21.4.2013 | 02:22
Γιατί
να συμβεί όλο αυτό σε μένα;;; Ισορροπημένη δεν ήμουν και πριν, για να πούμε και του στραβού το δίκιο, αλλά ΔΕΝ ήμουν στα όρια της σχιζοφρένειας...ΔΕΝ είχα πάθει ποτέ κρίσεις πανικού... ΔΕΝ έκλαιγα για κάποιον ΑΓΝΩΣΤΟ άντρα...τότε θα μου φαινόταν γελοίο. Μια στο τόσο περνούσα κι από τη σχολή μου...είχα σκοπό να διαβάσω, θα έδινα μαθήματα...ήρθε η άνοιξη...έπρεπε να είμαι χαρούμενη...να κάνω πράγματα για μένα αντί να σκέφτομαι εσένα. Για όλα αυτά και για άλλα τόσα, δε θα βαρεθώ ποτέ να σε μισώ αγάπη μου ;)
