ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ενα χρονο τωρα αλλα δε περναω καλα.εχουμε ρουτινιασει και γενικα δεν ειναι οπως ηταν παλιοτερα.πλεον δε μπορω να του μιλησω για τα προβληματα μου.τρωω πορτα και οταν δε τρωω πορτα εγω δε νιωθω οκ να παω να του μιλησω.νιωθω οτι το κλιμα δεν ειναι ανετο μεταξυ μας αλλα βαρετο και μονωτονο.του εκανα συζητηση,πηγαμε να χωρισμουε κιολας και ειπαμε να κανουμε υπομονη γιατι περναει φαση με τη δουλεια του εκεινος και απλα να δωσουμε χρονο στην κατασταση για να ηρεμησουμε και να προσπαθησουμε.εγω ομως δε μπορω νιωθω ανυπομονη.νιωθω μονη μου καιτον βαριεμαι ωρες ωρες..εχω κλειστει στο σπιτι επειδη εχω εξεταστικη και δε μπορω να κανω τιποτα επειδη το μυαλο μου γυριζει γυρω απο αλλα προβληματα που εχω με την οικογενεια μου και τη ζωη μου.ετσι λοιπον τα βραδυ μπαινω σε τσατ δινω ψευτικο ονομα και απλα μιλαω με κοσμο.τιποτα το προστυχο απλα μιλαω και γελαω.και μετα καληνυχτιζω και μεχρι εκει.μου εχει λειψει να μιλαω μαζι του περι ανεμων και υδατων και εκεινος ειναι αλλου για αλλου...πρεπει να χωρισω αλλα δεν εχω τη δυναμη..