ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας, ειμαι ο Δημήτρης,ειμαι 18 χρονων, ειμαι γκει και ζω στην Αθήνα. Αυτη ειναι η ιστορία μου..Τον βρήκα τυχαία στο φεισμπουκ, αρχίσαμε να μιλάμε. Μένει Θεσσαλονίκη και εμενα Καλαμάτα, καμία ελπίδα να βρεθούμε. Απο το πουθενα ξεκίνησε μια καλη γνωριμία. Κάθε μέρα κάμερα στο σκαιπ, τηλέφωνα κτλπ. Δεν τον είχα δει ποτε ούτε εκείνος εμένα απο κοντα. Κολλησα μαζι του, είχε κατι το διαφορετικό.. κόλλησε και αυτός με εμένα.. Μου είπε μια μέρα πως θα κατέβει Καλαμάτα να με δει, του αρνήθηκα, του είπα απλα μια δικαιολογία. Κομπλαρα, νόμιζα πως δε θα του αρεσω απο κοντα. Ξαφνικα χαθηκαμε για λιγο διάστημα. Μετα απο κάποιο καιρο μετακόμισα Αθήνα. Αρχίσαμε να μιλάμε πάλι. Ακόμα τον είχα στο μυαλο μου. Μια μέρα μου λέει πως ήρθε Αθήνα για κατι δουλειές και πως θέλει να με δει. Πάλι την ίδια μαλακια έκανα, πάλι η ίδια δικαιολογία. Εφυγε, πλέον είχα πει μεσα πως δεν θα τον δω ποτε, χαθηκαμε τελείως.. Εμεινε στο μυαλο μου σαν μια καλη ανάμνηση. Ενα βράδυ είχα παει για ποτο στο Γκάζι με κατι φίλους. Ξαφνικα μπαίνει μεσα στο μαγαζι με ενα αλλο παιδι. Μένω κόκκαλο. Με αγκαλιάζει, χαιρεταει ο ενας τον άλλον και αρχίσαμε να μιλάμε. Είπαμε για τοτε που μιλούσαμε και κάναμε τόσα όνειρα αλλα ποτε δεν τα πήραμε στα σοβαρά λόγο της απόστασης...(γαμω την απόσταση). Σε κάποια φάση παει στην τουαλέτα. Δεν άντεξα μετα απο ενα λεπτο πήγα και γω, δεν ήθελα κατι, μονο να του πω ενα μεγάλο συγνώμη. Με πιάνει και με φιλαει.. Κράτησε τόσο λιγο όμως. Μετα απο λιγο έφυγε και μου είπε πως θα τα πούμε οταν ξανάρθει Αθήνα. Απο κοντα ήταν τόσο πολυ πιο όμορφος, ήταν τόσο γλυκος οσο κανένας άλλος. Την επόμενη μέρα του έστειλα μήνυμα.. Του είπα πως θα θελα να είμαστε μαζι, μου είπε πως ειναι δύσκολο, δε γινεται λόγο της απόστασης. Έγινα απλα κομμάτια, πρώτη φορα πληρωνομαι ετσι, πρώτη φορα στη ζωή μου που εκλαψα τόσο για κάποιον. Ξυπνουσα δυο μέρες και κάθε φορα με έπιαναν τα κλάματα στο μαξιλάρι, δεν ξέρω τι με είχε πιάσει. Καθώς περνάει ο καιρός προσπαθω ολο και πιο πολυ να συνεχίσω τη ζωή μου, αλλα νιώθω ενα κενό. Αλλα, όπως λέει και μια φίλη, "τα χειρότερα απωθημένα ειναι αυτα που πήρες μονο μια μικρή γεύση". Αν είχα την ευκαιρία να μετακομισω θεσσαλονικη θα το έκανα μα τη παναγια, για εκείνον. Γιατι πρωτη φορα ρε γαμωτο είπα μεσα μου πως αυτός ο άνθρωπος αξίζει! Αυτη ειναι η ιστορία μου.