27.5.2013 | 02:51
Είναιι
και τα μαλλιά σου που μακραίνουν ανέλπιστα και κάθε φορά εύχομαι να πνιγώ στα καστανά σου κύματα, στις άκρες των μαλλιών σου και να χαθώ στην πιο μικρή ανάσα σου την ώρα που κοιμάσαι, γιατί τα όνειρα του κόσμου τα γνώρισα από τον ιδρώτα σου και τα έζησα στα ακροδάκτυλά σου.Κι αν ήταν να χαθώ δε θα ζητούσα άλλο παράδεισο από τα χέρια σου και από τις χαράδρες των ματιών σου και ας χανομαι μετα σε θλιβερούς αιώνες.(" Θα πενθώ πάντα, μ'ακούς;Για 'σενα, μόνοςστον Παράδεισο")
