ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καποτε με ελκυαν οι μεγαλυτεροι απο μενα αντρες,μεγαλυτεροι λεγοντας βεβαια δεν εννοω στην ηλικια του παππου μου αλλα,ξερετε,ωριμοι και συνειδητοποιημενοι(χμ..).Αργοτερα, απο καποια ηλικια και μετα ,αρχισαν να με εξιταρουν οι μικροτεροι .Στον εαυτο μου δεν τολμησα να το παραδεχτω,αλλα εχω φτασει σε ενα σημειο που δεν μπορω να μου το αρνηθω.Ενεδωσα λοιπον σε ενα "μωρο" ατιθασο και τελειως εξω απο τα νερα μου.Με ανεβαζει στα συννεφα ρε παιδι μου.Αλλαζουνε οι ανθρωποι,ναι;Κι ας λενε ολοι το αντιθετο.Τοσα χρονια κατηγορουσα τις μεγαλυτερες γυναικες,αρπαχτρες αραχνες,τσατσες και τεκνατζουδες και τωρα τα λουζομαι.Ενα νεαρο αγορι εχει να σου προσφερει πολλα τα οποια δεν μπορει ενας "αντρας".και δεν μιλαμε μονο για σεξ,οχι σε καμια περιπτωση(οχι-οχι-οχι!).Ακομη δεν μπορω να το προσδιορισω μη με ρωτησετε.Σου βγαζουν μεν μια αβεβαιότητα,μια γλυκεια απειλη,ενα "ελα μωρε ξεκολλα απο τα συνηθισμενα".Δεν ειμαι και καμια κολογρια αλλα του ριχνω μερικα χρονακια(αρκουν για να κανουν τη διαφορα).Ειμαι δυστυχως η γκομενα του "οχι μη","δεν πρεπει" κτλ (μεταξυ μας,δεν χρειαζεται να βγει αυτο παραεξω,δεν προκειται να το παραδεχτω ποτε).Αυτος με παρασυρει και γουσταρω.Αυτα.