9.5.2013 | 02:58
και εκει που μπαινεις σαν την καλη χαρα στις εξομολογησεις
διαβαζεις τον ακυροτερο διαλογο και παθαινεις.πλακα βεβαια.τι αλλο?και μετα λες,αχ τι καλα που ξεμπερδεψα με ολα αυτα τα τραγελαφικα.ωραιο πραγμα η φαντασια ομως,σε ταξιδευει και την σταματας οταν αρχιζει να προσβαλει την πραγματικοτητα σου.λεω να φανταστω μια αλλη μερα,σημερα ειμαι κουρασμενη.προς το παρον πρεπει να χωνεψω \,πως η σαπιλα του κοσμου ειναι ατελειωτη.χαιρε βαθος αμετρητον!Α.