου άρεσε να κάνει σεξ και μαύρο πάνω στο κρεβάτι μου ένας περιστασιακός γκόμενος της αδερφής μου. Ναι μεν αδέρφια, φίλες κολλητές, αλλά σε κάποια πράγματα ρε παιδί, τρωω κολλήματα. Και ο γκόμενος όμως, να μην πληρώσει ένα βράδυ ξενοδοχείο να λυθεί το ζήτημα, πού κοιμήθηκε τελικά εφόσον δεν έκατσε η τζαμπέ-μετά-σεξ φιλοξενία, κάτω από γέφυρα;
Αυτό ακριβώς!Εγώ σιχαίνομαι να κάνει άλλος σεξ στο κρεβάτι μου, πάνω στα δικά μου σεντόνια και μάλιστα με όλη τη γειτονιά να κουτσομπολεύει μετά. Και να μου βγει κι εμένα το όνομα, γιατί ''για να είναι η αδερφή της έτσι, κι αυτή μια από τα ίδια θα είναι''. Άσε που συμφωνώ με τη μάγκι και για το ξενοδοχείο. Μάλλον εσύ κόπτεσαι περισσότερο να πας μ'αυτόν τον τύπο παρά αυτός με εσένα.
Ε ναι, σωστά. Πού ακούστηκε μια νέα γυναίκα να κάνει σεξ εκτός γάμου και μάλιστα με κάποιον που ΔΕΝ γνωρίζει η γειτονιά! Κορίτσια πάντα να ζητάτε την έγκριση της γειτονιάς για τις επιλογές σας και προσοχή μην σας βγει το όνομα.(Ειρωνικό το σχόλιο αλλά δεν κρατήθηκα.)
Σιγά ρε παιδιά,μπορείς απλά να της ζητήσεις να αλλάξει σεντόνια.Εγώ έχω δώσει το σπίτι μου σε φίλες,ακόμα και για μείνει ο αδερφός μιας φίλης με την κοπέλα του και δε θα το έδινα στην αδερφή μου;Δεν είναι κανείς υποχρεωμένος να το κάνει αλλά δεν είναι και τόσο τραγικο.Όσο για το χόρτο ζητάς από τον άλλο να σε σεβαστεί και να μην έχει μαζί του.Αυτό πια με τη γειτονιά με εκνευρίζει,γιατί να μας νοιάζει τι λέει ο ένας και ο άλλος;Για το ξενοδοχείο θα συμφωνήσω,αν ο τύπος ήθελε θα το έκανε.
Μου ρθε να βάλω τα κλάματα όταν διάβασα την 7 . Φαντάσου αγανακτισμένε αύριο μεθαύριο να ζεις σε μια χώρα της Ευρώπης, μακριά από την Ελλάδα, και κανά δυό εξτριμιστές Έλληνες να πάνε να κάνουν μια κίνηση όπως αυτή στο Παρίσι, και έσυ την άλλη μέρα να βγεις από το σπίτι για να πας στην δουλειά και να φας ωραιότατο λιντζαρισμα, το ξύλο της χρονιάς σου. Γιατί ; Δεν είσαι εσύ ο δολοφόνος. Γιατί να μισουν εσένα ;
Χωρίς να έχω διαβάσει παρακάτω από το #4 επειδή εξεπλάγην με την ερώτηση:#4 Εεεεεε, ναι !!! Αν θες να σε αντιμετωπίζουν σαν ενήλικη κοπέλα θα πρέπει να φέρεσαι έτσι. Αυτό σημαίνει κουμαντάρω τη ζωή μου μόνη μου, δε δίνω τα άπλυτά μου στη μαμά να μου τα πλύνει και δεν παίρνω το φαϊ της (και ουσιαστικά κάνω τα ίδια που έκανα πριν γίνω φοιτήτρια αλλά μένω σε άλλο σπίτι), και μετά το παίζω μεγάλη κοπέλα. Όταν με το καλό αρχίσεις και κάνεις τις δουλείες σου μόνη σου και δεν τσιρίζεις γιατί δεν πέρασε το δικό σου τότε θα αλλάξουν τα πράγματα. Και θα δεις πόσο εύκολο είναι να διαχειρίζεσαι το σπίτι μόνη σου. Κι όλα αυτά έχοντας οικονομική βοήθεια από γονείς και έχοντας γλυτώσει ενοίκια και λογαριασμούς σπιτιού (νερό, ηλεκτρικό, ίντερνετ, κτλ).#3 Πονάει, το ξέρω, αλλά η αδερφή σου έχει κάθε δικαίωμα να σου αρνηθεί μία χαρη... Επίσης: ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΕΞΩ ΜΕ 40 ΠΥΡΕΤΟ. Εκτός αν σε κυνηγάει ένας ψυχοπαθής δολοφόνος, έχει πάρει φωτιά το σπίτι, κατάλαβες γενικώς...
# 4 Λυπάμαι παιδιά αλλά όσο κι αν παίρνουμε πρωτοβουλίες απογαλακτισμού -που σαφέστατα πρέπει να τις παίρνουμε- για τους γονείς είμαστε πάντα τα παιδιά τους και είναι πολύ δύσκολο και για αυτούς να μας δουν αλλιώς. Μη νομίζεις ότι η σχέση είναι τόσο ξεκάθαρα "δίνω και παίρνω" και μην απογοητευτείς αν όταν σταματήσεις να δέχεσαι προνόμια δε δεις διαφορά. Ταυτόχρονα, όμως, μάθε να είσαι αυτόνομη για το δικό σου καλό.
Pitsini συμφωνώ. Δε νομίζω πως αν σταματήσει η κοπέλα να πάει τα άπλυτά της στο σπίτι των γονιών εκείνοι θα σταματήσουν αυτή τη συμπεριφορά. Συνήθως οι γονείς φέρονται έτσι γιατί ανησυχούν, φοβούνται και τέτοια. Βέβαια καλό είναι να σταματήσει να ζει έτσι, γιατί θα τους εμπνεύσει και περισσότερη εμπιστοσύνη, θα δείξει πιο ώριμη.
#3 Ναι, έχει δικαίωμα να σου αρνηθεί, όχι, δε σημαίνει ότι επειδή εσύ κάνεις υποχωρήσεις αυτόματα υποχρεώνεται να κάνει και ο άλλος, όμως: Από τη στιγμή που είστε όπως λες "φίλες", και από τη στιγμή που ουσιαστικά η υποχώρηση δεν της κοστίζει τίποτα, ε, κάτι μου δείχνει αυτό για τη σχέση σας. Και σίγουρα όχι κάτι καλό. Μπορεί η αδερφή σου (ειδικά αν είναι μεγαλύτερη, αλλά όχι απαραίτητα), να αναλαμβάνει ρόλο μάνας: "Τίιιι; η αδερφή μου κάνει ελεύθερο σεξ με έναν τύπο που πίνει μπάφους, και τη βλέπει και η γειτονιά; Εγώ, η καθωσπρέπει κόρη, πρέπει να το εμποδίσω". Πράγμα που αυτομάτως δείχνει ότι ανάμεσα στη φιλική δική σας σχέση, μπαίνει εμπόδιο η (όποια) ενδοβολή των γονιών σας. Για να το διερευνήσεις καλύτερα: Αν δεν ήσουν αδερφή της, αλλά απλώς φίλη της, θα έλεγε το ίδιο; Αν η απάντηση είναι όχι, είναι μία καλή ένδειξη ότι το παραπάνω μπορεί να συμβαίνει. Μία άλλη εκδοχή είναι ότι μπορεί να απαιτεί από τη σχέση παραπάνω από όσα είναι διατεθειμένη να δώσει, ας πούμε λέγοντας "Δε θα ξεβολεύομαι ΕΓΩ κάθε φορά που η αδερφή μου θέλει να πηδήξει...Ας βρω μια δικαιολογία που να μη μπορεί να μου πεί τίποτα". Αν πραγματικά είσαστσταν φίλες, και την ενοχλούσε η γειτονιά, ο Α. και οι μπάφοι, θα το έλεγε με άλλους τρόπους. Θα το επικοινωνούσε ασχέτως αφορμής και από πριν. Θα έλεγε, αν ανησυχούσε, "Μα, τί κάνεις βρε αδερφούλα μου με τον Α. που είναι ένα ρεμάλι, και χαλάς και την εικόνα σου στον κόσμο;" και θα το υποστήριζε με λογικά επιιχειρήματα, και όχι με αόριστα "αν..." και "άμα...".Κοντολογίς, τα πράγματα που οφείλουμε/χρωστάμε (ακόμα και στην οικογένειά μας) σε αυτή τη ζωή είναι ουσιαστικά λίγα (εντάξει, δε θα τους αφήσουμε στο δρόμο, ή χωρίς νεφρό): Όμως, η καλή σχέση και η αγάπη, φαίνεται όταν υποστηρίζουμε, βοηθάμε και διευκολύνουμε τον άλλο να είναι (με τον τρόπο που εξυπηρετεί τον ίδιο) καλύτερα. Ειδικότερα μάλιστα όταν ουσιαστικά δεν καλούμαστε να κάνουμε και καμία φοβερή υποχώρηση. Στη δική μου αδερφή εγώ, θα έδινα το σπίτι όχι διότι το οφείλω επειδή βγήκε μαζί μου κάποτε με 40 πυρετό, αλλά επειδή θα περάσει καλά, εγώ δε χάνω κάτι, και την αγαπάω και θέλω να είναι άνετη και καλά.