ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

θελω να εξομολογηθω οτι ειμαι πααααρα πολυ απογοητευμενος απο τον εαυτο μου...ειμαι 20 χρονων...παχυσαρκος..120 κιλα...ολοι γυρω μου μου λενε οτι εχω υπεροχα χαρακτηριστικα και αν ημουν στα κιλα που επρεπε θα ημουν πανεμορφος! αλλα ειμαι εθισμενος στο φαγητο...ντρεπομαι που το λεω...αλλα πρεπει να το πω στον εαυτο μου για να παρω τη δυναμη να το πολεμησω...αγαπω πολυ το χορο...ναι καλα διαβασατε...κανω χορο...οσοι με εχουν δει μου εχουν πει οτι ειλικρινα εαν χορευω ετσι στα 120 κιλα στα 65-70(τα ιδανικα μου κιλα) θα ειμαι εξαισιος..το νιωθω,εχω εναν ιδιαιτερο δεσμο με το χορο...με ελευθερωνει,χορευοντας νιωθω ο εαυτος μου..οση κοροιδεια και αν τρωω για την εικονα του χοντρου που χορευει..θελω οσο τιποτε αλλο να πιστεψω οτι πραγματικα ΜΠΟΡΩ να αδυνατισω,μπορω να γινω ο ανθρωπος που φανταζομαι αλλα μου φαινεται απιθανο γτ ποτε δεν ημουν αδυνατος...δεν φανταζομαι καν στο καθρεφτη πως μπορει να ειμαι...αυτη τη στιγμη εχω ξεσπασει σε κλαματα...ΠΡΕΠΕΙ να δρασω αμεσα...οσο ειμαι νεος ακομα...γτ δεν ειναι μονο θεμα εμφανισης...ειναι και θεμα ευρεσεως εργασιας καθως σπουδαζω σχεδιο μοδας...και ο χωρος το απαιτει! το ξερω οτι ολη μου η ζωη θα αλλαξει και οτι η αρχη ειναι το μονο δυσκολο...ενιωσα τετοια δυναμη καθως ακουγα ενα τραγουδι..που πηρα τα 3 σακουλακια πατατακια που ειχα κρυμμενα στο δωματιο μου και τα ελιωσα στα χερια μου...και ειπα..ΩΣ ΕΔΩ!!!!!! ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ!!! εχω μια ζωη να ζησω! και θα παλεψω γιαυτην! πανω απο ολα ειναι θεμα υγειας!!! πρωτη φορα το παιρνω τοσο σοβαρα αποφαση!!! και σε αυτο το ταξιδι εχω τους 2 καλυτερους συμμαχους που θα μπορουσα να εχω..τους φιλους μου και τη μουσικη (χορος)..μαζι τους μπορω να κανω τα παντα!!