16.6.2013 | 01:14
Μοναξιά
Νιώθω τόσο μόνη και κενή αυτόν τον καιρό. Τίποτα δεν με καλύπτει, ούτε φίλοι ούτε σχέσεις ούτε το χόμπι μου.Το έχω βρει αυτό που πραγματικά φταίει, οι γονείς μου φταίνε.Σχέση πολλά χρόνια, μετά ο γάμος, μετά εγώ. Είκοσι χρόνια μετά είναι σαν δυο ξένοι. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι υπήρξαν ποτέ τους πραγματικά ερωτευμένοι. Μάλλον όχι. Όσο και να λυπάμαι που το λέω, δεν τους νιώθω πια όπως πριν αρχίσει αυτή η ιστορία, κατάφεραν να μας αποξενώσουν όλους. Και στην τελική τι μας μένει από αυτή τη ρημαδοζωή? Το μόνο που μένει είναι η αγάπη που μας έδωσαν και που δώσαμε, τίποτα άλλο.
