14.8.2013 | 23:25
Tα απλά μικρά βήματα (από το σκοτεινό τρυγόνι)
Το να κάνεις το σωστό απαιτεί πολλά πράγματα. Είναι δύσκολο,πολλές φορές ακατόρθωτο. Ξεχνάμε το νόημα,την ουσία. Είναι επειδή πάμε κόντρα στην ανθρώπινη φύση μας. Είναι τόσο περίπλοκη και ακατανόητη. Όμως στα αλήθεια πιστεύω στο νόμο του καλού. Αυτός ο νόμος δεν έχει να κάνει με κυβερνήσεις, ούτε με πολιτική, ούτε με χρήματα. Έχει να κάνει με κάτι άλλο που είναι πολύ πιο σημαντικό. Έχει να κάνει με κάτι που πολύ συχνά εμείς οι άνθρωποι ξεχνάμε. Έχει να κάνει με την καρδιά, με τα συναισθήματα. Με την καλοσύνη που μπορεί να αναβλύσει στους δύσκολους καιρούς και να επισκιάσει όλα τα άλλα. Αυτά τα φτηνά πράγματα που τους έχουμε δώσει τόση αξία πλέον. Δεν πρέπει να ξεχνάμε αυτό που έχει σημασία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είμαστε άνθρωποι πάνω από όλα. Αυτό που ζητάει ο άνθρωπος τόσους αιώνες και σε τόσο διαφορετικές φυλές είναι η ευτυχία, η υγεία, το χαμόγελο, η πίστη , η ελπίδα. Όσος καιρός και αν περάσει, όσο κι αν αιώνες έρθουν και φύγουν στις πλάτες της ανθρωπότητας όσο ακόμα υπάρχει η καλοσύνη,η ευγένεια, η εγκράτεια, η ταπεινότητα, η συγχώρεση τότε τα πάντα γίνονται πιο εύκολα. Είναι φορές που κάποιος πρέπει να σου το υπενθυμίζει αυτό γιατί το ξεχνάμε τόσο εύκολα που σχεδόν το απωθούμε από μέσα μας. Γινόμαστε ξένοι τόσο για τον εαυτό μας όσο και για τους γύρω μας. Δυστυχώς αφήνουμε συναισθήματα να μας καταβάλουν πολλές φορές αρνητικά που τρώνε το μέσα μας και κάνουν να φυτρώνουν σκουλήκια στη καρδιά μας. Δεν πρέπει να τα αφήνουμε. Πρέπει να τα ξεριζώνουμε όσο είναι καιρός. Σίγουρα πληγώνεσαι, πονάς, δίνεις σημασία σε ανούσια γεγονότα και καταστάσεις που αφορούν μόνο εσένα και τον μικρόκοσμό σου. Δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Είσαι φτιαγμένος έτσι. Φτιαγμένος να υποφέρεις. Τα λόγια δεν μπορούν να σε κάνουν καλύτερο. Πρέπει εσύ ο ίδιος να καταβάλλεις τεράστια προσπάθεια για να διατηρήσεις κάποια ψήγματα ανθρωπιάς μέσα σου. Τα απλά και μικρά βήματα είναι αυτά που χαράζουν το πιο μεγάλο μονοπάτι. Ξεκινώντας από τον εαυτό σου. Ψάξε καλά μέσα σου. Βρες αυτό που σε κάνει άνθρωπο και προσέφερέ το στους άλλους. Απλόχερα. Χωρίς αντάλλαγμα. Φυσικά και οι άλλοι θα παραξενευτούν. Δεν είναι συνηθισμένοι να δέχονται κάτι χωρίς αντάλλαγμα. Μα εσύ ξέρεις ότι κάνεις το σωστό. Για σένα? Για το Θεό? Για την οικογένειά σου? Για όποιον και να το κάνεις πρέπει να ξέρεις ότι δεν πάει χαμένο. Σε αυτό τον παράξενο πλανήτη Γη είσαι μία κουκκίδα. Ένα αστέρι στον ουρανό των ψυχών. Πριν γίνεις πεφταστέρι πρέπει να κάνεις κάτι. Κάτι που θα σε βοηθήσει να διατηρήσεις τη λάμψη σου. Κάτι που σε κάνεις να νιώθεις ζεστασιά, ασφάλεια, προστασία. Θα σου αναφέρω μερικά πράγματα που κανείς δεν τα προσέχει όσο θα έπρεπε και ισοδυναμούν με όλα τα πλούτη του κόσμου. Υγεία, μητρικό χάδι, ένα χαμόγελο, ένα δάκρυ, ένα άγγιγμα, ο ήχος, η γεύση, η ανάσα, τα κύματα, ο ήλιος, το φεγγάρι, τα αστέρια, τα όνειρα, πρόσωπα αγαπημένα, η φύση, ο Θεός, οι σελίδες βιβλίου, οι στίχοι, η τέχνη, η αγκαλιά, ένα μωρό, τα παιδιά, οι σωστές αποφάσεις, η πολύπλοκη και γεμάτη αντιθέσεις ΖΩΗ. Ναι δεν τη προσέχουμε όσο θα έπρεπε. Τη θεωρούμε κάτι δεδομένο. Κάτι το οποίο μας δόθηκε γιατί έτσι έπρεπε. Κανείς δεν ξέρει από ποιον και γιατί μας δόθηκε. Γιατί είμαι εγώ αυτός που θα παρακολουθήσει το έργο της ζωής? Γιατί επιλέχτηκα εγώ? Ίσως να μην πρόκειται περί επιλογής. 'Ίσως να μην είναι κάτι το τόσο αξιοθαύμαστο. Ίσως να είναι κάτι το οποίο απλά ξεχνάς να αναλύεις συνέχεια αφού δεν μπορείς να δώσεις μια πειστική εξήγηση και το δέχεσαι όπως είναι. Ή το κάνεις καλύτερο...με απλά, μικρά βήματα!