ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

οταν μαθαινω οτι καποιος παντρευεται,γενναει, βαφτιζει το παιδι του κλπ (δλδ ωραια γεγονοτα) η πρωτη μου σκεψη ειναι αχ τι ωραια, τετοια να γινονται, παντα ευτυχισμενοι ή να τους ζησει το παιδι αναλογα την περιπτωση κλπ..η δευτερη μου σκεψη ομως ειναι, εγω γιατι να μην εχω τη μανουλα μου διπλα μου στις σημαντικοτερες στιγμες της ζωης μου οταν θαρθουν εκεινες οι στιγμες? θα ειμαι χαρουμενη(εκεινες τις στιγμες) ή θα κλαιω συνεχεια που δεν ειναι κοντα μου? ο θεουλης μου την πηρε νωρις, πριν προλαβω ν ζησω ολα τα παραπανω κ γενικα οσα θελω να ζησω..ειναι αδικο ρε γαμωτο..αδικο.κ οσοι εχουν βρεθει στη θεση μου φανταζομαι οτι ξερουν πωσ ακριβως νιωθω..αχ ρε μανουλα..ναξερες ποσο σαγαπαω..