ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν λιγα χρόνια δούλευα σε ενα μαγαζί. Με τα παιδιά τα πήγαινα πολύ καλά και είχαμε εξαιρετική συνεργασία. Με τον έναν μάλιστα (φοιτητης στα 22) ο χρόνος κυλούσε όμορφα κάνοντας χαβαλέ και λέγοντας αστεία και με έκανε σχεδόν πάντα να γελάω. Εγώ τότε ήμουν 21 φοιτητρια, τώρα 25. Σε κάποια φαση λοιπόν εκεί που λέγαμε τα σατεία μας, μου λέει "σου αρέσει η παρέα μου; δεν περναμε πολύ ωραία μαζί;" ΝΑΙ του λέω, και μετά με ρωτάει "θες να τα φτιάξουμε;" Εγώ δεν ήξερα τι να του απαντήσω ήθελα και δεν ήθελα. Πρώτον, γιατί ναι μεν μου άρεσαν/αρέσουν τα κορίτσια αλλά από την άλλη δεν είχα κάνει ποτέ μου σχέση δηλ. δεν είχα κανει και σεξ (ούτε με άντρα ουτε με γυναίκα). Δεύτερον, το παιδί ήταν ένα απο τα καλύτερα παιδια(αγόρια) που είχα ποτέ γνωρίσει. Ηταν ευγενικός, χιουμοριστας δεν έκανε ποτέ και σε κανεναν/καμια διακρήσεις. Ηταν πάντα μεσα σε όλα, εξέφραζε απόψεις και ήταν ώριμος και όχι ηλίθιος. Τέλος πάντων, η απάντηση που του έδωσα ήταν (και μην με κράξετε) ΔΕΝ ΞΕΡΩ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΩ. Η αμέσως όμως δική του απάντηση ήταν "δεν μπορώ, είμαι αραβωνιασμένος". Ομολογώ ότι ξαφνιάστηκα αλλά φυσικά δεν τον πίστεψα, αποκλέιεται να ήταν, anyway. Αυτά, τα συμπεράσματα δικά σας.ΥΓ: Πάντα σκεφτόμουν τι ήθελε να πει με αυτό. Να επιβεβαιωθεί; δεν ξερω. Δεν το είπα ποτέ σε καμία φιλή μου γιατι πίστευα οτι θα με κοροιδευε. Τώρα αφού ανακάλυψα και τις εξομολογήσεις είπα να το γράψω μπας και διαφωτιστώ μετά από τόσα χρόνια.