9.7.2013 | 13:26
Πως ξεπερνάς το κόλλημα;(2)
Λίγο το αεράκι, λίγο ότι θα την κανω για Κυκλάδες, λίγο ότι παρακράτησε η μαυρίλα, λίγο η τσαντίλα , λίγο που ενώ δε το περίμενα είμαι αρκετά large , σήμερα ξύπνησα καλά! Όχι πως δε τη σκέφτομαι. Συνέχεια. Αλλά τώρα έχει περιοριστεί στο ερώτημα: καλά όλα, αλλά γιατί σε 'μένα; Και η ζήλεια υποχωρεί που είναι με άλλον. Και σκέφτομαι κρυφογελώντας το στίχο από ένα τραγούδι της Μποφίλιου:"ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝΕ ΝΩΡΙΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΞΕΧΝΑΜΕ"Και χωρίς να 'μαι ψώνιο είμαι σίγουρος πως κάπου κάπου με σκέφτεται. Και το καλύτερο; Είμαι σίγορους πως στο επόμενο ξενέρωμα που θα φάει με τον άλλο,και θα 'ναι σύντομα, θα σκέφτεται πως θα πέρναγε αν ήταν μαζί μου. ΧΑΧΑ. Δεν είναι αυτό ένα βήμα να ξεκολλήσω; E?E?
