28.7.2013 | 16:52
Για τη Στέλλα (επειδή το υποσχέθηκα)
Γλυκιά μου Στέλλα,Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, μα δεν κατάφερα ποτέ να σου πω όλα αυτά που νιώθω για σένα. Είσαι ένα από τα πιο αξιόλογα άτομα που έχω γνωρίσει, μα δυστυχώς οι συνθήκες δεν επιτρέπουν να είμαστε μαζί. Είναι φορές που σε κοιτάω στα μάτια, θέλω να αγγίξω απαλά το πρόσωπό σου , και να σου δώσω το πιο τρυφερό φιλί. Το αξίζεις, ξέρεις.Μια φορά μόνο σε κράτησα από το χέρι και ειλικρινά δεν ήθελα να σε αφήσω. Ήθελα να σε πάρω και να φύγουμε από το μέρος που βρισκόμασταν, να πάμε κάπου οι δυό μας και να στα πω όλα. Δεν γινόταν.Πολλές φορές αναρωτιέμαι, αν ένιωθες όπως κι εγώ εκείνη τη μέρα. Είναι κι αυτό όμως κάτι που δεν θα μάθω ποτέ, γιατί ποτέ δεν θα σε ρωτήσω. Μου αρκεί που βρίσκεσαι εκεί κοντά μου κι ας μην σε έχω ποτέ με τον τρόπο που σε θέλω. Νιώθω τόσο τυχερός που σε έχω γνωρίσει. Τόσο τυχερός που έχουμε ζήσει όλες αυτές τις στιγμές μαζί, έστω και σαν φίλοι. Είσαι ένας τόσο ξεχωριστός άνθρωπος! Σοβαρός, μετρημένος,ευγενικός, διακριτικός, ευαίσθητος και συνάμα τόσο ευχάριστος. Σου αξίζουν τα πάντα και κυρίως σου αξίξει η ευτυχία. Δεν γράφω αγάπη, γιατί αυτήν την έχεις και από τους άλλους γύρω σου, αλλά και από μένα. Θα 'μαι πάντα δίπλα σου και ποιός ξέρει ίσως κάποτε τα δεδομένα να αλλάξουν...έως τότε φιλιά :)