Ο ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΙΟ πριν από τρία περίπου χρόνια έβγαλε ένα 7ιντσο single που αν είχε κυκλοφορήσει πριν από 40 χρόνια σήμερα θα ήταν θησαυρός. Ένα ψυχεδελικό τσιφτετέλι που θυμίζει τα τούρκικα psych-o-folk των ’70s από αυτά που τρελαίνουν τους σύγχρονους diggers και θα τρελαίνουν και τις επόμενες γενιές, όσα χρόνια κι αν περάσουν.
«Όλα όσα κάνω έχουν σχέση με τη μουσική» λέει. «Γράφω, παίζω μουσική και ασχολούμαι με το εμπόριο μουσικών οργάνων. Παίζω διάφορα όργανα, μαζεύω δίσκους, είμαι DJ, η μουσική είναι τα πάντα στη ζωή μου».
Ο ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΙΟ δεν εμφανίστηκε από το πουθενά με το «ανατολίτικο» single του, έχει κυκλοφορήσει τρία άλμπουμ και έχει προϊστορία με την acid jazz που σήμερα κοντεύει να ξεχάσει. «Την γούσταρα πολύ την acid jazz» λέει «επειδή μεγάλωσα με αυτή, αλλά όχι και αυτά που έφτιαχνα, έτσι κάποια πράγματα είναι σαν να μην τα έκανα ποτέ». Το single του «Ψυχεδέλεια στην Ανατολή» που κυκλοφόρησε το 2012 είναι αυτό που τον χαρακτηρίζει μέχρι σήμερα και αυτό που του άνοιξε νέους μουσικούς δρόμους. «Από κει και πέρα κόλλησα με τη μουσική της Ασίας και της Μέσης Ανατολής» εξηγεί: «Ταϊλάνδη, Τουρκία, Λίβανο, Ιράν, Ιράκ, άρχισα να ψάχνω τα παραδοσιακά τους αλλά και πιο σύγχρονα, από τις δεκαετίες 70, 80, 90 και αυτά παίζω κυρίως και στα DJ set ως ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΙΟ. Η μουσική μου προσπαθώ να είναι ιδιαίτερη. Και όταν φτιάχνω δικά μου κομμάτια με ενδιαφέρει να παρουσιάζω πράγματα που εθνολογικά έχουν κάποια σχέση με την Ελλάδα, για παράδειγμα το molam, ένα είδος μουσικής από την Ταϊλάνδη που είναι σχεδόν ίδιο με τα ηπειρώτικα. Έχει πάρα πολλά κοινά. Αν βγάλεις το όργανο που χρησιμοποιούν και βάλεις το κλαρίνο, είναι τζαζ. Είναι τέλειο. Από τότε που έφτιαξα το single προσπαθώ να κάνω διάφορους συνδυασμούς για να βγάλω ένα δικό μου προσωπικό στυλ. Kαι λίγο-πολύ το έχω ψιλοπετύχει».
σχόλια