LIFO AΦΙΕΡΩΜΑ ΦΙΛΙΑ Η φιλία του Μπόρις και του Θίο σε ένα απο τα ωραίοτερα βιβλία της χρονιάς

Μια δυνατή φιλία εξελίσσεται σε ένα από τα ωραιότερα βιβλία της χρονιάς: Η φιλία του Μπόρις με τον Θίο στην «Καρδερίνα» της Donna Tartt. Το σημείο όπου ο Θίο εκδηλώνει τον θαυμασμό του για όσα έχει κάνει στην ζωή του ο έφηβος Μπόρις είναι από τα αγαπημένα μου:

«Αλλά ο Μπόρις έβαζε σε όλους τα γυαλιά, πολυταξιδεμένος σαν γέρο-θαλασσόλυκος. Είχε καβαλήσει καμήλα, είχε φάει προνύμφες νυχτοπεταλούδας στην Αυστραλία, είχε παίξει κρίκετ, είχε πάθει ελονοσία, είχε ζήσει σαν άστεγος στην Ουκρανία(«αλλά μόνο για δύο εβδομάδες»), είχε ανάψει το φιτίλι σε μια δέσμη δυναμίτη μόνος του, είχε κολυμπήσει σε αυστραλιανά ποτάμια γεμάτα κροκόδειλους. Είχε διαβάσει Τσέχοφ στα ρωσικά και συγγραφείς που δεν είχα καν ακουστά στα ουκρανικά και στα πολωνέζικα. Είχε αντέξει το ζόφο του καταχείμωνου στη Ρωσία, με το θερμόμετρο να δείχνει σαράντα βαθμούς υπό το μηδέν-ατέλειωτες χιονοθύελλες, χιόνι και μαύρος πάγος, με μοναδική χαρούμενη πινελιά το πράσινο φοινικόδεντρο από νέον που έκαιγε είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο έξω από το επαρχιακό μπαρ όπου μπεκρούλιαζε ο πατέρας του. Αν και μόλις ένα χρόνο μεγαλύτερος από μένα-στα δεκαπέντε-, είχε κάνει σεξ με μια κοπέλα στην Αλάσκα την οποία είχε πλευρίσει για να της κάνει τράκα ένα τσιγάρο στο πάρκινγκ έξω από το παντοπωλείο. Εκείνη τον είχε ρωτήσει αν ήθελε να καθίσει μαζί της στο αμάξι της, και αυτό ήταν.»

Αργότερα η φιλία τους θα γίνει η μοναδική σταθερά μέσα στο χάος που επικρατεί. Καταφύγιο στις δυσκολίες. Λούνα πάρκ στις χαρές. Φρούριο στις επιθέσεις των εισβολέων. Ο κύκλος της φιλίας τους κλείνει και μετά εκεί που δεν το περιμένει κανείς ξανανοίγει αλλά για αυτά διαβάστε το βιβλίο.

Η φιλία αυτών των δύο μας υπενθυμίζει αυτό που γνωρίζουμε οι περισσότεροι καλά: Μερικές από τις πιο δυνατές φιλίες γεννιούνται, αν είμαστε τυχεροί, τα χρόνια που ακόμα δεν κάνουμε ακόμα δεύτερες σκέψεις για τους ανθρώπους, την εποχή που ο ανταγωνισμός και η σύγκριση με τους άλλους δεν κυλούν σαν δηλητήριο στο αίμα μας. Η φιλία τους είναι ένα ταξίδι στην αθωότητα, ένα ταξίδι που γίνεται όλο και πιο δύσκολο όσο μεγαλώνουμε.