ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχει περάσει 1 χρόνος από τότε...Παρόλα αυτά οι καταστάσεις κάνουν να ακούγεται το όνομα σου και έρχεσαι στο κεφάλι μου ακόμα...Δεν το επιθυμώ. Είναι πιθανό να συχνάζεις εδώ μιας και όντας ναρκισσιστής, ξέρω οτι ποστάρεις τις φωτο απο instagram και κοιτάς μπας τις ανεβάσουν...Λες και κάτι έγινε. Λες και έγινες διάσημος...Πάντα έδινες σημασία στο φαίνεσθαι και το πως ήθελες να σε αντιμετωπίζουν οι άλλοι...Για κάποιο λογο ήθελες να σου δίνουν όλοι προσοχή , σαν να ζητούσες με τον τρόπο σου μια επιβεβαίωση. Όχι , δεν μπορούσες να είσαι ειλικρινής. Δεν μπορούσες να είσαι καν ειλικρινής στον εαυτό σου. Βυθίστηκες στα ψέμματα. Στο τέλος τα πίστεψες...Ξέρω πλέον οτι δεν έφταιγα εγώ. Το πρόβλημα έγκειται βαθιά μέσα σου..Προσπάθησα πολύ για εμάς, το ξέρεις. Και με πρόδωσες. Δις. Εντούτοις είμαι εδώ και γράφω για λόγους που δεν ξέρω. Γιατί θέλω να σε ξεχάσω? Μάλλον. Δεν μπορώ να πιστέψω ακόμα οτι ο,τι μου είπες , ολα σου τα χαμογελα , ολες σου οι αγκαλιες ήταν ψεύτικα...Οτι θα έκανες τα ιδια ανεξάρτητος του ατόμου που είχες απέναντι σου...Ομως έτσι έχουν τα πράγματα. Έκανα πολύ κόπο να το αποδεχτώ...Για σένα ο έρωτας είναι κάτι ξένο...Σε λυπάμαι. Λυπάμαι και μένα που το μυαλό μου με τυραννά με αναμνήσεις που ξέρω πολύ καλά πώς ήταν ψεύτικες. Πλασματικές. Μονόπλευρες...Αντίο. Δεν θα σε σκεφτώ ξανά. Και αν το κάνω , θα το κάνω επειδή θέλω εγώ. Και όχι το μυαλό μου. Αντίο.