________________
1.
Αμπα, τελικά ποιος είχε δίκιο, ο Ρος ή η Ρέιτσελ;
Εγώ πιστεύω η Ρέιτσελ γιατί σου λέει, αφού με αγαπάς τόσο πολύ δεν θα έπρεπε να μπορείς να πας τόσο εύκολα και τόσο γρήγορα με κάποια άλλη, συν ότι δεν είχαν χωρίσει κανονικά, they were on a break απλώς! Μεγάλο
φάουλ του Ρος λοιπόν. Τον έφαγε η ζήλια και έκανε κάτι που δεν ταίριαζε καθόλου στον χαρακτήρα του. Εσύ τι λες;- εξωγήινη
Ενδιαφέρον θέμα, όμως για μένα έχει δίκιο ο Ρος. Το ότι ήταν διάλειμμα αποδείχτηκε αφού τα ξανάφτιαξαν. Από τη στιγμή που χωρίζεις, είσαι χωρισμένος και ελεύθερος να κάνεις κάτι που δεν είναι σύμφωνα με τον χαρακτήρα σου. Δεν ανήκουμε ο ένας στον άλλον. Το 'αφού με αγαπάς δεν θα έπρεπε να κάνεις το Α ή το Β', όταν μάλιστα έχεις χωρίσει, είναι συναισθηματικός εκβιασμός. Αν είναι έτσι, αφού τον αγαπούσε τόσο πολύ, θα έπρεπε να τον συγχωρήσει.
________________
2.
Αγαπητη α, μπά λατρεύω την αναλυτική σου σκέψη και την ξεκάθαρη ματιά στα πράγματα, κ επειδη η δική μου σκέψη είναι τρελά μπερδεμένη σ αυτη τη φάσηω(οχι οτι ηταν και ποτε σαν τη δική σου), θα ήθελα τη γνώμη σου.
Είμαι 28 χρονών και εδω και εναμιση χρόνο είχα μια σχέση με κάποιον που έληξε πρίν λίγες εβδομάδες, μετά απο δική μου απόφαση παρ οτι είμαι ερωτευμένη περισσοτερο κ απο πρίν.
Ο λόγος είναι οτι με τον σύντροφο μου είχαμε παντα συχνές και μεγάλες εντάσεις για το ίδιο θέμα, την ανασφάλεια του. Πάντα χρειαζόταν επιβεβαιωση παραπάνω ααπ οτι μπορούσα να φανταστώ, αφού δε του λείπει και τίποτε, και γινοτανε το σώσε οταν νομιζε οτι δεν τον έχω προτεραιοτητα. Ηθελε να βλέπει να "γράφω" τις φιλες μ για πάρτη του. Πάντα ήταν control freak ,έπρεπε να ξέρει τα πάντα που γίνονται στη ζωή μου αφού δεν είχε εμπιστοσύνη και έτσι ηθελε να περνάνε ολα απο τον δικό του έλεγχο. Επίσης πάντα έλεγε "πρέπει να χτίσεις ενα τοίχος γύρω απο μας απο τυχών τρίτους", κ έτσι σιγά σιγά μ έκανε να κόψω κάθε επαφή με φίλους οι οποίοι ήταν κοινοι μου γνωστοί με πρώην μου. Και τελευταίο να αναφέρω οτι είχε κόλλημα με το να μην κάνουμε μαζι κάτι ή να μη παμε κάπου που έχω πάει και με άλλον γιατι θεωρούσε οτι θα σκεφτώ κάποιον άλλον, πράγμα που δε συνεβαινε. Για τέτοια θεματα έχουν γίνει ομηρικοί καυγάδες.
Εμένα μου φαινόταν οτι ολο αυτο είναι τέρμα χαζό να συμβαινει και θεωρούσα οτι οταν θα με μαθαινε και θα καταλαβαινε οτι είμαι εντελώς ενταξει απεναντι του, θα σταματούσε. Χωρίσαμε πολλές φορές και τα ξαναβρήκαμε επειδη έδειχνε να καταλαβαίνει οτι εκανε λάθος και πως με πίεζε. Μάλιστα τους τελευταίους μήνες ζητήσαμε τη βοήθεια ψυχολόγου, και η αλήθεια είναι οτι είχε κόψει τον πολυ έλεγχο, και ήταν πιο χαλαρός, όμως και παλι γινόταν καποιες φορές θηρίο ανήμερο όταν απο μονος του θεωρούσε οτι μπορεί κατι να δω-θυμηθω και να τον συγκρινω με κάποιον πρώην μου.
Χωρίσαμε γιατι εγώ ένιωθα οτι απηύδησα και πως δεν υπάρχει σωτηρία να το καταπολεμήσει αυτό όλο αφού δεν του το πυροδοτώ εγώ κ έτσι δεν είχα δυνατότητα να κανω κάτι απο πλευράς μου.
Δυο είναι τα ερωτήματα μου:
Πιστεύεις οτι άν περίμενα κ άλλο, με τη βοήθεια της ψυχολογου μπορεί να το ξεπερνούσε ολο αυτο;Ρωτώ γιατι αφού χωρίσαμε κ ενω ένοιωθα σίγουρη για την αποφαση μου ,μου πρότεινε να μείνουμε αν θέλω χώρια , αλλα να του δωσω χρόνο να βοηθηθει ,αφου στον ψυχολογο απευθυνθηκε πριν 3 μηνες και δε φτάνουν είπε για να αλλάξει). Εγω θέλω πολυ να μπορούσαμε να απαλλαγουμε απο αυτα τα κολλήματα, αλλα΄το βλέπω σχεδόν απίθανο να αλλάξει, και ΣΙΓΟΥΡΑ δεν αντέχει ο οργανισμός μου να ζήσει με αυτα όλα. Αξίζει να μην πάω παρακάτω και να περιμένω κάποιο αποτέλεσμα; Τι πιστεύεις; Εγω ξέρω πως άλλης φύσεως προβλήματα δεν είχαμε και σε όλα τ αλλα ήμασταν πολύ πολύ καλα, γι αυτο κ μονο που σκέφτομαι την πιθανότητα να διορθωνοταν η κατασταση, κάνω συναισθηματικο πισογύρισμα και ενω έχω ευκαιρίες με άλλα άτομα που ενδιαφέρονται, δεν μπορω να με φανταστώ με άλλον και να ξεκολλήσω όσο έχω στο μυαλό μου αυτη την ρημάδα την πιθανότητα να βιάστηκα. Πως σου ακούγονται ολα αυτα;
Δώσε του χρόνο, αφού λέει ότι θέλει να προσπαθήσει, χωρίς να δεσμεύεσαι για το μέλλον. Δύσκολα αλλάζει κανείς, αλλά δεν είναι απίθανο, μολαταύτα δεν γίνεται να βάζεις τη ζωή σου στο pause για κάτι που μπορεί να γίνει κάποτε. Δεν θα του αρέσει η μη δεσμευτική απάντηση χωρίς εγγυήσεις, αλλά ούτε εσύ έχεις εγγύηση ότι θα αλλάξει. Αν θέλει να βελτιώσει τη συμπεριφορά του, πρέπει να το θέλει για τον εαυτό του, όχι για να είναι μαζί σου.
________________
3.
Ειμαι γκει κοπελα 33χρ. Μου αρεσει μια κοπελα τον τελευταιο καιρο, η οποια δεν ξερω αν ειναι γκει ή αν εχει καποια ερωτικη σχεση.
Δεν ειμαι ο τυπος του ανθρωπου που θα της ριχτει ή θα της το πει στα ισα οτι μου αρεσει, (δε θελω να την φρικαρω επισης) γιαυτο αποφασισα να το κανω με το δικο μου τροπο, οπως νιωθω ανετα. Δηλαδη ξεκιναμε φιλικα και οσο κερδιζω σημασια και συμπαθεια ξετυλιγομαι.. Ισως παρει περισσοτερο χρονο ετσι, επειδη δε βρισκομαστε ουτε συχνα. Μου ειναι δυσκολο να το κανω αλλιως, αφου ειμαι κλειστος χαρακτηρας, που δεν εκδηλωνεται ιδιαιτερα ευκολα και φοβαμαι μην εκτεθω ειτε σε κεινη, ειτε στην παρεα μου (δεν ειμαι out στην συγκεκριμενη παρεα). Αν ηξερα οτι οντως γουσταρε εστω και λιγο η κοπελα, θα ηταν μια εντελως αλλη ιστορια, πιο ευκολη νομιζω.
Το θεμα ειναι οτι καποιες φορες νιωθω να ξεφευγω σκεπτόμενη «αραγε πως θα ηταν αν...» ή να την σκεφτομαι ασταματητα, και αρχισε να γινεται εθιστικη αυτη η κατασταση, μελαγχολικη και καπως ενοχλητικη. Δεν γινεται να νιωθω αλλο σαν εφηβη που ενω στην ουσια δεν εχει σχεση, ποναει και στεναχωριεται χωρις λογο, γι'αυτο αρχισα να νιωθω ασχημα με αυτο που μου συμβαινει και κυριως να με θυμωνει. Ισως να συμβαινει λογω μοναξιας.
Εχω σκεφτει απλα να τα παρατησω και να περιμενω οταν και αν μου αρεσει καποια αλλη, αλλα για πιο λογο; Επειδη απλα φοβαμαι; Τι ακριβως φοβαμαι;
Δε θελω να κανω πισω αυτη τη φορα, οπως κανω συνηθως μολις ζοριστω συναισθηματικα.
Καμμια συμβουλη να βαλω τις σκεψεις μου σε ταξη ή να αντιληφθω τι μου συμβαινει?
Ευχαριστω
Μαρινα.
Υποθέτω ότι φοβάσαι την απόρριψη, όπως όλος ο κόσμος, αλλά φοβάσαι και να ζήσεις ανοιχτά ως λεσβία με αυτή την παρέα, και αυτό σου δημιουργεί επιπλέον προβλήματα. Όλοι φοβόμαστε τη χυλόπιτα, αλλά όταν μια στρέιτ γυναίκα κάνει παρέα με έναν στρέιτ άντρα, η πιθανότητα να εξελιχθεί αυτό σε κάτι ερωτικό είναι πιο αναμενόμενο και για τους δύο, αλλά και για το περιβάλλον τους, οπότε το πέρασμα από την παρέα σε κάτι πιο νεγκλιζέ είναι πολύ πιο εύκολο. Συμβουλή δεν έχω ακριβώς, αλλά νομίζω ότι θα σε βοηθούσε αν βρισκόσουν σε ένα περιβάλλον που μπορείς να είσαι αυτονόητα γκέι χωρίς να χρειάζονται εξηγήσεις. Εκεί θα μπορείς να είσαι περισσότερο ο εαυτός σου και να καταλαβαίνεις καλύτερα τα σινιάλα που δέχεσαι από τους άλλους, και αυτό θα σε βοηθήσει και για τις περιπτώσεις που τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα.
________________
4.
Α μπα μου αγαπημένη,
Δεν πάει άλλο με την αδεξιότητά μου! Το τελευταίο κρούσμα που ξεχείλισε το ποτήρι συνέβη χθες: κάθισα σε μια καρέκλα με το παλτό ενός φίλου μου στην πλάτη της καρέκλας, πήγα να ζεσταθώ δίπλα σε μια ηλεκτρική σόμπα κι έκαψα το παλτό! Ή τις προάλλες το αγόρι μου μου έδωσε να μεταφέρω μια σακούλα κι εγώ δεν κατάλαβα καλά, νόμισα ότι ήταν σκουπίδια και την πέταξα στον κάδο. Αν είμαστε έξω για φαγητό και πέσει κανένα ποτήρι, γίνει τέλος πάντων κάποια ζημιά, όλοι ξέρουν ότι φταίω εγώ. Πρέπει να έχω χάσει το κινητό μου πάνω από 5 φορές, για να μην πω για τους κλειδαράδες, των οποίων είμαι η καλύτερη πελάτισσα.
Αναγνωρίζω ότι πολλές φορές δεν προσέχω τι γίνεται γύρω μου, επειδή μπορεί να σκέφτομαι κάτι άλλο, αλλά, εκτός του ότι πολλές φορές οι σκέψεις μου με απορροφούν χωρίς να το θέλω, νομίζω επίσης ότι ο εγκέφαλός μου δυσκολεύεται πάρα πολύ να συλλάβει πρακτικά ζητήματα. Υπόψη: δεν είμαι κανένας έφηβος στην ανάπτυξη 15 ετών, αλλά ολόκληρη γυναίκα 33.
Κι όλα αυτά στοιχίζουν, όπως καταλαβαίνεις. Το παλτό του φίλου μου που μόλις παρήγγειλα προς αντικατάσταση, μου κόστισε μια μικρή περιουσία συν τις ενοχές, το άγχος και την στεναχώρια που έχω τραβήξει από χθες.
Υπάρχει γιατρειά στην αδεξιότητα και την αφηρημάδα; Το έχει ποτέ ξεπεράσει κανείς; Έχεις καμία πρακτική συμβουλή που θα μπορούσε να με βοηθήσει; Μόνο μην μου πεις σε παρακαλώ να προσέχω περισσότερο, όπως λένε όλοι, γιατί κι εγώ αυτό θα ήθελα, αλλά μου είναι πολύ πολύ δύσκολο.
Είσαι καταπληκτική, μέσα μου εύχομαι να είσαι μια θεραπευμένη αδέξια και να μου αποκαλύψεις το μυστικό της θεραπείας σου!
Δυστυχώς δεν είμαι, αλλά και το δικό μου μυαλό έχει τρύπες Έμενταλ. Το αποδίδω στην αδυναμία συγκέντρωσης που έχει προκαλέσει το ίντερνετ. Νομίζουμε ότι μπορούμε να κάνουμε σαράντα πράγματα ταυτόχρονα ανοίγοντας tabs και ανοίγουμε τηλεόραση, γράφουμε σε τσατ, κοιτάμε το facebook, διαβάζουμε ειδήσεις και έχουμε το φαγητό στο φούρνο. Μερικές μέρες είναι χειρότερες από άλλες, και τότε αναγκάζω τον εαυτό μου να κάνει τη μια δουλειά μετά την άλλη, χωρίς να την διακόπτει για να βάλει μια εμβόλιμη ενδιάμεσα. Είναι πολύ σημαντικό να εξετάσεις αν κοιμάσαι καλά και αρκετές ώρες. Είναι νομίζω το πιο σημαντικό απ' όλα, και οι περισσότεροι το προσπερνάμε χωρίς ιδιαίτερη σκέψη. Περιόρισε τον καφέ, αν πίνεις πολύ, και να θυμάσαι να πίνεις πολύ νερό. Και όταν σου μιλάνε, προσπάθησε μην σκέφτεσαι άλλα, δικά σου, επειδή είσαι ανυπόμονη: παρακολούθησε τον άλλον κοιτώντας τον στα μάτια και μην προσπαθείς να μαντέψεις ποια θα είναι η επόμενη πρόταση.
________________
5.
Γεια σου Λένα.
έχω να σε διαβάσω εδώ και μήνες και να σου γράψω εδώ και 3 χρόνια κοντά...
δεν ξέρω από που να προ το ξεκινήσω να σου γράφω απλός νιώθω Ίδη καλύτερα που ξεκίνησα να σου γράφω.
τα τελευταία 2 χρόνια έχω αρκετές αλλαγές στην ζωή μου και διαπίστωσα πολλά πράγματα, από πλευράς δουλειάς, φίλιας, σχέσεων, σχεδόν από τα πάντα.
επίσης έκανα φυσικά την αυτοκριτική μου στο που έκανα λάθος.
σε καμία περίπτωση δεν θέλω να πω πως όλοι είναι λάθος εκτός από μένα...
ξεκινάω από το θέμα τις δουλειάς μου, λάθος πρώτο.
από το 10 τρέχω το μαγαζάκι μου (λιανικό εμπόριο) μονός μου, με ότι αυτό συνεπάγεται, αναδουλειά κτλπ αλα κατάφερνα να το συντηρήσω και αυτό και μαζί με αυτό και μένα.
(ακόμα ένα λάθος είναι επειδή η εποχή που ζούμε λόγο οικονομικής κρίσης κτλπ να νιώθω ένοχες που δεν τραβάει η δουλεία και να αισθάνομαι πως ότι κανω είναι λάθος δικό μου λάθος που δεν έχω δουλεία...σορρυ αλα δεν θέλω να ανοίξω και εγω ακόμα ένα καφέ μπαρ / εστιατόριο επειδή μονό αυτό πουλάει.)
παράλληλα κάνω μια όμορφη σχέση εξ αποστάσεως που μετά από 2 χρόνια συζητιέται το ενδεχόμενο να κλείσω το μαγαζάκι και να πάω να μείνω με τιν κοπέλα, τιν ιδία στιγμή ο πατέρας μου παθαίνει επανωτά εγκεφαλικά (μια χαρά είναι τώρα ο άνθρωπος) αλα εγώ σε εκείνη τιν φάση λύγισα από το στρεσάρισμα, η κοπέλα στην προκείμενη μου ζήτησε να το κόψουμε (έκει έχασα τα πάντα) έμαθα μετά από καιρό πως δεν με ήθελαν οι γονείς τις.
και στο καπάκι κάνω 2 λάθος, μου έκαναν πρόταση να δώσω το μαγαζί μου για προέκταση αλις επιχείρισης και συμφωνώ (λάθος μου γιατί αλο μου έφταιγε και νόμιζα αλλάζοντας επάγγελμα στα 40 πάρα μου ότι θα καλυτέρευα) αποδείχτηκε ότι ο χορος τις δουλειάς δεν μου έκανε καλό, είχαμε κακή χημεία με τους μετόχους τις δουλειάς και φυσικά οι συμφωνίες που είχαμε κανονίσει δεν τηρήθηκαν, μετά από ένα κοντά χρόνο πείρα το κουράγιο
και με ότι απόμεινε από τις οικονομίες να ξανανοίξω το μαγαζάκι μου γνωρίζοντας τα προβλήματα που θα έχω. (νιώθω καλύτερα παντός που το ξανάριξα!)
όσο άφορα τις ντεμεκ φίλιες νιώθω πως τελικά δεν μπορούν να είναι μόνο μονόπλευρες, δηλαδή για παράδειγμα έβλεπα πως αν δεν έψαχνα εγώ η δεν επικοινωνούσα - αποκλείεται να επικοινωνούσαν μαζί μου έστω για ένα τι γίνετε, ξέρω πως όλοι μας έχουμε τις δουλειές μας και υποχρέωσις αλα βρίσκουμε λίγο χρόνο και για τους φίλους μας (κανόνας μου όταν θέλεις κάποιον να τον δεις καταφέρεις και βρίσκεις τον χρόνο αν όχι έχεις πολλές δικαιολογίες)... όταν παραπονέθηκα σε έναν φιλο μου γιαυτό μου είπε πως τα παίρνω πόλι σοβαρά όλα (μάλλον δίκιο θα είχε? προτιμώ να τα παίρνω σοβαρά πάρα επιφανειακά, όσο αφορά τους φίλους) . και με τα πολα και με τα λίγα άρχισα να κόβω με πόλι κόσμο σε αυτό το επίπεδο το επιφανειακό.
τελειώνοντας κατάφερα και απέκτησα και μια εχθρό μια κοπέλα που καταφέραμε ναμαστε μαζί για περίπου 4 μήνες τιν περίοδο που έκλεισα το μαγαζί μου, η όποια κοπέλα τιν φλέρταρε ένας γνωστός μου όσο ήμασταν μαζί... δεν ξέρω για πιο λόγο αλα η κοπέλα αυτή μου έδειχνε τα μηνύματα που τιν έστελνε ο γνωστός μου και μου τον έκραζε και και και... και μετά τα μπλέξατε μαζί, δεν ξέρω αν είναι μαζί ακόμα αλα με τον γνωστό μου εγω δεν έχω παρτίδες πλέον, και με τιν κοπέλα προσπάθησα να επικοινωνήσω αλα μου το έκοψε (το μόνο πράμα που με ενόχλησε από ολο αυτό το θέμα είναι οτι κόψαμε το καλήμερα και από κάποιους κοινούς γνωστούς που είχαμε από πριν...)
δεν ξερω αν θα έπρεπε να γράψω κάτι ακόμα
άπλα σου τα γράφω σε σένα γιατί ειλικρινά δεν νιώθω πως μπορώ να τα συζητήσω με κάποιων αλο πλέον (νιώθω πως όλοι έχουν τα προβλήματα τους και δεν θέλουν να ακούνε και για αλα προβλήματα...)
μου πέρασαν χαζές πόλι χαζές ιδέες που ούτε εγώ ο ίδιος δεν τις πίστευα (να με τελειώσω) αλα πόλι γρήγορα άλλαξα γνώμη κ συνέχισα με τις δουλειές μου και με ότι πραγματικά με ευχαριστεί πλέον, έστω και μια απλή βόλτα και μόνος μου μου έδινε κουράγιο για να ζω και να ηρεμώ.
το μόνο που ξέρω πλέον πως θέλω είναι να βρω έναν άνθρωπο να αγαπήσω και να με αγαπήσει....
Ευχαριστώ
Όλοι αυτό δεν θέλουμε;
Αυτά που γράφεις είναι απολύτως φυσιολογικά και αναμενόμενα ανθρώπινα προβλήματα, εκτός από τις 'πολύ χαζές ιδέες' που ευτυχώς σου πέρασαν, αλλά δεν παύουν να είναι πολύ ανησυχητικές. Μην τις βάζεις πρόχειρα στην άκρη επειδή σταμάτησαν. Μπορεί να προκύψουν ξανά, αλλά ακόμη και αν δεν προκύψουν, να λαμβάνεις υπόψη σου αυτά τα μηνύματα. Να αγαπάς τον εαυτό σου και να τον φροντίζεις. Όλα αυτά που γράφεις θα έπρεπε να μπορείς να τα συζητάς με άλλους, γι' αυτό είναι οι φίλοι. Μην μένεις σιωπηλός επειδή φοβάσαι να επιβαρύνεις άλλους. Αν είσαι δεκτικός να ακούσεις, θα έχεις γύρω σου και ανθρώπους που είναι δεκτικοί να ακούσουν. Μην τα κρατάς μέσα σου επειδή κατά βάθος περιμένεις να σε ρωτήσει κάποιος και να αναλάβει πρωτοβουλία, δεν λειτουργεί έτσι το πράγμα. Ζήτα βοήθεια, μόνο έτσι θα τη λάβεις .Αν δεν συζητάς αυτά που σκέφτεσαι επειδή πιστεύεις ότι δεν υπάρχει κανείς να σε ακούσει,τότε σκέψου το ενδεχόμενο να μιλήσεις με έναν ψυχολόγο, που θα σου δώσει όλη την προσοχή που χρειάζεσαι, αλλά θα είναι και σε θέση να σε καθοδηγήσει για να σκεφτείς πράγματα που δεν έχεις σκεφτεί ακόμα.
________________
6.
Είμαι άτομο χαμηλών τόνων με ελεγχόμενες εκρήξεις υψηλότερων τόνων, δηλαδή γενικά προσαρμόζομαι όταν κι οι άλλοι είναι προσαρμοστικοί σε οτιδήποτε μου έρχεται αυτή τη στιγμή στο μυαλό. Δεν ξέρω αν αυτό μου αρέσει επειδή το έχω ή το έχω επειδή μου αρέσει. Ποτέ δε ζήλεψα να είμαι κάτι εντελώς διαφορετικό. Ωστόσο όταν νιώσω ότι κάποιος εκμεταλλεύεται και προσπαθεί να με χειριστεί, τον ενημερώνω ότι δε μου αρέσει το τάδε που έκανε. Πρόσφατα μια ''φίλη'' με έντονα στοιχεία χειριστικότητας και εγωκεντρισμού, του στυλ να μιλάει όλη την ώρα για τον εαυτό της, να θέλει να είναι το επίκεντρο πάντα και να προσπαθεί με έμμεσο πάντα τρόπο να σου πει ότι αυτή ξέρει τι είναι καλό για εσένα με εκνεύρισε γιατί ενώ ήμουν πρόθυμη να τη δεχτώ με τα ελαττώματά της, αρχισε να με προσβάλλει στα καλά καθούμενα μπροστά σε άλλους με τη δικαιολογία ότι δεν ήταν καλά. Αφού λοιπόν της είπα ότι με πείραξε αυτό κι αυτό, έκανε ότι δεν το κατάλαβε. Της το είπα πιο πολύ για να ξέρει..αυτό που θα ήθελα να πω είναι ότι μερικές φορές οι άνθρωποι που είναι χαμηλών τόνων, καμιά φορά είναι έτσι όχι επειδή δε μπορούν να είναι αλλιώς, δε σημαίνει απαραίτητα ότι είναι χαζοί, ακοινώνητοι ή κομπλεξικοί. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί πρέπει να βροντοφωνάζουμε ποιοι είμαστε. Οι πράξεις μας δε μιλάνε; Πρέπει να έχουμε όλα τα βλέμματα πάνω μας και να δηλώνουμε ενοχλητικά πολλές φορές παρόν με τη ''δυναμική'' προσωπικότητά μας; Κι όταν δε θα υπάρχει κανένα μάτι πάνω μας; Δε λέω υπάρχουν και άνθρωποι που το εκφράζουν με ωραίο τρόπο το δυναμισμό τους, αυτούς ναι μάλιστα τους παραδέχομαι!- από πάνω
Καλά τα λες.
________________
7.
Ενας εγωιστης ειναι και ανασφαλης? Και αντιστοιχα ενας ανασφαλης ειναι εγωιστης?- ντραμα νοτ κοουιν
Κάποιος που βαθιά μέσα του πιστεύει ότι δεν αξίζει πολλά, ίσως προσπαθήσει να κρύψει αυτή τη σκέψη διαφημίζοντας συνέχεια πόσο πολύ αγαπάει τον εαυτό του. Κάποιος που είναι σίγουρος ότι η ζωή του έχει φερθεί άσχημα επειδή έχει συναντήσει δεξιά αριστερά ορισμένες αναποδιές, μπορεί να θεωρεί αυτονόητο ότι οι άλλοι πρέπει να του δίνουν προτεραιότητα. Υπάρχουν πάμπολλοι τρόποι για να ερμηνεύσεις αυτά που σου συμβαίνουν και άλλοι τόσοι για να καταλήξεις στο ποια είναι η ενδεδειγμένη αντίδραση. Ο καθένας το κάνει ανάλογα με τα εφόδια που του έχουν δώσει οι γονείς του, το σχολείο, το περιβάλλον του, και φυσικά ανάλογα με τη νοημοσύνη του.
σχόλια