ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έμαθες να λες και ψεματα ε; να υποκρίνεσαι και να ειρωνεύεσαι; Πως γίνετε να φοβάσαι εμενα που αγάπησες; Το βλέμμα σου σε πρόδωσε! Σε έριξε στο κενό που σε βρήκα πριν από δυο χρόνια. Δεν θες να θυμάσαι` Ξέρω. Τώρα ήρθε και σε πήρε άλλος από ένα άλλο κενό που πιστεύεις πως εγώ σε έριξα. Θα το πιστεύεις για πάντα; Μα δν φαντάστηκες ότι μια μέρα θα ξυπνήσει όλος ο εχθρός που έκανες το παρελθόν σου και θα σε μάθει να μην κλωτσάς τον σεβασμό προς αυτό; Στο δάχτυλο σου φιγουράρει ωραίο και φρέσκο – ενός μόλις μήνα δεσμού το μονόπετρο δαχτυλίδι. Μα τι ωραίο! Δυο χρόνια ήθελες ένα και δεν σου πήρα. Είδες τελικά πόσο εύκολο ήταν, μέσα σε ένα μήνα το έχεις από τον καινούργιο μνηστήρα που ήρθε στο παλάτι σου καλεσμένος από τη θυγατέρα σου.. Άντε και στο αριστερό μέχρι τον επόμενο μήνα! Μα ξέχασες να ρωτήσεις τον εαυτό σου γιατί δεν μπορούμε να είμαστε φίλοι; Πολύ σωστά είπες: ΄΄δεν σε αγαπαω΄΄! Αρα ούτε θα πληγωθείς ουτε πρόκειται να με πληγώσεις! Λοιπόν άκου: -Θα βγαίνουμε για καφέ, θα μου λες τα γκομενικα σου και εγώ θα σου δίνω συμβουλές. Τι λες ;-ΟΧΙ-Σωστά απάντησες! Έτσι με ερωτεύτηκες, ετσι με αγάπησες δίνοντας σου συμβουλές. Καθώς γινόμουν ολο και περισσότερο δάσκαλος σου. Αγαπημένη μου μαθήτρια ήρθε η μέρα που ο δάσκαλος σου βρίσκεται εδώ ακάλεστος κάτω από το σπίτι σου. Θα δώσουμε εξετάσεις. Ναι μαζί! Εσυ 2 μήνες χωρίς δάσκαλο και εγώ χωρίς αγαπημένη μαθήτρια. Τι τελικά έδωσε και τι πήρε ο καθένας και το σημαντικότερο : έγινε ο μαθητής καλύτερος από το δάσκαλο;Έχουν περάσει περίπου 4-5 ώρες από το τέλος της εξέτασης. Τα αποτελέσματα του μαθητή θα τα φέρει ο χρόνος. Το μάθημα ήταν το πιο δύσκολο μάθημα που διδάσκεται από λίγους και ελεύθερους. Λεγετε ‘’μάθημα ζωής’’. Δεν έχει βιβλία που διδάσκουν παρά μόνο ειλικρίνεια, σκέψεις αψεγάδιαστες, ατόφιες που τις συνοδεύει ένα τσιγάρο ανάμεσα στα δάκτυλα και πολλά αποτσίγαρα στο τασάκι. Η γεύση στο στόμα του δασκάλου είναι γλυκιά και ξερή – αυτό το κρασί βγάζει ο παππούς του, ο ήχος της κιμωλίας στον πινάκα δεν υπάρχει και ακούγετε ο φρανκ σινατρα και ο ντιν μαρτιν.-Εγώ ο ‘’δάσκαλος ζωής’’ δεν έχω βιβλιογραφία να σου δώσω ούτε υλη να διαβάσεις. Σε αυτό το μάθημα δεν υπάρχει ώρα προσέλευσης. Ούτε το κουδούνι κτυπάει. Το μάθημα μας θα γίνετε παντού! Στην κουζίνα με μυρωδιές μπαχαρικών, στην τουαλέτα με ανοιχτή την πόρτα και γυμνοί μπροστά στον καθρέφτη ατενίζοντας τα γυμνά κορμιά μας, στην παραλία με μισόκλειστα μάτια από τις ακτίνες του ηλίου που μας τυφλώνουν , στο αεροπλάνο με τις αναταράξεις και στο δρόμο που βρέχει με τις σταγόνες τις βροχής να αφήνουν τη γεύση τους στα χείλη μας και τη μυρωδιά του χώματος που ειχε η Λάρισα. Αρκεί ο δάσκαλος να εχει ερέθισμα και πείσμα ώστε να πηγαίνει το μαθητή του στις 4 γωνιές του ‘’δωματίου’’ ώστε να βλέπει ολες τις πλευρές του αντικείμενου που θα φωτογραφίσει. Η κάθε πλευρά εχει την δίκια της ομορφιά την δίκια της ασχημία. Ότι δεις είναι έμπνευση για μάθημα! Ο μαθητής όμως έβλεπε μόνο το δάσκαλο και ακλουθούσε! -Μα είπαμε εδώ δεν υπάρχει πρόγραμμα ! Υπάρχει ελευθερία και διάλογος. Διαρκείς εναλλαγή καταστάσεων και παραστάσεων. Η εξέλιξη και η προοπτική απαιτούν θυσίες και δύναμη. Ο κόπος είναι μεγάλος και σκληρός και η ανταμοιβή πάντα μικρή. Ίσως κάποιες στιγμές γαληνής που εγώ δεν θα τις άλλαζα με τίποτε στον κόσμο. Πρέπει να κάνω λάθος. Να αποδείξω ότι ζω! -Διδάσκονται τα μαθήματα ζωής; - Στιγμές, εμπειρίες σε γέλιο και χαρά, σε δάκρυ και αγκαλιά! Διδάσκονται μόνο από αυτούς που ζουν ελεύθεροι.‘’ Δεν είσαι δούλος μου μήτε παιχνίδι στις παλάμες μου. Δεν είσαι φίλος μου, δεν είσαι παΐδι μου. Είσαι σύντροφος μου στη μάχη.Κρατά γενναία τα στενά που σου μπιστευτικα΄ μην τα προδώσεις! Χρέος έχεις και μπορείς στον δικό σου τον τομέα να γίνεις ήρωας.Αγάπα τον κίντυνο. Τι είναι πιο δύσκολο; Αυτό θέλω! Ποιο δρόμο να πάρεις; Το πιον κακοτράχαλον ανήφορο. Αυτόν παίρνω και εγω΄ ακλούθα μου!Να μάθεις να υπακούς. Μονάχα όποιος υπακούει σε ανώτερο του ρυθμό είναι λεύτερος.Να μάθεις να προστάζεις. Μοναχά όποιος μπορεί να προστάζει είναι αντιπρόσωπος μου απάνω στη γης ετούτη.Να αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγω μονάχος μου εχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγω φταίω.Που πάμε; Θα νικήσουμε ποτέ; Προς τι όλη τούτη η μάχη; Σώπα! Οι πολεμιστές ποτέ δε ρωτούνε! ΑΣΚΗΤΙΚΗ- ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ‘’ Α’ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ:ΕΓΩ Σε 2 μήνες η αγαπημένη μου μαθήτρια αρνείται να με δει. Αρνείται να δει τα 2 της τελευταία χρόνια. Συνηδειτά ναι ξέρει γιατί. Υποσυνείδητα εκεί στις βουβές κραυγές ο δάσκαλος ρεμβάζει το μέλλον. Ελπίζει μια μέρα να ξαναβρεθεί με την αγαπημένη του μαθήτρια εκει κάτω! Χωρις μάσκες στη βροχή συναισθημάτων πανω στα στεγνά χείλη. -Πρέπει αγαπημένη μου μαθήτρια να ψάξεις εδώ κάτω την αλήθεια γιατί εδώ έχεις και αν δεν εκτιμήσεις αυτό που έχεις δεν σου αξίζουν περισσότερα.. Και η ζωή είναι ένα τροχαδην προς το θάνατον. Είναι μια αστραπή και στ άναμμα που κάνει ότι προλάβει ο άνθρωπος τα υπόλοιπα τα χάνει.-Δάσκαλε τα αποτελέσματα σου από την εξέταση τι απόγιναν; -Εγώ που αυτοεξορίστηκα ‘’δάσκαλος της ζωής μας’’ σε 2 μήνες χωρίς την αγαπημένη μου μαθήτρια έμαθα να προσδοκώ το απροσδόκητο για να μπορώ να αντιληφτώ και να εκτιμήσω την αλήθεια. Περιμένω από σένα χρόνε που σαι αφεντικό στο δικό μας πλανήτη τα αποτελέσματα της αγαπημένης μου μαθήτριας. Να βγουν με επαλήθευση ώστε αυτοί οι 2 μήνες να μην ηταν πιο δυνατοί των 2 χρόνων και πάψει να είναι η αγαπημένη μου μαθήτρια και εγω ενας αυτοεξόριστος δάσκαλος σε βουβές κραυγές δίνοντας μαθήματα ζωής. Ο. Samano