ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
7.5.2013 | 03:29

Μα πόσο χρόνο να σου δώσω ρε συ...

Δε μου εκανε ''το κλικ'' με την πρωτη αλλά κάτι πάνω του με τράβηξε. Δυστυχώς σταδιακα αρχίζει να μου φαίνεται τελείως ντεκαβλέ γιατί είναι ΤΡΑΓΙΚΑ αμήχανος τις 2 φορές που τον έχω συναντήσει. Δεν το εχω ξαναδεί αυτό το πράγμα. Δεν είμαι και εγώ βέβαια κανένα τέρας εξωστρέφειας αλλά δεν ήμουν τόσο αμήχανη όπως εκείνος. Ενώ ήθελε να βγουμε και μου το είπε μετά απο πολύ ζόρι(κοινών μας φίλων γιατί ντρεπόταν)όταν έγινε εγώ προσπάθησα να κατευθύνω τη συζήτηση, δεν του έκανα ανάκριση εννοείται, αλλά ένιωσα ότι εγώ ενδιαφερομαι περισσότερο να μάθω για εκίνον παρά αυτός για μένα. Και γενικά ένιωθα ότι κανω ''προσπάθεια''.Αλλα ραντεβου με άντρες στο παρελθόν δεν ήταν έτσι. Είτε αποτυχημένα είτε επιτυχημένα δεν ένιωθα ότι πρέπει να ''προσπαθήσω'', εξελίσσονταν φυσικά, όλο και κάτι βρισκαμε να πουμε. Δέχτηκα να βγούμε γιατί αρχικά το ότι ντρεπόταν μ φάνηκε γοητευτικό(οι πρώην μου ήταν πιο ''μπηχτηδες'' και αυτός μου φάνηκε ότι θα το πάει λάου λάου), αλλά τώρα βλέπω ότι είναι ντροπή, αμηχανία και άγχος ανασταλτικά, προσπάθησα να τον κάνω εμμεσα να μου πει οτι του αρέσω ή κατι τετοιο(μάτι βγάζει, τους έχει τρελάνει τους φίλους μας)αλλά δεν το πιανει, αφου δεν ξεκουναει ειπα να ανοιχτω λίγο εγω αλλά πάλι τίποτα, είναι αλλού. Ωστόσο, έχω περιέργεια να τον ξαναδώ και άλλη φορά αλλά εαν δε συμβεί τίποτα δεν ξερω τι αλλο να κάνω. Δε μου ζητησε αρχικα τηλεφωνο ενω ηθελα να συμβει και μετα ειπε οτι του φανηκε οτι εγω δεν ηθελα,οταν ηταν να μου προτεινει να βγουμε εμαθα(απο καρφι φιλο του χιχι)οτι τον επρηξε ''ποτε να την παρω, τωρα η μετα, τι να της πω ακριβώς;''κλπ και οταν βγαινουμε να αλλαζει χρωματα απο το αχγος, να κοκκκινιζει, δεν ξερω πως να το χειριστω. Οχι φιλί(που οκ, μπορει να περιμένει) ούτε μια νυξη, ενα υπονοουμενο, τιποτα. Και να στρεψω εμμεσα στο θεμα μας την κουβεντα το αποφευγει. Τι θελει δηλαδη;να του πω''ρε φίλε τί γίνεται με μας;Γιατί βγαινουμε και ξαναβγαίνουμε;'' ή να τον βάλω κάτω να τον φιλήσω;Δηλαδη, τι θα κάνει εκείνος να με κερδισει; Και του δίνω το πρασινο φως με τον τροπο μου. Πλησιάζει τα 30, δεν ειναι μικρος. Εαν του προκαλω εγώ όοοολη αυτη τη νευρικοτητα και τη συγχυση, τι θα γινει αν φιληθουμε η αν παμε να κανουμε κατι παραπανω;Ας ρισκάρει κ αυτός λίγο..
 
 
 
 
Scroll to top icon