Είναι απ' τους αγαπημένους μου κομίστες κι όταν ανέφερε, μισοαστεία, πως έκλεισε μια δεκαετία στο χώρο, του ζήτησα να μας παρουσιάσει, σαν Αναδρομική Έκθεση, τα εξώφυλλα όλων των βιβλίων που έβγαλε απ' το 2005 μέχρι σήμερα...
Οι απίθανες περιπέτειες του Σπιφ και του Σπαφ (εκδ. Futura, 2005, β΄ έκδ. Jemma Press, 2012)
Το πρώτο μου άλμπουμ. Ανόητες περιπέτειες δύο φίλων (;) οι οποίες κατέληγαν πάντα στον θάνατο του ενός ή του άλλου ή και των δύο. Τα στριπ αρχικά δημοσιεύονταν εβδομαδιαία στον Εξώστη, στη Θεσσαλονίκη. Είχε τότε μια σχετική επιτυχία, εξαντλήθηκαν τα αντίτυπα και για καιρό ήταν η πιο αναγνωρίσιμη μου δουλειά. Ίσως ακόμα να είναι.
Ο κυρ-Κονγκ και άλλες ιστορίες... (εκδ. Ένατη Διάσταση, 2007)
Αν και το Σπιφ & Σπαφ ολοκληρώθηκε πρώτο χρονολογικά, ο κύριος όγκος της δουλειάς μου μέχρι τότε ήταν το υλικό που αποτέλεσε αυτήν τη συλλογή. Πειραματισμοί κάθε είδους, στην αφήγηση, το χιούμορ, το σχεδιαστικό στυλ. Δοκίμαζα τις δυνάμεις μου, κοινώς.
Intra Muros (με τον Π. Χριστούλια, εκδ. Ελευθεροτυπία, 2010)
Από εδώ και μετά άρχισε η συνεργασία με άλλους καλλιτέχνες στο σχέδιο, καθώς είχα πια λίγο χρόνο λόγω σπουδών. Στριπ εμπνευσμένα από την καθημερινότητα της ζωής στην πόλη. Δημοσιεύονταν στην Ελευθεροτυπία για δύο χρόνια, η σειρά κόπηκε πρόωρα όταν σταμάτησε η κυκλοφορία του 9. Είναι εκτός κυκλοφορίας πια λόγω των προβλημάτων της Ελευθεροτυπίας και σκοπεύουμε με τον Πέτρο σύντομα να προχωρήσουμε σε επανέκδοση, πλήρη αυτήν τη φορά, μαζί με αδημοσίευτα στριπ κ.λπ.
Χακί χαϊκού (με τον Χρ. Νικολάου, εκδ. Φαρφουλάς, 2010)
Πρόκειται για μία συλλογή χαϊκού, κυρίως χιουμοριστικών, ενθύμιο της στρατιωτικής θητείας και ό,τι αυτή συνεπάγεται. Στρατευμένη ποίηση, δηλαδή. Γράφτηκε σε ένα δημιουργικό «πινκγκ-πονγκ» με τον συμφάνταρο μου Χριστόφορο Νικολάου, σήμερα Επίκουρο Καθηγητή Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Την εικονογράφηση έκανε ο, επίσης τότε πρόσφατα απολυθείς, Κωστής Τζωρτζακάκης.
Δεν είναι αυτό που νομίζεις (με τους Λ. Τσουκνίδα, Π. Πανταζή, εκδ. Jemma Press, 2011)
Μια σειρά με θέμα τις περιπέτειες ενός Σαλονικιού που κατεβαίνει στην Αθήνα λόγω ανεργίας, επηρεασμένη από αμερικάνικες κωμικές σειρές, όπως το It’s always sunny in Philadelphia. Έχουν βγει δύο τόμοι μέχρι τώρα (Το τρένο της μεγάλης φυγής, Πιάσε με αν μπορείς). Το υλικό αποτελούνταν εν πολλοίς από ιστορίες που είχαν συμβεί σε εμάς ή σε φίλους μας ή από αστεία της παρέας μας.
Το Πτώμα (με τους Γ. Παλαβό, Θ. Πέτρου, εκδ. Jemma Press, 2011, στα γαλλικά με τίτλο Le Croque-mort, Steinkis Ed., 2015)
Από τα αγαπημένα μου, ένα κόμικ βασισμένο σε μία αληθινή ιστορία που είχα ακούσει στη Θεσσαλονίκη. Ένας υπάλληλος γραφείου τελετών ξαγρυπνά στο Σέιχ-Σου ένα πτώμα σε αποσύνθεση ξεχασμένο από την οικογένειά του. Όταν κόλλησα στο γράψιμο, ανέλαβε ο Γιάννης, το τελείωσε και αργότερα ο Θανάσης το σχεδίασε υπέροχα. Φέτος κυκλοφόρησε στα γαλλικά από τις εκδόσεις Steinkis. Πρώτη φορά που κυκλοφορεί δουλειά μου στο εξωτερικό.
Η Αράχωβα (με τον Π. Πανταζή, εκδ. Ένατη Διάσταση, 2011)
Είχα δει στο ίντερνετ (δε θυμάμαι πια πού) έναν μικρό διάλογο στον οποίον δεν λεγόταν πρακτικά τίποτα (-Επ, τι λέει; -Και τι να λέει; κ.λπ.) και μου είχε έρθει η ιδέα για ολόκληρο μονόπρακτο σε αυτό το ύφος. Για αρκετό καιρό μάζευα τέτοιες φράσεις και αρχικός τίτλος ήταν Μονόπρακτο περί εσωστρεφείας του Πασόκ, ήταν μια περίοδος που αυτή η φράση ήταν της μόδας. Τελικά μεταμορφώθηκε σε κόμικ, με τη συνδρομή του Παναγιώτη Πανταζή. Το Πασόκ έφυγε από τον τίτλο, ήταν φτηνό αστείο έτσι κι αλλιώς, ενώ δεν έχω πάει ποτέ στην Αράχωβα που το αντικατέστησε.
ΣΛΑΠ (με τους Λ. Τσουκνίδα, Π. Χριστούλια, εκδ. Jemma Press, 2014)
Η πιο δημοφιλής μας σειρά, εξ αρχής διαδικτυακό στριπ. Είχαμε με τον Λουκά Τσουκνίδα μία παρόμοια ιδέα, τελικά κρατήσαμε τη δικιά του: μία μεγάλη συλλογή κοινοτοπιών που τρώνε χαστούκι. Αστειευόμαστε με τη σιγουριά με την οποία οι άνθρωποι γύρω μας εκφέρουν τις απόψεις τους και τον τρόπο που αντιλαμβάνονται το διάλογο. Συνεχίζεται ακόμα στο http://www.ashutupcomedy.gr και, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα προχωρήσουμε στην έκδοση του δεύτερου τόμου το 2016.
Χαρακώματα – Ιστορίες από την Οδό Γάγγραινας (με τον Π. Χριστούλια, εκδ. Jemma Press, 2014).
Oι κωμικές περιπέτειες ανώνυμων στρατιωτών στα χαρακώματα του Μεγάλου Πολέμου. Δημοσιευόταν αρχικά στην Ελευθεροτυπία και μετά το κλείσιμό της στο http://www.socomic.gr. Το δουλεύαμε με τον Πέτρο κοντά 4 χρόνια, με πολλή δουλειά στη σχετική ιστορική έρευνα. Πολλές ιστορίες βασίζονται σε πραγματικά χαρακτηριστικά. Ίσως το αγαπημένο μου άλμπουμ.
Το Σκορποχώρι (εκδ. Ένατη Διάσταση, 2015)
Το πιο πρόσφατό μου άλμπουμ, μια συλλογή των κόμικ-στριπ που έκανα για το ομαδικό μπλογκ The Very Closed Circle (http://theveryclosedcircle.blogspot.gr). Μετά από καιρό δικά μου και το σχέδιο και το κείμενο. Το άλμπουμ αυτό είναι πνευματικό αδέρφι του Κυρ-Κονγκ. Πολλοί πειραματισμοί κι εδώ, και μαζί και συμμετοχές από πολλούς καλούς φίλους του Πολύ Κλειστού Κύκλου.
σχόλια