ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ξερω γιατι αλλα γενικα απο παιδι δεν ειχα ποτε αυτο που λεμε φιλια.. Ας ξεκινησω απο τα παιδικα μου χρονια, τα παιδια στο νηπιαγωγειο με απεφευγαν γιατι ημουν η μοναδικη ξανθια με γαλαζια ματια που τωρα εμμεσα τα δικαιολογω γιατι ηταν παιδια και το διαφορετικο ποτε δεν το δεχονται. Υστερα στο δημοτικο το διαλειμμα ηταν το χειροτερο μου διοτι επρεπε να βρω με κατι να ασχολουμαι αφου παρεα δεν ειχα..! Στο γυμνασιο ηταν καπως καλυτερa λογω ισως του hip hop στυλ που ειχα υοθετισει.. Και απο το λυκειο εως σημερα ποτε δεν ειχα σταθερες παρεες δεν ξερω αλλα μπορει να ακουστει καπως ,παντα ενιωθα μια ζηλεια στο βλεμμα τους αλλα εγω ποτε δεν εχω επιδειξει κατι... Τι να κανω το εχω σκεφτει πολλες φορες οτι ισως φταιω εγω!! νιωθω τοσο μονη και τοσο διαφορετικη :/