12.5.2013 | 14:36
αχ,αυτά τα μικρομέγαλα!
βγαίνεις με το αγόρι σου κ κάποιους οικογενειακούς του φίλους..βλέπεις την άλλη όμορφο κορίτσι 1ης λυκείου(εμείς 3ετείς φοιτητές btw),με ωραίο χαμόγελο,πας να την συμπαθήσεις κ κάπου εκί ανοίγει το στόμα της.. για να σου πει το δράμα που ζει γιατί δεν έχει το iphone 5,γιατί θέλει να πάει σε διαιτολόγο κ η μάνα της δεν την αφήνει(σημείωση:είχε μια χαρα κορμάρα!),να προσπαθεί να μιλάει αργκό όσο πιο πολύ μπορεί κ τα σχετικά..για να μην πω για το ντύσιμο που ήταν 20άρας και!Ε,είχα όλη την καλή πρόθεση να δείξω ενδιαφέρον αλλα ειλικρινά δεν μπορούσα οπότε έστρεψα αλλού την προσοχή μου κ άφησα το αγόρι μου να συνεχίσει μαζί της την κουβεντούλα..για να συνειδητοποιήσω κανα τέταρτο αργότερα ότι η μικρά του την έπεφτε κανονικά κ εν ψυχρώ! ο δικός μου κρατούσε απόσταση-μ'αυτόν δεν έχω θέμα,το χειρίστηκε άψογα- αλλά σ'αυτην ήθελα να χώσω 2 μπούφλες να ρθει να στρώσει!!!όταν δε το αγόρι μου,μου πιασε το χέρι κ μου δώσε ενα φιλί,αυτή πάνιασε..τί να πει κανείς,εγω 1η λυκείου θυμάμαι τέτοια τα θεωρούσα πουτανιές..aaanyway..