ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

2 μηνες ηταν σαν να τα ειχαμε...βγαιναμε μερα παρα μερα καναμε ενα σωρο πραγματα μαζι...ονειρευτηκαμε μαζι...υποσχεθηκαμε οτι δεν θα χαθουμε ο,τι και να γινει και οτι οι ζωες μας θα συνδεονται παντα με εναν ανεξηγητο τροπο....η χημεια που ειχαμε ηταν αρκετα δυνατη για να μας ενωσει απο την πρωτη στιγμη και να μας κρατησει μαζι ακομα και αν δεν εγινε ποτε τιποτα....3 μηνες μετα τη γνωριμια μας σου ειπα οτι δεν αντεχα αλλο αυτη την κατασταση αλλα σε ειχα αναγκη και ησουν ενα πολυ σημαντικο και αναγκαιο κομματι της καθημερινοτητας μου...το δεχτηκες και ολα ηταν καλα...μετα εφυγες, εξαφανιστηκες χωρις λογο ετσι ξαφνικα οπως και ηρθες.... ενα μηνα με απεφευγες χωρις ομως να το παραδεχεσαι ...τελικα ομως το καταλαβες και γυρισες, βγηκαμε...ομως ολα ειχαν αλλαξει...πλεον ημασταν απλα φιλοι και τιποτα παραπανω...τωρα συνολικα 4 μηνες απο τοτε που γνωριστηκαμε ακομα το παλευω...ηταν πολυ εντονο και πρωτογονο για μενα....δεν θελω να σε δω ουτε να σου μιλησω, ειλικρινα με κνευριζεις αλλα κατι μεσα μου ακομα θυμαται...