8.5.2013 | 12:42
Καποιοι ανθρωποι.
Εχει εδω και μερες που το σκεφτομαι. Με ποναει που το λεω. Και ακομα περισσοτερο με ποναει π ανηκω και γω σ αυτους.''Καποιοι ανθρωποι ειναι καταδικασμενοι στο να μενουν μονοι τους'' Το ξερω, ξερω οτι ακουγεται 'καπως' ασχημο,ευτυχως εχω φιλους και οικογενεια επομενως δε κανω λογο γι αυτου του ειδους τη μοναξια.. Παντα κατι θα γινοταν και οποιαδηποτε 'συμπαθεια' μ εναν ανθρωπο δε μπορουσε να κρατησει πανω απο 5 μερες.. και εκει σκεφτεσαι οτι εσυ κανεις κατι λαθος..οτι η συμπεριφορα σου ισως να φταιει, ισως δε θελατε τα ιδια πραγματα αλλα και οταν ετυχε να πω οτι ολα πανε καλα...τσουπ κατι γινεται και η τυχη γυρναει! Ερχονται δουλειες απο το πουθενα π ειναι εκτος περιοχης και πρεπει να μετακομισεις, ερχονται προβληματα στη δουλεια π ο αλλος θελει να μεινει μονος και και και.Τελικα. Παραιτουμαι. Το χει η μοιρα μου.