ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 18Διαβάζω τακτικά lifo, διαβάζω για άνεργους, για γονείς που δεν έχουν τα απαραίτητα να δώσουν στα παιδιά τους, για αρρώστιες, για αυτοκτονίες κτλΚαι νιώθω πάρα πολύ άσχημαΘα μου πείτε νέα είσαι η ζωή είναι μπροστά σου εστώ και υπό αυτές τις συνθήκεςΕγώ όμως γιατί δεν νιώθω έτσι?Σπουδάζω και παράλληλα βγαίνω που και πουΌμως να πω την αλήθεια προτιμώ να κάθομαι σπίτιΔεν μπορώ να βγαίνω έξω, δεν μπορώ να βλέπω τόση δυστυχία, δεν μπορώ να συνεννοηθώ με τα παιδιά της γενιάς μου, δεν έχω ουσιαστικές σχέσεις, δεν ξέρω τι να κάνωΣκέφτομαι ότι μόλις τελειώσω τις σπουδές θα είμαι απλά με ένα χαρτί στο χέριΣκέφτομαι τους δικούς μου που δεν ξέρω αν θα χουν δουλειά αύριοΣκέφτομαι το μέλλον μουΣκέφτομαι τους συνανθρώπους μουΚαι σκέφτομαι και το μέλλον της χώρας μου την οποία πονάω εξίσουΤελικά ποιο είναι το συμπέρσμα?Κάποιοι άνθρωποι έχουν τόση δύναμη μέσα τους που μπορούν να ξεπεράσουν δυστυχίες και αρρώστιες, ενώ κάποιοι άλλοι απλά τα παρατάνε με την πρώτη δυσκολία?Είναι απλά θέμα ψυχολογίας?Ή μήπως είναι θέμα πεπρωμένου κάποιοι άνθρωποι να μην μπορούν να χάρουν στη ζωή τους?Αν με ρωτάτε είμαι 18, έχω την υγεία μου αλλά δεν βρίσκω κανένα νόημα στη ζωή μουΕυχαροστώ