ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παναγιώτη αγόρι μου, διαβάζω κάποιες εξομολογήσεις και εύχομαι να τις εχεις γραψει εσύ. Νομίζω δε διαβαζεις λαιφο και ουτε που την ξέρεις τη στήλη. Τελος παντων, καλύτερα. το θέμα ειναι πως έχω να ερωτευτω ετσι απ τα 16 μου και 4 χρονια μετα βρίσκω εσένα. Πιο εξυπνο ανθρωπο δεν έχω γνωρίσει. Εχεις το πιο ομορφο στραβο χαμόγελο του κόσμου. Νιώθω πως με θες, όχι πολύ, όσο εγώ αποκλείεται βασικά, αλλά θες. Προχθες νομίζω πως είχαμε τις πιο τρυφερες μας στιγμές, και χάρηκα πολυ που ήρθες να με δεις, αλήθεια. Επίσης έχω κάνει ξεφτιλίκια που δε θα στα πω ποτέ. Ξεχασες το ρολοι σου σπιτι μου και το μύριζα μεχρι να το ξαναπάρεις συνέχεια, κοιμόμουν μ αυτο 4 νυχτες. Γιατι μυριζα εσένα. Χαζευα σα χαζη τις φωτογραφίες σου που εχει η μανα σου στη σιφινιερα στο σαλονι. Είσαι ο ομορφότερος αντρας. Επίσης νιώθω να κρύβεις κάτι. Απ όλους μας.Και δε με νοιαζει καθολου. Ξερω περιπου τι ειναι αυτο και δε με νοιαζει, δε το βρισκω κακο, δε θα σε κρινω ποτε για κατι τετοιο. Δε θα το πεις ποτέ, φοβάσαι πολύ τα ρίσκα, και επειδή δεν αντέχω να περιμένω άλλο, μόλις τακτοποιηθεί το θέμα σου, ξερεις εσυ ποιο, στο οποιο να ξερεις πως σε στηρίζω και σ αγαπαω και είμαι εδώ για σένα και εννοείται πως δεν θα σ αφήσω να παθεις τίποτα τώρα που σε γνώρισα, μετά θα εξαφανιστώ. Ηδη παιρνω αποστασεις, νομιζω το πηρες πρεφα. Θα περάσω δύσκολα, το ξέρω, αλλα καλύτερα έτσι. Δεν ξαναερωτευτηκα ετσι παναθεμα σε, αλλα για ΠΡΩΤΗ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ φορα στη ζωη μου δεν εχω τα κότσια να σου ξανα-μιλησω, Ούτε καν να σε ξανα-φιλησω, οπως έκανα την τελευταια φορα, πριν απο 2 βδομαδες. Σε βλεπω κ υποφέρω. Η παρεα μας ξερει. Δε μπορω να σε δω σα φιλο ομως και δε θα μπορεσω ποτε. Αγαπάω εσενα και οτιδηποτε σε περιβαλλει. Θα μου λειψουν τα μπαφακια μας, οι βλακειες μας, οι στιγμες μας, τα αγγιγματα, τα φιλιά μας, αλλα σιχαθηκα να περιμενω, να ειμαι δυνατη, να προσπαθω για ολα στη ζωη μου. Για πρωτη φορα παραιτουμαι. Απ το καλυτερο πραγμα που μου συνεβη. Εσενα. Κρίμα ρε Παναγιώτη. Και τα γραφω εδω. Και δε θα τα δεις ποτε. Και νιωθω ακομα σκατυτερα. Μου χεις δεσει τα χερια και δεν εχω καταλαβει πως. Επισης να ξερεις πως μυριζεις κατι σαν παιδικα φρεσκοπλυμενα ρουχα, μαζι με λιγο απ το σαλονι της μανας σου. Μυρωδια που δεν ξεχναω. Μου λειπεις. Και θα μου λειπεις. Και αντε γαμησου που μου εχεις διαλυσει το μυαλο. Σ αγαπαω.