FacebookTwitterΟ φωτορεπόρτερ Κέβιν Κάρτερ για αυτή τη φωτογραφία κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ. Οι φωτογραφίες αυτής της σειράς δείχνουν την πείνα που μαστίζει το Σουδάν. Τον Μάρτιο του 1993, σε ένα ταξίδι στο Σουδάν, Κάρτερ ετοιμάζεται να φωτογραφίσει ένα μικρό παιδί που λιμοκτονεί ένας γύπας προσγειώθηκε δίπλα του. Ο Κάρτερ αυτοκτόνησε τρεις μήνες μετά την κατάκτηση του βραβείου Πούλιτζερ.
10 εικόνες που σφράγισαν ανεξίτηλα την μνήμη της ανθρωπότητας, αλλά και με τη δύναμή τους πυροδότησαν συζητήσεις, διαδηλώσεις και εξεγέρσεις. Δέκα εικόνες καταστροφής, ένα ημερολόγιο των γεγονότων που άλλαξαν την άποψη του κόσμου, δημιούργησαν μια καινούργια εικόνα και έστρεψαν την προσοχή όλης της ανθρωπότητας σε ένα θέμα. Μέσα από την ασύλληπτη δύναμη της εικόνας, η ιστορία έχει γραφτεί με τα μελανότερα χρώματα.
FacebookTwitter O Tούρκος αστυνομικός μεταφέρει το άψυχο σώμα ενός παιδιού στα παράλια της Τουρκίας. Ο θάνατος του Aylan Kurdi γίνεται καταλύτης της συζήτησης για μια κρίση που βαθαίνει συνεχώς, την Ευρώπη των μεταναστών και των προσφύγων. Η φωτογραφία είναι της Nilufer Demir. FacebookTwitter Πλατεία Τιενανμέν, 1989. Ένας άντρας στέκεται μπροστά στα τανκς της κινεζικής κυβέρνησης που έχουν σκοπό να καταστείλουν βίαια την διαμαρτυρία που γίνεται στην πλατεία. Ο κόσμος του θάρρους αναβιώνει έγραφε το περιοδικό TIME.Φωτογραφία: Jeff Widener FacebookTwitter Η πτώση ενός άντρα από τον βόρειο Πύργο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου κατά τη διάρκεια των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη το 2001. Η ταυτότητά του μέχρι σήμερα παραμένει άγνωστη. Ήταν ένας από τους ανθρώπους που βρίσκονταν παγιδευμένοι στους πάνω ορόφους του ουρανοξύστη και πήδηξαν για να ξεφύγουν από τη φωτιά και τον καπνό. FacebookTwitter Εικόνες από βασανιστήρια σε φυλακές του Αμπού Γκράιμπ. Η κακοποίηση και ο εξευτελισμός των ιρακινών κρατουμένων από μια ομάδα Αμερικανών στρατιωτών. Ο κρατούμενος ως τρόπαιο. AP Photo FacebookTwitter Το 1972 πέντε τρομοκρατημένα παιδιά τρέχουν να σωθούν από μια επίθεση από βόμβα ναπάλμ. Ανάμεσά τους και ένα παιδί ολόγυμνο, η Kim Phuc. Η φωτογραφία έδειξε την ζοφερή αδικία του πολέμου του Βιετνάμ. Ιδίως αυτή η εικόνα πυροδότησε μεγάλες αντιπολεμικές συγκεντρώσεις. AP Photo/Nick Ut FacebookTwitter 1936. Η στιγμή του θανάτου ενός εθνοφρουρού, μια φωτογραφία του Robert Capa που προκάλεσε σάλο όταν δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Vu. Θεωρείται από πολλούς σύμβολο του αντι-φασισμού. FacebookTwitter 1961. Ο Χανς Κόνραντ Σούμαν πηδάει το συρματόπλεγμα προς το Δυτικό Βερολίνο Φωτογραφία του Leibing. Ένας στρατιώτης διακινδυνεύει τη ζωή του για να ξεφύγει από το κομμουνιστικό ανατολικό μπλοκ. Η εικόνα αυτή συνόψισε την απελπισία του Ψυχρού Πολέμου
FacebookTwitter 1930. To λιντσάρισμα δύο νεαρών μαύρων ανδρών, των Thomas Shipp και Abe Smith, οι οποίοι ξυλοκοπήθηκαν και κρεμάστηκαν από ένα δέντρο στην πλατεία του Δικαστικού Μεγάρου στη Marion, της Ιντιάνα. Η εικόνα του φωτογράφου Lawrence Beitler έγινε μια από τις πιο εμβληματικές φωτογραφίες στον αγώνα για τα πολιτικά δικαιώματα στις ΗΠΑ.
FacebookTwitter 1945 Ναγκασάκι. Η πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ φωτογραφίζει την απόδειξη της ικανότητας του ανθρώπου να σπέρνει την καταστροφή. Μια εικόνα με το πυρηνικό μανιτάρι που αποτυπώθηκε στη συλλογική φαντασία ως μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές του αιώνα μας. 80.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους
Είναι μερικές ακόμα πολύ δυνατές όπως αυτήν με το παιδάκι στο Bhopal της Ινδίας στο ατύχημα με τοξικά αέρια σε εργοστάσιο της UCAR τα ξημερώματα της 3ης Δεκεμβρίου το 1984 που κόστισε τη ζωη σε πάνω από 3500 άτομα:http://www.bhopal.net/old_studentsforbhopal_org/Assets/Images/baby-raghurai10.jpgόπως επίσης και την φωτογραφία της Omayra Sánchez, ενός κοριτσιού 13 χρονών όπου την 16η Νοεμβρίου του 1985 στο Armero της Κολομβίας, μετά απο ηφαιστειακή δραστηριότητα 23000 άνθρωποι χάσανε τις ζωές τους, το άτυχο κορίτσι εγκλωβίστηκε σε χαλάσματα και με ολόκληρο το σώμα εκτός του κεφαλιού κάτω από το νερό. Άντεξε 3 μέρες μέχρι να πεθάνει χωρίς να μπορέσει να τη βοηθήσει κανένας!https://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/3/3b/Omayra_Sanchez.jpg
Υπαρχει και η φωτογραφια του κουβανου Κορντα το προσωπο του Τσε καθως κοιτα τον Καστρο να δινει λογω για την ανατιναξη ενος γαλλικου ανεφοδιαστικου στην Αβανα, φωτο που εγινε λαβαρο της Αριστερας, υπαρχει η "εκτελεση του Βιετκονγκ" του ΑΠ φωτογρ. Εντι Ανταμς ( τρια-τεσσερα χρονια πριν του Νικ Ουτ και της Τρανμπαν ), βραβευμενη κι αυτη με Πουλιτζερ, που εγινε λαβαρο οσων εναντιωνονται στην εννοια του πολεμου απο τοτε, παρομοιως η φωτογραφια "θανατος στην πανεπιστημιουπολη" του Τζον Φιλο στο Πανεπιστημιο του Κεντ Στειτ στο Οχαιο το 1970, αυτες στην εκτελεση γυναικοπεδων στο Μι Λα'ι'. Απ την αλλη υπαρχουν φωτο με οικουμενικη απηχηση που δεν συσχετιζονται απαραιτητα με πολεμους οπως το ανθρωπινο αποτυπωμα στο εδαφος της σεληνης κοκ. Η φωτογραφια ειχε μεγαλυτερη επιρροη απο την απαρχη των μαζικων περιοδικων λιγο πριν τον δευτερο παγκοσμιο πολεμο και μεχρι το 1997 και την ευρεια χρηση του ιντερνετ απο εκατομμυρια κοσμο. Η εισαγωγη των πολυμεσων ( multimedia ) και η ευκολη και συνεχη προσβαση των αναγνωστων σε εκατομμυρια φωτογραφιες αλλαξε τον τροπο που τις συλλαμβανουμε. Ταυτοχρονα αλλαξε και το προσωπο της ιδιας της φωτοδημοσιογραφιας αφου καταργηθηκαν οι κοινοι χωροι εργασιας που καποτε ηταν οι σκοτεινοι θαλαμοι 'η το πρες ρουμ, διαλυθηκε ο θεσμος του συλλογικου εντιτιν και του εντιτορ ( που λειτουργουσαν ως καθοδηγητες στη φωτογραφικη προοδο καθε φωτογραφου ), ενω το μεσο εχανε την αυτονομια του στην βιομηχανια των ηλεκτρονικων. Εξ αυτου και η ολο και αυξανομενη προσοχη του κοινου και των φωτογραφων στην τεχνολογικη διασταση της φωτογραφιας και οχι στα "πως" και τα "γιατι" του φωτογραφιζειν, ποσο μαλλον στην ιστορικη διασταση μιας εικονας, τωρα με την κριση της αναγνωσης βιβλιων στη Δυση και γενικοτερα.Ισως αυτος ειναι ο λογος που λιγοι επηρεαστηκαν 'η ξερουν τις φωτογραφιες του Κρις Χοντρος απο το Ιρακ, τα παιδακια που βγαινουν απο ενα αυτοκινητο ματωμενα μετα τη δολοφονια των γονιων τους απο συμμαχικα πυρα. Ο ιδιος ειχε συμμετασχει σε μια συναντηση φωτοδημοσιογραφων σε γκαλερι της ΝΥ για να τιμησουνε τη μνημη του Εντι Ανταμς. Δε πιστευε οτι οι φωτογραφιες του ειχαν την ιδια ισχυ και επιρροη με αυτες του Ε. Ανταμς. Ο ελληνοαμερικανος σκοτωθηκε σε αποστολη το 2011...
αγαπημένη φωτό επίσης:http://i2.wp.com/www.whaleoil.co.nz/wp-content/uploads/2015/02/vasktanten_bild-hans-runesson_spd5a19a.jpg"A Woman Hitting a Neo-Nazi With Her Handbag is a famous photograph taken in Växjö, Sweden on 13 April 1985 by Hans Runesson. It depicts a 38-year old woman hitting a marching nazi-skinhead with a handbag.The woman in the photograph is Danuta Danielsson (died 1988). Not much is known of her as Danielsson didn't want to come out in public and speak to journalists. She was of Polish-Jewish origin and her mother had been in a concentration camp during World War II."
..χμμμ;;;... δεν ξέρω αν πρέπει να συμφωνήσω με τον χαρακτηρισμό «αγαπημένη φώτο», δεδομένου ότι οι περισσότερες από αυτές τις φωτογραφίες αναδεικνύουν άμεσα ή υποδηλώνουν (όπως αυτή που παρουσιάζεις [υποδηλώνει]), τραγικά γεγονότα και συνθήκες.
Mα αγαπώ, κατά μία έννοια, τους ήρωες των εν λόγω φωτογραφιών, την στάση τους, το βλέμμα ή/την κίνησή τους, που έρχεται σε ρήξη με τους αντιήρωες-υπόβαθρα (bigots, ρατσιστές, ναζί).Αντιθέτως: Τι είναι να μην αγαπήσεις στην μεσήλικη κυρία που σηκώνει την τσάντα της να κοπανίσει έναν νεαρό ναζί και τι είναι να μην αγαπήσεις στην κοπέλα που στέκεται ως ο απόλυτα ΣΩΦΡΟΝ άνθρωπος, μπροστά από μία αρμαθιά ασπρουλιάριδες πιθήκους; (τι μού φταιν οι πίθηκοι, θα μού πεις) :-)
Και μερικές φορές η δραματικότητα στην εικόνα επιτυγχάνεται χωρίς να δείχνεις κάτι τόσο δραματικό, όπως κρεμάσματα ανθρώπων από δέντρα.“On the morning of September 4, 1957, fifteen-year-old Dorothy Counts set out on a harrowing path toward Harding High, where-as the first African American to attend the all-white school – she was greeted by a jeering swarm of boys who spat, threw trash, and yelled epithets at her as she entered the building”.http://i.imgur.com/2w9FJnW.jpghttps://pbs.twimg.com/media/B0WvT5XCAAA3Lj2.jpgΗ παρακάτω μού αρέσει πολύ, για κάποιο λόγο:http://ssiinnaa.com/wp-content/uploads/2012/11/dorothy.counts.colour.jpg“Elizabeth Eckford (born October 4, 1941) is one of the Little Rock Nine, a group of African-American students who, in 1957, were the first black students ever to attend classes at Little Rock Central High School in Little Rock, Arkansas.One of these girls is Hazel Bryan. Benjamin Fine of The New York Times later described her as “she was screaming, just hysterical, just like one of these Elvis Presley hysterical deals, where these kids are fainting with hysteria.” Bryan is also credited as shouting "“Go home, nigger! Go back to Africa!”Elizabeth Eckford”http://iamnotthebabysitter.com/wp-content/uploads/2014/07/Elizabeth-Eckford-Pete-Harris.jpghttp://www.npr.org/assets/img/2011/09/30/will-counts-92d09952fc815012880a2dc4295162c17fe4f383-s6-c30.jpg“Accompanied by U.S. marshals and surrounded by jeering crowds, James Meredith enrolled as the first African-American student at the University of Mississippi (1962)”http://assets.espn.go.com/i/eticket/20090225/photos/etick_04_g_meredith01_850.jpg
Πριν από λίγο διάβαζα ένα παρόμοιο άρθρο με τίτλο: «Εμβληματικές φωτογραφίες που ΔΕΝ άλλαξαν τον κόσμο» (αλλά έγιναν ιστορικοί δείκτες).Τελικά άλλοι βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο και άλλοι μισοάδειο... ..το σίγουρο είναι, είτε μισογεμάτο, είτε μισοάδειο, πως το γυαλί έχει ραγίσει...!http://news.in.gr/features/article/?aid=1500023107
σχόλια