ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ποιά θα πράγματα θα έχω να θυμάμαι λοιπόν. Τα δύο μας ανεπανάληπτα ταξείδια στην Βαρκελώνη. Και το ένα της Βιέννης, ειδικά εκείνο το βράδυ που μέσα στην τύφλα μας κάναμε τον γύρο του τετραγώνου για να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο μας το οποίο ήταν ακριβώς απέναντι από το μπαρ που τα πίναμε... κι η Ρώμη πλάκα είχε, όχι την Κωνσταντινούπολη δεν θέλω να την θυμάμαι. Το ταξείδι στα Ζαχοροχώρια επίσης. Το Ναύπλιο αν και την δεύτερη φορά είχε μια θλίψη από αναστεναγμούς. Κάναμε κι άλλα πολλά ταξείδια αλλά αυτά είναι στην κορυφή. Θα θυμάμαι την λατρεία σου να θέλεις να με κοιτάς στα μάτια είτε όταν κάναμε έρωτα είτε όταν καθόμαστε σ’ ένα μαγαζί να φάμε ή να πιούμε. Θα θυμάμαι πόσο ερωτική ήσουν τις περισσότερες φορές και πόσο παρακαλούσες να εγκιβωτίζεις την ηδονή στα μάτια μου. Θα θυμάμαι την αγκαλιά σου, την ατέρμονη προσμονή να βρεθείς προστατευμένη απ’ όλους κι όλες δια μέσου της γυροσκοπικής ευαισθησίας μου. Θα θυμάμαι που με λάτρευες απλώς με ένα βλέμμα σου γεμάτο χαμόγελο μέλλοντος. Θα θυμάμαι πόσο χαρούμενο μ’ έκανες απλώς σκουπίζοντας τα δάκρυα μου κάθε που λύγιζα υπό την σκιά του ερέβους του παρελθόντος μου. Θα θυμάμαι το πάθος σου να τρέξεις τον χρόνο ώστε να γίνει το παρόν τετελεσμένος μέλλοντας. Θα θυμάμαι τα μάτια σου, όμορφα και λαμπερά πλην σχεδόν μονίμως μελαγχολικά. Είναι που δεν κατάφερες ποτέ να αποδιώξεις την πατίνα από τον πίνακα που ζωγράφισαν στην ψυχή σου οι δαίμονες της εφηβείας σου. Θα θυμάμαι τα γέλια μας, τις πλάκες μας, τον έρωτά μας. Εκεί στο κρεβάτι μας ήταν που το σύμπαν συστελλόταν διαβολικά κι προέκυπτε το δικό μας μήλο, αυτό που ηθελημένα βουλιμικά κι ανελέητα κατατρώγαμε όχι για να παραβούμε μια Θεική εντολή, αλλά για να δείξουμε στον Θεό ότι με τον δικό μας τρόπο είχαμε αποδεχτεί την ελευθερία βουλήσεως κι επιλογής να είμαστε μαζί, επομένως τρώγοντας ο ένας τον άλλο ήμασταν ελεύθεροι. Αυτά θα θυμάμαι κι άλλα πολλά. Εσύ μείνε στις ανασφάλειες, μείνε στον ρακένδυτο πλην αξιοπρεπή εαυτό μου, μείνε στο ότι δεν κατάφερα να ξεπεράσω την σκιά του άντρα σου με τον οποίο μοιράζεσαι ακόμα το κρεβάτι σου. Φρόντισε τουλάχιστον ο επόμενος, όποιος κι αν είναι, να μην σε θέλει μόνο για να σε πηδάει...