26.6.2013 | 22:38
Γαμημένο hollywood.
Δυο μήνες, πέρασαν δυο μήνες, από τότε που χωρίσαμε. Και ακόμη κοιμάμαι και ξυπνάω μαζί σου. Αν ήμασταν ταινία θα είχες έρθει να μου πεις πως μ' αγαπάς και πως με θες πίσω. Όπως σε κάθε γλυκανάλατη ταινία του hollywood. Γαμότο σε θέλω, βράδια τώρα δεν κοιμάμαι, χωρίς να σε βλέπω και μετά να σπαράζω (καλά που είμαι και home alone, γιατί άντε να εξηγείς) μέχρι το πρωί, μετά με παίρνει ο ύπνος γιατί δεν έχω άλλα να δώσω.Οι φίλοι μου λένε ξεκόλλα θα βρεις άλλον, μια χαρά είσαι! Ναι, ε, και εγώ που δεν θέλω άλλον και θέλω τον ίδιο; τι; πάλι πρέπει να αγαπήσω. Δεν θέλω, γιατί αγαπώ ήδη.Εσένα.Γαμημένο hollywood, μας έχεις μάθει άλλα. Και πάνω που λέω ας σε αφήσω, γιατί δεν χωρίσαμε επειδή μας τελείωσε αλλά επειδή με έβαλες σε ρόλο τρίτου χωρίς να με ρωτήσεις, αλλά είναι αργά για να σε αφήσω να σε ξεχάσω επειδή σε αγάπησα, σ' ερωτεύτηκα. Και πάνω που είπα να σε αφήσω μου άρχισες τα like, πόσο βλαμένο είμαι, μετράω τα like σαν να είναι πεντάχρονο.Αλλά, αχ.Σε θέλω ρε.Θυμάσαι το τηλεφώνημα μετά τον χωρισμό μας;έκλαιγες και μου είπες σ' αγαπώ.Αν με αγαπάς, γιατί μένεις σε εκείνον; τι φοβάσαι; τι σε σκίαζει;Είμαι εδώ και περιμένω, θέλω hapy end.και δεν μπορώ να στα πω όλα αυτά, γιατί δεν ξέρω πως αφού όλα θα σβήσουν μέσα σε ένα σ' αγαπώ, μετά τυχερός θα είμαι αν δε βάλω τα κλάματα μπροστά σου.Μου λείπεις.Κάποιες φορές σκέφτομαι πως το να σε περιμένω μοιάζει με το να θέλω να ρίξει χιόνι το καλοκαίρι...Αλλά δε μπορεί.Απ' την άλλη όμως, δεν μπορώ να πάψω να το ελπίζω.Πιστεύω θα γυρίσεις. Κι ας με εξαπατώ.Μια απάτη παραπάνω τι πειράζει.Πιστεύω θα γυρίσεις, επειδή σ' αγαπώ.-Am.