ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτό το γιατί θα με φάει. Και σκέψου ότι εγώ δεν αναρωτιέμαι συνέχεια γιατί, όπως εσύ. Αλλά μετά από τόσες φορές που στην έχω σπάσει με τη συμπεριφορά μου κ τη φαινομενική μου απάθεια δεν μπορώ να σταματήσω να αναρωτιέμαι γιατί. Γιατί η σχέση μας να είναι τόσο δύσκολη?Γιατί να μη μπορώ να σε κάνω ευτυχισμένη κάθε μέρα, κάθε ώρα, λεπτό και δευτερόλεπτο?Γιατί είμαι τόσο ηλίθια που δεν καταλαβαίνω πότε λέω μαλακίες κ πότε αντιδρώ με απάθεια?Γιατί δεν μπορώ να κρατήσω το θησαυρό που έχω βρει?Γιατί μαλώνουμε συνέχεια όταν είμαστε μακριά?Γιατί να μην είμαι όπως θα ήθελες?Χθες το βράδυ μέχρι το ξημέρωμα -μ ενα διάλειμμα- η καρδιά μου χτυπούσε λες και ήταν έτοιμη να εκραγεί όχι μόνο γιατί ήσουν νευριασμένη μαζί μου, αλλά κυρίως γιατί δεν έχω καταφέρει ακόμα να το αλλάξω όλο αυτό το γαμημένο μοτίβο: σου λέω κάτι, νευριάζεις, λες κάτι άλλο, θες να το συζητησουμε κι εγω δε θέλω και σου λέω θα κάνουμε ό,τι θες. Για να μη σου λείψει τίποτα, γιατί πραγματικά θέλω ό,τι θέλεις κι εσύ. Αλλά αλλιώς φαίνεται.Είμαι αδιάφορη απέναντι σε πολλά πράγματα το αναγνωρίζω αυτό. Αλλά αδιάφορη προς εσένα ποτέ.Νόμιζα πως σε κάνω ευτυχισμένη αλλά ξέρεις πως μ αρέσει να ονειροπολώ και να σκέφτομαι ιδανικά. Μακάρι να είχα πιο δυναμική προσωπικότητα που θα την αγαπούσες περισσότερο. Θα γίνω ό,τι χρειαστεί, θα αλλάξω ό,τι σ ενοχλεί σε μένα, αρκεί να μείνουμε μαζί. Δε θα αντέξω να σε χάσω και το εννοώ. Θα μπορείς να φτιάξεις 100 σαλάτες με το λάδι απ τα μαλλιά μου αν γίνει αυτό. Και έναν ωκεανό απ τα δάκρυά μου.Σ' αγαπώ.Πρώτη φορά είναι που γράφω εδώ και αν το δεις, ίσως κάνει τα πράγματα χειρότερα, εγώ όμως ελπίζω για το καλύτερο.υ.γ. Με πήρε πάλι ο ύπνος.