31.5.2013 | 01:48
συναισθημα...συναισθυμα...παθος...κενο
παντα ελευθερη και ποτε μονη....θελω να του πω οτι νιωθω τοσο εντονα συναισθηματα για εκεινον και απο την αλλη τα αμφισβητω η ιδια...ειναι οντως πραγματικα ή επινοημενα επειδη τα εχω αναγκη και ετσι καταληγω να μην ζηταω αυτο που θελω απο αυτον...να ξυπναω καθε πρωι διπλα του....ενω παντα ημουν αυτη που επαιρνε οτι ηθελε χωρις καν να το ζητησει...μηπως ειμαι κακομαθημενη και περιμενω τα παντα απο αυτον....επι 2 χρονια μετα απο μια σχεση που ειχα δεν ειχα νιωσει τιποτα για κανεναν...ειχα αρκεστει στο περιστασιακο -χωρις κανενα συναισ8ημα - περαν του παθους σεξ...και ξαφνικα ερχεται αυτος...και τα συναισθηματα μπερδευονται...εμμονη για το αγγιγμα του ή αναγκαια αναζητηση...εμμονη νιωθω...αλλα η αναισθησια 2 χρονια με παγωσε
